Το ψευτο-Murano

Κάποτε ήταν πολύ "της μόδας" αυτά τα γυάλινα χρωματιστά βάζα τύπου Μουράνο.  

 

Και έτυχε μιά φορά να μου φέρουν κι εμένα ένα τέτοιο για δώρο. 

Δεν μου άρεσε καθόλου!  Αλλά είχα και τους λόγους μου! 

Βλέπετε, διέθετα ήδη ένα γνήσιο Murano που μου είχε φέρει ο πατέρας μου από την Βενετία.

 

Μεγάλο και πολύ βαρύ, δεν μπορώ να πώ πως το χρησιμοποιώ συχνά, αλλά 
τουλάχιστον τα Χριστούγεννα είναι πάντα στολισμένο σε κάποια γωνιά του σαλονιού, 
πότε με αληθινά και πότε με ψεύτικα λουλούδια. 

 Τί να το έκανα λοιπόν το ψευτο-Μουράνο; να το έκανα δώρο σε κάποια φίλη; 

"Το δώρο δεν δωρίζεται...γιατί αν το δείς, γνωρίζεται", όπως έλεγε και η γιαγιά μου!

Και έτσι έμεινε μέσα σ'ένα ντουλάπι, για πολλά χρόνια, μέχρι που αποφάσισα να το αλλάξω!  
Και ιδού το αποτέλεσμα!  
 

 Με λίγα μονόχρωμα λουλουδάκια και με ένα κρακελέ του οποίου τα σκασίματα 

γέμισα με τυρκουάζ χρώμα σε σκόνη, το κόκκινο γυάλινο βάζο μεταμορφώθηκε 
και, για μένα τουλάχιστον, έγινε πολύ πιό όμορφο. 

Θα μπορούσα ίσως να του είχα βάλει και λίγη χρυσή πατίνα σε κάποια σημεία ή στο στόμιό του, 
αλλά προτίμησα να το αφήσω πιό απλό. 

Ποιός ξέρει; μπορεί και να το βαρεθώ και να το ξανα-αλλάξω κάποια μέρα! 

 

 Και αφού πάλι σας παρουσίασα μία αλλαγή, ήρθε η ώρα...

...να σας δείξω το δώρο μου για την πρωτιά στον Διαγωνισμό "'Αλλαξέ το". 

Μοσχομύριζε το κουτί της Αριστέας μας μόλις το άνοιξα, από τα αποξηραμένα πορτοκάλια 

και τους κόκκους καφέ,

 

 αλλά και από το όμορφο ντεκουπαρισμένο σαπουνάκι, τα οποία, μαζί με μπόλικες υπέροχες χαρτοπετσέτες (και δεν είχα καμμία απ'αυτές!) συνόδευαν ένα μπουκάλι  ντυμμένο με σπάγγο και με εφφέ σκουριάς όπως και ένα όμορφο κρακελαρισμένο κερί.

Καλή μου Αριστέα, σ'ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ για τα όμορφα δώρα σου. 

Νά είσαι πάντα καλά και να δημιουργείς με τα χρυσά χεράκια σου!!!  

 Μιά ακόμα γρήγορη και εύκολη μεταμόρφωση θα σας δείξω πριν τελειώσω αυτή την ανάρτηση. 

'Εχοντας κληρονομήσει αρκετές απλές, μεταλλικές κορνιζούλες από την πεθερά μου και την μαμά μου που και οι δύο τους τις είχαν στολισμένες με φωτογραφίες παιδιών και εγγονιών, 

θέλησα να βρώ τρόπο να τις ομορφύνω λίγο. 

Δεν ήταν αρκετά φαρδειές για να τους κάνω decoupage.  Και έτσι η πρώτη μου δοκιμή ήταν να κολλήσω απλώς μιά δαντέλλα την οποία πέρασα πρώτα με κόλλα για να σκληρύνει 

 

και στην συνέχεια την έβαψα με χρώμα κιμωλίας και χρυσή δαχτυλοπατίνα.

 

Από την ίδια δαντέλλα, έφτιαξα κι ένα λουλουδάκι και το κόλλησα στην γωνία.

Δεν είναι κάτι το εντυπωσιακό, με άλλα χρώματα και πατίνες ίσως γινόταν πολύ καλύτερη. 

Θα σκεφθώ πώς θα συνεχίσω με τις άλλες.

Λίγα λουλούδια από τον κήπο μου

μαζί με τις ευχές μου για όσες και όσους εορτάζουν την Κυριακή, 

τον 'Αγγελο, τον Ευάγγελο, την Ευαγγελία ή Βαγγελιώ, την Αγγελική ή Λίτσα,

και χρόνια πολλά για την Εθνική μας Επέτειο!

 

Ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψή σας και για τα όμορφα σχόλια που μου αφήνετε κάθε φορά!