Επιστροφή στην γειτονιά

Στα μέσα του Ιούλη....

ετοίμαζα μιά ανάρτηση για να σας δείξω την μεταμόρφωση του παλιού πορτοφολιού μου

 που είχε μείνει για καιρό αχρησιμοποίητο, γιατί είχε φθαρεί το εξωτερικό του (αλλά για κάποιον 'περίεργο' λόγο, δεν το είχα πετάξει... λες και πετάω και πολλά πράγματα...χα χα χα). Με είχε όμως βολέψει τόσο πολύ, που αποφάσισα να το 'ντύσω' με découpage με μιά όμορφη χαρτοπετσέτα.

Βιαζόμουν κι όλας, γιατί έπρεπε να ετοιμάσω ένα βαλιτσάκι για να πάω το άλλο πρωϊ 

στο νοσοκομείο για μιά επέμβαση.   Δεν πρόλαβα όμως.  

Μου τηλεφώνησαν το απόγευμα ότι η μαμά μου δεν ήταν καλά. Τα παράτησα όλα και έφυγα. Και πρόλαβα να είμαι εκεί και να της κρατάω το χέρι... έως το τέλος, τα μεσάνυχτα, ακριβώς την ώρα που άλλαζε η ημέρα.  'Εφυγε πλήρης ημερών, στο σπίτι της, χωρίς να υποφέρει, και είμαι σίγουρη ότι βρίσκεται πιά κοντά στον αγαπημένο μου μπαμπά, μετά από 26 χρόνια που τον είχε χάσει. 

΄Οσες έχετε σελίδα στο Facebook το μάθατε αμέσως 

και θέλω, και από εδώ, να σας ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου, για την συμπαράστασή σας και για τα καλά σας λόγια.  Σε κάποιες φίλες οι οποίες, γνώριζα ότι δεν είχαν FB, έστειλα ένα μηνυματάκι για ενημέρωση, και τις ευχαριστώ βεβαίως κι εκείνες για την άμεση απάντησή τους και τα συλλυπητήριά τους, σίγουρα όμως ξέχασα ορισμένες/ους που μαθαίνουν τα νέα μου τώρα. 

'Ηταν δύσκολες οι μέρες, όμως και η επέμβασή μου δεν έπρεπε να καθυστερήσει.  

'Ετσι, ακριβώς μιά εβδομάδα αργότερα, χειρουργήθηκα για ολική θυρεοειδεκτομή

 

 και δυό μέρες αργότερα, έκανα τα εννιάμερα της μαμάς. 

Δυστυχώς, ακριβώς δύο εβδομάδες μετά την μαμά, την ακολούθησε και ο μικρότερος αδελφός της, 

ο οποίος ζούσε στην Αμερική. Είχε έρθει στην Αθήνα την άνοιξη, 

 

τον αποχαιρετήσαμε όταν επέστρεψε για να υποδεχθεί το δεύτερο δισέγγονό του...

και λίγο μετά, έφυγε κι εκείνος για το μεγάλο ταξίδι.

 Δύσκολο και σκληρό που ήταν το φετεινό καλοκαίρι! 

Και δεν λέω για την γενική απελπιστική κατάσταση της χώρας μας...

Από εκείνες τις ημέρες, μόνο τον τζίτζικα που με είχε τρελλάνει με το τραγούδι του έχω να σας δείξω.

 'Ισως να φωτογράφισα και κάποια λουλούδια του κήπου,  κάποια ρόδια που άρχισαν να σκάζουν 

ή το φεγγάρι, 

αλλά γενικά, ήμουν κλεισμένη στο σπίτι. 

Ούτε μπάνια πιά στην θάλασσα, ούτε βόλτες, ούτε όρεξη για δημιουργίες, παρά μόνο λίγες ώρες καθημερινά στον υπολογιστή, και ζέστη, ζέστη, ζέστη!

Χάζευα κάποιες παλιές φωτογραφίες, όταν μου ξύπνησε πάλι η επιθυμία να φτιάξω κάτι. 

Πήρα το κουτί που είχα μπροστά μου...

 

...και το περιποιήθηκα.  

Την άλλη μέρα, οι φωτογραφίες, δεν ξέρω εάν το κατάλαβαν, αλλά ξαναπήραν την θέση τους 

στο ίδιο μεν, μα τόσο αλλαγμένο κουτί!!!

Παλαίωση με κερί και πατίνες, découpage με χαρτοπετσέτα και στόλισμα με passemanterie και ξύλινη καρδούλα.

Ακολούθησαν σιγά-σιγά, κι άλλες 'μεταμορφώσεις', όπως μιάς θήκης για τα γυαλιά μου

 και μίας για τις κάρτες μου

 όπως και της παλιάς μου ταμπακιέρας

 και η πίσω πλευρά της, λίγο διαφορετική

η οποία, αφού έκοψα το κάπνισμα 'μαχαίρι' από την ημέρα της επέμβασης, πήγε να κάνει παρέα με άλλα κουτάκια πάνω σ'ένα τραπεζάκι σε μιά γωνιά του σαλονιού. 

Οι μέρες περνούσαν, κι εγώ έψαχνα να βρώ κάτι να κάνω.  

'Επισκεύασα' ένα δοχείο με αντικουνουπικό κερί, το οποίο είχε πέσει και είχε τσακιστεί στο πάτωμα, την ίδια μέρα που το είχαμε αγοράσει (πριν από δύο χρόνια;) και είχε μείνει αχρησιμοποίητο.  

'Εκλεισα τις 'πληγές' του με στόκο και το πέρασα με πατίνες και βερνίκι και ήταν πλέον έτοιμο να προσφέρει τις υπηρεσίες του και να μας απαλλάξει (τρόπος του λέγειν...)από τα φοβερά κουνούπια! 

και την άλλη μέρα μεταμόρφωσα σε βαζάκι ένα ποτήρι που είχε ένα ελαφρύ ράγισμα.

  

découpage χαρτοπετσέτας και κρακελέ δύο συστατικών

 

 

Πέρασαν  και τα 40 της μαμάς και, παράλληλα, μου επέτρεψε ο γιατρός να ξαναπάω στην θάλασσα.

Τότε μας πρότεινε ο κουνιάδος μου να πάμε μαζί τους σε μιά εκδρομή στον Όσιο Πατάπιο, στο Λουτράκι. Χρόνια ολόκληρα άκουγα γι'αυτό το μοναστήρι, το οποίο η μαμά μου είχε επισκεφθεί πολλές φορές, αλλά εγώ δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να πάω, κι έτσι αποφασίσαμε να τους ακολουθήσουμε. Το συνδυάσαμε με μία επίσκεψη σε συγγενείς στο εξοχικό τους στα Ίσθμια, για τους οποίους πρόλαβα και έφτιαξα ένα μεγάλο διακοσμητικό κεραμίδι. 

Ετοίμασα και μιά μικρή βούρτσα για τα λιγοστά ακόμα μαλλάκια του νεογέννητου μικρανεψιού μας (στην πραγματικότητα είναι πολύ πιό όμορφη απ'ότι στην βιαστική φωτογραφία),

découpage χαρτοπετσέτας με 3d effect

κι έναν σελιδοδείκτη/καρδούλα 

découpage χαρτοπετσέτας σε κρακελέ ενός συστατικού

μαζί με δύο βιβλία για την μεγαλύτερη αδελφούλα του, της οποίας, εκτός από το διάβασμα, 

αρέσει πολύ και το τραγούδι. 

Αλλά, αρκετά για σήμερα, μετά από τόσον καιρό!

Γιά την εκδρομή μας θα σας μιλήσω στην επόμενη ανάρτηση! 

Χαίρομαι τόσο πολύ που σας ξαναβρίσκω! 

Να είστε όλοι καλά και να έχετε ένα καλό φθινόπωρο!