Αλλού τα κακαρίσματα....

...κι αλλού γεννούν οι κότες !

 

Τοποθετούσα τα πιάτα στο πλυντήριο μία μέρα, όταν ο Νίκος μπήκε από την πόρτα της κουζίνας κρατώντας ένα ταπεράκι με τρία αυγά.   

- Μπά! πώς ήταν αυτό ? τον ρώτησα απορημένη. 

Ο γείτονας σου έδωσε αυγουλάκια από τις κότες του ? 

- 'Οχι καλέ, μου απαντάει... της δικής μας κότας είναι !

Κόκαλλο εγώ !  

- Παρακαλώ ?  έχουμε κότα και δεν το ξέρω ?  

- Εμ, αφού δεν βγαίνεις στον κήπο παρά κάθεσαι μέσα και ασχολείσαι 

με το ντεκουπάζ, πού να πάρεις χαμπάρι ! Βγές λίγο να την δείς !

- Καλά, σε λίγο θα έρθω...τώρα δεν μπορώ...έχω αφήσει έναν κουμπαρά στην μέση 

και την κόλλα ξεσκέπαστη.... 

Την επομένη το πρωϊ, με τον δίσκο του πρωϊνού στο χέρι, έβγαινα στην βεράντα όταν την είδα...

 'Εκοβε βόλτες ανάμεσα στα παρτέρια

Σκάλιζε με τα πόδια της το χώμα και τσιμπολογούσε την σποριασμένη γλυστρίδα ανάμεσα στις τελευταίες πιπεριές και μελιτζάνες.  

και σε μιά γωνιά, στην ρίζα της κουτσουπιάς, κάτω από το αγιόκλημα, 

δύο αυγουλάκια με περίμεναν ζεστά ζεστά μέσα σε μιά φωλίτσα που είχε φτιάξει!  

Πήγα πενήντα χρόνια πίσω...θυμήθηκα τον παππού μου τον Νιόνιο και την γιαγιά την Βασιλεία, με τις κοτούλες τους στο πίσω μέρος της αυλής στην Νέα Σμύρνη...τόσα χρόνια δεν είχα ξαναδεί κότα από τόσο κοντά. 

'Ακουγα βέβαια τα κακαρίσματα από δίπλα αλλά δεν πλησίαζα την μάντρα, 

με ενοχλούσε μάλιστα η ιδέα, εμένα την πρωτευουσιάνα,  να υπάρχει ένα κοτέτσι δίπλα μας.  

Τί τις θέλει τις κότες ? έλεγα, λες και είναι σε χωριό !

(Ο γείτονάς μας δεν μένει μόνιμα εδώ κι έρχεται δυό φορές της εβδομάδα

για να ταϊσει τον σκύλο του και τις κότες).

 

Τώρα, πώς το είδε η κοτούλα και πήδηξε την μάντρα για να μας επισκευθεί, και όχι μόνο...
αλλά να μας χαρίσει και αυγουλάκια...παραμένει μυστήριο !  

Μέχρι και τα γατάκια μας απορούν !!! και την ακολουθούν διακριτικά...

Γεγονός είναι ότι την φωλίτσα της την επισκέπτεται πλέον κάθε πρωϊ κατά τις 8, κάθεται αρκετή ώρα, και αφού εμείς πιούμε από δύο κούπες καφέ με γάλα και φάμε κι ένα ωραιότατο breakfast με φρεσκότατα αυγουλάκια  (όχι τηγανιτά, ούτε ομελέτα, στο μπώλ με αλατοπίπερο και φρυγανιά το τρώω εγώ, όπως όταν ήμουν μικρούλα). Καλά, τότε δεν έβαζα πιπέρι, αλλά θυμάμαι τον συγχωρεμένο τον μπαμπά μου που ρωτούσε την μαμά..."Αλάτι έβαλες ? δεν πιστεύω να δίνεις του παιδιού ανάλατο αυγό ! δεν κάνει !" Εμ,  πώς να μην μάθεις μετά να τα τρώς όλα αλατισμένα? Δόξα τω Θεώ, από πίεση καλά πάμε για την ώρα ...!  

...αφού λοιπόν τελειώσουμε το πρωϊνό μας,  περνάμε κι από την φωλιά να μαζέψουμε τα αυγουλάκια για την επαύριον !!

Προχθές, μια φιλενάδα ακολούθησε την κοτούλα 'μας' που μόλις είχε σηκωθεί αφήνοντας δύο αυγουλάκια στην φωλιά,  και κάθησε κι εκείνη. ..μετά από λίγο άρχισε να κακαρίζει, έκανε την βόλτα της και επέστρεψε στον κήπο του γείτονα !

Τρία τα αυγουλάκια στην φωλιά !!!

Σήμερα το πρωϊ, δεν θα το πιστέψετε, αλλά ήρθε και μία τρίτη κότα !!!

Αυτή μόνο για επίσκεψη ήρθε, σκάλισε λίγο το χώμα, επιθεώρησε την φωλιά  και ξαναπέταξε στην μάντρα όπου πέρασε ανάμεσα από τα κάγκελλα.   

Μάλλον δεν την ικανοποίησαν οι ανέσεις του ξενοδοχείου.....!

Και τώρα σας ερωτώ : Τί πρέπει να κάνουμε εμείς  ? 

Να το πούμε στον γείτονα ?  ή να κάνουμε το κορόϊδο ?

Εάν το πούμε, σίγουρα αυτός αμέσως θα φροντίσει να βάλει κάποιο πλέγμα στα κάγκελλα.

Εάν κάνουμε το κορόϊδο, και τύχει και έρθει ο γείτονας την ώρα που η κότα είναι σε μάς, δύο είναι οι περιπτώσεις : 

- να είμαστε εδώ και να του πούμε, δήθεν γεμάτοι έκπληξη...

 " Μιά κότα σου πέρασε σε μάς ! έλα να την πάρεις !" 

και όχι μόνο θα την πάρει αλλά θα βάλει και πλέγμα στα κάγκελλα. 

- να λείπουμε από το σπίτι, να δεί αυτός την κότα στον δικό μας κήπο 

και να νομίσει ότι του την πήραμε εμείς!  

Ποιός ξέρει τί θα μουρμουρίσει ...και πάλι θα φροντίσει να βάλει πλέγμα στα κάγκελλα.

Τί θα κάνατε εσείς στην θέση μας ???

Να κυνηγήσουμε την κότα? 

Να την φοβίσουμε να μην ξαναπεράσει τα κάγκελλα ? Πώς?

Να βάλουμε εμείς πλέγμα από την δική μας πλευρά της μάντρας ?? 

Και να στερηθούμε τα αυγουλάκια που τόσο γεναιόδωρα μας χαρίζει 

η κοτούλα 'μας' ??

Είμαστε σε μεγάλο δίλημμα !!! 

Μεταξύ μας, τώρα που καλοέμαθεο άντρας μου στα αυγά 'ημέρας' , πολύ φοβάμαι ότι είναι αποφασισμένος να αγοράσει κοτούλες και να φτιάξει δικό του κοτέτσι...και μάλιστα θα βάλει και κόκορα γιατί του αρέσει,  λέει, να λαλεί ο πετεινός κάθε πρωϊ !

Γι αυτό κι εγώ ξανακλείστηκα στο Atelier μου και του έφτιαξα έναν κόκορα.

 Λέτε να τον πείσω και να αρκεστεί σ'αυτόν ? 

 Decoupage με χαρτοπετσέτα, ακρυλικά και πλαίσιο από τσόφλια αυγών
της κοτούλας μας, φυσικά ! 



Την τεχνική με τα τσόφλια αυγών ήθελα από καιρό να την δοκιμάσω αλλά, για να είμαι ειλικρινής, από την βιασύνη μου δεν έψαξα να βρώ κανένα tutorial και τα κόλλησα όπως-όπως πάνω στο πλαίσιο. Μετά τα πέρασα με bitumen για να σκουρήνουν. 


  Α, και μιάς και το ρίξαμε στην ορνιθοκουβέντα, ξέρει κάποια να μου πεί πόσα αυγά κάνει μιά κότα κάθε μέρα ? Εγώ νόμιζα ότι κάνει μόνο ένα, αλλά η 'δική μας΄κάνει δύο...άσε που μέχρι να πάρουμε χαμπάρι ότι έρχεται και δεύτερη, πιστεύαμε ότι κάνει και τρία...!

Καλή Κυριακή σε όλους !!!

και φάτε και κανένα αυγό, καλό κάνει !