‘Θαλασσινή’ ανακύκλωση

Πρώτα-πρώτα, θέλω να σας ευχαριστήσω και πάλι για την συμπαράστασή σας και τα μηνύματά σας αμέσως μετά την προηγούμενη ανάρτησή μου. Θέλουμε να ξεχάσουμε αυτήν την πολύ άσχημη εμπειρία. Η ζωή συνεχίζεται και ελπίζουμε να μην μας συμβούν άλλα δυσάρεστα.  

Θα σας παρουσιάσω σήμερα αυτά που είχα ξεκινήσει 

πριν από μέρες και είχα αφήσει στην μέση. 

Εδώ και χρόνια, η κόρη μου και ο γιος μου γκρίνιαζαν και μας κορόϊδευαν κάθε φορά που, γυρίζοντας από το super-market βγάζαμε από τις τσάντες κάποιο διαφημιστικό δώρο (ξέρετε τώρα, απ’αυτά που κάνουν οι εταιρείες για να προωθήσουν ένα νέο προϊόν τους ή για να σε δελεάσουν να αγοράσεις μία διπλή συσκευασία και να σε κάνουν να πιστέψεις ότι κάτι κέρδισες...)

• Τί την πήρατε κι αυτήν την προσφορά ?
• Μόνο και μόνο επειδή έδινε δώρο ένα δισκάκι? 
• Άντε πάλι, γεμίσαμε κακόγουστα διαφημιστικά !
• Μα, είναι δυνατόν να χρησιμοποιήσεις ποτέ αυτόν τον δίσκο για να σερβίρεις καφέ? 

Και είχαν δίκαιο τα παιδιά ! 

Πολλά απ’αυτά τα ‘δώρα’ κατέληγαν στην αποθήκη, στον κήπο, ή στο εργαστήρι για να ακουμπάω κάτι πάνω τους…

ήταν βέβαια από φθηνά υλικά και κάποια στιγμή έσπαζαν ή διαλύονταν και κατέληγαν στα σκουπίδια. 

Κάποια όμως, ξύλινα, λυπόμουν να τα πετάξω, γιατί πάντα είχα στον νού μου να τα αξιοποιήσω.   

Και νά που με το découpage ήρθε η ώρα τους!

Ένα τέτοιο δισκάκι, με ξύλινο πλαίσιο, ξετρύπωσα σε κάποιο ράφι της αποθήκης. Ήταν σπασμένο και είχε το κακό του το χάλι. 

 

 Είχα όμως όρεξη και είχα και... ατλακόλ !

Αφού λοιπόν το συναρμολόγησα και το κόλλησα (τοποθετώντας τον πάτο ανάποδα),

το έβαψα και του έκανα παλαίωση, λίγο κρακελέ (το οποίο στην συνέχεια δυστυχώς καλύφθηκε με το ψευτοκρακελέ της χαρτοπετσέτας) και έτσι μεταμορφώθηκε σ’έναν χαρούμενο θαλασσινό δίσκο! 

 Δεν σταμάτησα εκεί !  Σειρά είχε η μικρή ξύλινη ψωμιέρα από κάποια προώθηση μάρκας ζύμης (πριν από αρκετά χρόνια κι αυτή).

  

Τις προάλλες, βρήκα  στην αποθήκη της μητέρας μου ένα περίεργο τσίγκινο αντικείμενο. 
 

Ήταν μία φθηνή παλιομοδίτικη βάση για λαδόξυδο. Ποτέ δεν την είχα δεί να κυκλοφορεί στο σπίτι, γιατί όμως την φύλαγε η μητέρα μου?

 (ίσως να ήταν ακόμα παλαιότερη και ανήκε στην γιαγιά μου, ποιός ξέρει ?).

Γεγονός  είναι ότι και πάλι, αντί να την πετάξω, σκέφθηκα να την αξιοποιήσω, όπως και μια 'πιό σύγχρονη' διαφημιστική βάση από πιπέρια !
 

 Φτού κι απ΄την αρχή το αστάρωμα.... 

 

  Θυμήθηκα ότι είχα και δύο άδεια μπουκαλάκια από την γνωστή μάρκα ούζου και στρώθηκα να τα φτιάξω.   Στο κατάλληλο μέγεθος για λαδόξυδο...  

 Κάλυψα με βαμβακερό σπάγκο τα ανάγλυφα γράμματα στο πάνω μέρος, τελειώνοντας με μπλέ ‘φιογκάκι', επανέλαβα το ίδιο και στο κάτω μέρος και τέλος πρόσθεσα δύο μικρά μοτίφ με decoupage.

 

Μερικά ψαροπούλια στόλισαν την βάση

Και το λαδόξυδο έτοιμο για το τραπέζι (αφού γεμίσω πρώτα τα μπουκάλια εννοείται !).

  

 ‘Ετοιμη και η αλατοπιπεριέρα !!!

 

Στο ντουλάπι βρήκα επίσης μιά παλιά θήκη για χαρτοπετσέτες μ’ένα όχι και τόσο όμορφο μοτίφ, και έτσι είχε μείνει προφανώς κι αυτή αχρησιμοποίητη.  Αυτήν ξέχασα να την φωτογραφίσω για να δείτε το ‘πριν’. 

Σας δείχνω όμως το ΄μετά΄.

Τί έχετε να πείτε ?

Πώς σας φαίνεται το νέο μου θαλασσινό σετ για το τραπέζι ?

Πολλά φιλιά και ...καλή ανακύκλωση !

Μας έπιασαν στον ύπνο !

Σας λέει κάτι αυτό ?

Ε, ναι λοιπόν, φέτος δεν μας έφθαναν οι φωτιές, αλλά ήταν φαίνεται και η σειρά μας να πέσουμε κι εμείς θύματα των διαρρηκτών που εισέβαλαν στο σπίτι μας, πραγματικά σαν τις γάτες, στις 3 το πρωί, και αναστάτωσαν το υπνοδωμάτιό μας, χωρίς να καταλάβουμε τί-πο-τα (μας φαίνεται απίστευτο που δεν τους ακούσαμε πάνω από τα κεφάλια μας). Στο τέλος μόνο, προσπάθησαν να κατέβουν την εσωτερική σκάλα και τότε με ξύπνησε ένα κουδουνάκι με φωτοκύτταρο, που φόβισε τον έναν κλέφτη και όπως έτρεξε να φύγει, είδα την σκιά του και τρομοκρατημένη σκούντηξα και ξύπνησα τον άντρα μου. Ξέφυγαν βέβαια, είδαμε τους δύο να πηδάνει τα κάγκελλα ενώ ο τρίτος το'σκασε από την πίσω πλευρά του κήπου, αφού είχε ξεχωρίσει μερικά faux bijoux που τα πέρασε για χρυσά ενώ άφησε τα άλλα στο πλατύσκαλο. Το πρωί διαπίστωσαν οι διπλανοί μας γείτονες ότι πρώτοι εκείνοι είχαν δεχθεί την επίσκεψη των διαρρηκτών οι οποίοι, αφού πήραν ότι πήραν, έφαγαν και τρείς μπριζόλες και πέταξαν το ταψί στο γκαζόν, πριν περάσουν σ'εμάς για το επιδόρπιο.  

Φθηνά την γλυτώσαμε, δεν σας λέω τίποτε άλλο......

Και μιάς και ανέφερα τα κάγκελλα.....

Με αυτήν την φωτογραφία από τον κήπο μου, σκέφθηκα να συμμετάσχω στον διαγωνισμό της A pink dreamer, εάν την δεχθεί, αφού λόγω της διάρρηξης δεν πρόλαβα να τελειώσω αυτά με τα οποία σκόπευα να δηλώσω συμμετοχή. 
(Η ειρωνία είναι ότι την vintage καρφίτσα με το όνομά μου με την οποία συμμετείχα την προηγούμενη φορά στο διαγωνισμό, μου την πήραν οι κλέφτες. Δεν ήταν μεν χρυσή αλλά ήταν αντίκα και αυτό μάλλον το κατάλαβαν οι αχρείοι! Είναι και το μοναδικό κόσμημα για το οποίο στεναχωρήθηκα πολύ που το έχασα).

LAGERSTROEMIA INDICA

Το υπέροχο αυτό φυτό μου ήταν άγνωστο έως πρίν από μερικά χρόνια, όταν το πρωτοείδα στο Πήλιο όπου με γοήτευσε με τα παράξενα τσαλακωμένα λουλούδια του σε διάφορα χρώματα (ροζ, λιλά, μωβ, κόκκινο, λευκό).  Σε όλη την Μαγνησία και σε πολλές περιοχές της Θεσσαλίας έχω δεί μεγάλα δένδρα τόσο σε σπίτια όσο και σε πάρκα και πεζοδρόμια και κάθε φορά τα θαυμάζω και τα ζηλεύω... Στον δικό μου κήπο βλέπετε, δεν έχουν την ίδια ανάπτυξη, και στην Αττική, γενικά, δεν τα έχω συναντήσει παρά μόνο σε ελάχιστα μέρη.

 

Την πρώτη φορά που αγόρασα μία γλάστρα ρώτησα το όνομα του φυτού.

«Στρατηγός» μου απάντησε η κυρία στο φυτώριο.   

Τί περίεργο όνομα για φυτό !!!??? 

Φυσικά δεν γνώριζε από πού πήρε το φυτό αυτό το όνομα.

Από τότε έψαξα και το βρήκα! 
ΛΑΓΚΕΡΣΤΡΕΜΙΑ είναι το επίσημο όνομα του Στρατηγού.

Η Lagerstroemia Indica  συνήθως γνωστή ως Crepe myrtle, είναι ένα γένος περίπου 50 ειδών φυλλοβόλων και αειθαλών δέντρων και θάμνων από την ινδική υπο-ήπειρο, την Νοτιοανατολική Ασία, την βόρεια Αυστραλία και περιοχές της Ωκεανίας, και καλλιεργείται στα θερμότερα κλίματα σε όλο τον κόσμο.  
Το γένος ονομάστηκε προς τιμή του σουηδού εμπόρου Magnus von Lagerström,  ο οποίος προμήθευε τον Carl Linnaeus με φυτά που συνέλεγε στην διάρκεια των ταξιδίων του.

O Carl Nilsson Linnaeus (Κάρολος Λινναίος - 1707/1778), γνωστός και ως Carl von Linné μετά τον τίτλο ευγενείας που του απένειμε ο βασιλιάς της   Σουηδίας το 1762, ήταν Σουηδός βοτανολόγος που έβαλε τα θεμέλια για τη δημιουργία του σύγχρονου μοντέλου της ταξινομίας (διωνυμική ονοματολογία).

Wikipedia.com

 

Βέβαια δεν ανακάλυψα γιατί το λένε Στρατηγό, κάπου όμως, σε κάποια ιστοσελίδα, πριν από καιρό, είχα διαβάσει μια εκδοχή.  

Μήπως το λένε Στρατηγό γιατί στεκόμαστε προσοχή μπροστά στην ομορφιά των λουλουδιών του ? 

(δυστυχώς, δεν θυμάμαι την ιστοσελίδα για να αναφέρω την πηγή της πληροφορίας, εάν κάποια την γνωρίζει 
ας μου την πεί για να την προσθέσω στην ανάρτηση).

Αυτά λοιπόν για σήμερα! 

Προσέχετε τα σπίτια σας και λάβετε μέτρα προφύλαξης 

για να μην σας πιάσουν κι εσάς στον ύπνο !!!

Εύχομαι να μην το περάσετε ποτέ αυτό !

Με αγάπη, 

Souvenirs - souvenirs

Πολύ της μόδας είναι, εδώ και χρόνια, το scrapbooking !

Ομολογώ ότι δεν με συγκινεί ιδιαίτερα να ασχοληθώ με αυτήν την τεχνική. 'Ομως...πολλαααά χρόνια πριν ανακαλύψω το Découpage, είχα λατρεία με το Collage.  Πράγματι, από μικρή,  είχα την μανία να μαζεύω διάφορα αναμνηστικά απ' όπου και άν πήγαινα και να τα φυλάω σ'ένα συρτάρι ή σ'ένα κουτί με σκοπό να φτιάξω κάποτε ένα album. Αργότερα, τέτοιου είδους albums, τα οποία θα μπορούσαμε πλέον να ονομάσουμε Vintage Scrapbooks, έχω φτιάξει πολλά από τα διάφορα ταξίδια που έκανα στην επαγγελματική μου καρριέρα αλλά βέβαια και από τα οικογενειακά μας ταξίδια.

Αρχικά, να σας πώ ότι στο τέλος κάθε έτους, φύλαγα με ευλάβεια το επιτραπέζιο δερματόδετο ημερολόγιο που είχα χρησιμοποιήσει στο γραφείο για να το μετατρέψω σε album. Και τις περισσότερες χρονιές, κρατούσα κι ένα δεύτερο (κάποιου συναδέλφου που δεν το είχε χρησιμοποιήσει), αφού τα souvenirs μου ήταν τόσα πολλά που δεν χωρούσαν σε ένα μόνο !

Σε μία από τις βιβλιοθήκες μου, θα δείτε αυτά τα albums αραδιασμένα χρονολογικά.

Τις πρώτες χρονιές, έγραφα και σχόλια ή σημειώσεις στις σελίδες του ημερολογίου ανάμεσα στις φωτογραφίες και τα άλλα αναμνηστικά (εισιτήρια, μενού, χαρτονομίσματα, προσκλήσεις, αποξηραμένα φύλλα, διαφημιστικά, αποδείξεις από ψώνια, εφημερίδες της ημέρας, και πολλά άλλα).

'Αλλες πάλι φορές, κάλυπτα τις σελίδες με χρωματιστά χαρτιά, κομμάτια από χάρτες της περιοχής, τα οποία έκοβα με οδοντωτά ψαλίδια χειροτεχνίας. 

Σκέφθηκα να σας δείξω μερικά. Τί λέτε ? 

Θα ξεκινήσω με λίγες μόνο σελίδες του album από το πρώτο μου ταξίδι στο Βερολίνο. Τώρα, θα μου πείτε την Γερμανία διάλεξες να μας δείξεις ? Τί να κάνω κι εγώ... εκεί ήταν το πρώτο μου ταξίδι. 

'Ηταν Σεπτέμβριος του 1983 (πολλές από σας να ήταν ίσως αγέννητες ακόμα !) και η Γερμανία ήταν χωρισμένη στα δύο. Εντυπωσιάστηκα πραγματικά από τις διαφορές ανάμεσα στην Δυτική και στην Ανατολική πλευρά του Βερολίνου. Φοβερή η εμπειρία της διέλευσης από το περίφημο Checkpoint Charlie, όπου εκτός από τον εξονυχιστικό έλεγχο διαβατηρίων,κλπ...με μεγάλους καθρέφτες σαν φτυάρια, κοίταζαν και το κάτω μέρος του αυτοκινήτου, μήπως και είναι κάτι κρυμμένο (κατά την είσοδο) ή κάποιος κρυμμένος (κατά την έξοδο).

 

 

 

 

Πώς σας φαίνεται ? 

Δεν είναι πράγματι ένα πρωτόγονος τύπος Scrapbooking ?

Θα μπορούσα να σας δείξω πολλά τέτοια albums, δεν ξέρω όμως κατά πόσο σας ενδιαφέρουν οι προσωπικές μου αναμνήσεις...

Πάντως, ένα ολόκληρο τέτοιο “scrapbook” μπορείτε ήδη να δείτε στην σελίδα  Aναμνήσεις-Souvenirs στο πάνω μέρος του blog μου. Ελπίζω να σας αρέσει. Κάποια στιγμή θα επανέλθω με τα αναμνηστικά μου από άλλα ταξίδια.

Καλό Σαββατοκύριακο!

Παράθυρα με θέα & VIVE LA FRANCE!

Μου το ζήτησε η Έφη μας και ομολογώ ότι προβληματίστηκα διότι μετά την φωτιά, τί θέα περιμένατε να σας δείξω ότι έχω από τα παράθυρα ? 

Κι όμως, όπως το είπα και τότε, Δόξα τω Θεώ,  μπορεί να βρεθήκαμε ανάμεσα σε δύο μεγάλες εστίες, αλλά το σπίτι μας γλύτωσε και όχι μόνο το σπίτι αλλά και ολόκληρος ο κήπος. Οι δύο λόφοι εμπρός και πίσω κάηκαν, όμως τα λίγα πεύκα που γλύτωσαν τα βλέπω απέναντί μου κάθε πρωϊ (πίσω από το δικό μας ανεμοδαρμένο κυπαρίσσι/τούγια) μόλις ανοίξω την μπλακονόπορτά μου.
(παρεπιπτόντως να σας πώ ότι πριν από 20 χρόνια, ο γυιός μου μου είχε χαρίσει αυτήν την τούγια μέσα σ΄ένα γλαστράκι για την εορτή της Μητέρας. Δεν μπορούσαμε τότε να φανταστούμε ότι θα είχε τέτοια ανάπτυξη και την φυτέψαμε σε λάθος σημείο του  κήπου. Τώρα έχει ξεπεράσει τα επτά μέτρα και κτυπάει στα κάγκελλα του μπαλκονιού!).

Στο πρεβάζι του παραθύρου της κουζίνας, το βάζο με τα κουκούτσια από τα βερύκοκα λιάζεται εδώ και μέρες μέχρι να έρθει η ώρα να φτιαχτεί το λικεράκι. Δίπλα του, ένα πανηγυριώτικο πουλάκι κελαϊδεί μόλις ανοίξω το τζάμι, ενώ ευωδιάζει το άρωμα από δύο φούλια και μιά στεφανώτιδα που έχουν μπλεχτεί στην σιδεριά.

Η καμάρα με το μυρωδάτο ρυγχόσπερμα, δίπλα στην βουκαμβίλια, στολίζεται από μία κρεμαστή γλαστρούλα κι από έναν μελωδό που ηχεί με το πρώτο φύσημα του ανέμου.

Ενώ μπροστά στην πόρτα της κουζίνας, αραχτές και light, οι γατούλες αναμένουν να τις ταϊσω.  

 

Από την μπαλκονόπορτα της βεράντας, με βροχή ή με ήλιο, το μαντεμένιο τραπεζάκι με φόντο την βερυκοκιά, την ροδιά και την κληματαριά, ενώ στο βάθος διακρίνεται και η συκιά μας.

 

και παραδίπλα τα φουντωτά και σκιερά σφενδάμνια που μας χωρίζουν από τον γείτονα.

 Κοκορίκο !!! Βιαστείτε !!!

 

Πέρασε η ώρα!!! Πότε θα πάρετε το πρωϊνό σας ???  

Ο κήπος περιμένει να τον δροσίσετε... 

 με τέτοιο καύσωνα, δεν του φτάνει το βραδυνό πότισμα. 

-----------------------------

Σήμερα, 14 Ιουλίου, είναι η επέτειος 

της Γαλλικής Επανάστασης 

και η Εθνική Εορτή της Γαλλίας.

Γιορτάζει το μισό μου εγώ !!! 

Vive la France !!! 

  
 "Ελευθερία, Ισότητα και Αδελφοσύνη"

ζήτησαν τότε οι Γάλλοι και αναστάτωσαν τον κόσμο.

Την ίδια χρονιά, 1789, ψηφίστηκε η 

 Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη

Βασισμένη στις ιδέες του Διαφωτισμού και επηρεασμένη από ανάλογο φιλελεύθερο κλίμα κατοχύρωνε για την αστική τάξη με τα άρθρα της κάποια θεμελιώδη δικαιώματα που ως τότε είχαν καταπατηθεί από την εξουσία του απολυταρχικού καθεστώτος. Αναγνωρίζονταν σε όλους το δικαίωμα της ελευθερίας, της ισότητας, της ανεξιθρησκίας και το απαραβίαστο της ιδιοκτησίας. Επίσης προασπίστηκε την εξουσία που πηγάζει από το λαό, καταργήθηκαν οι τίτλοι ευγένειας και ορίζονταν ότι όλοι οι πολίτες ήταν δεκτοί σε διάφορα αξιώματα, θέσεις και υπηρεσίες ανάλογα με τις ικανότητές τους (αξιοκρατία).

Πηγή και φωτογραφία:Wikipedia 

Εμείς, σήμερα, τί ζητάμε ???? και τί έχουμε ???

Έχουμε τον Πύργο του Άϊφελ σε αρκετά διαφορετικά μεγέθη στολισμένο στο σπίτι.  Αυτός όμως είχε ξεχαστεί σε μιά γωνιά της αποθήκης (γιατί είχε αλλοιωθεί το μέταλλό του πριν από χρόνια από χρήση ακατάλληλου καθαριστικού).

 Με τόσα υλικά πλέον στο "Ατελιέ" κατάφερα και τον επανέφερα σε μία πολύ αξιοπρεπή, πιστεύω, κατάσταση.

Δαχτυλοπατίνες και βερνίκι  

Κι αυτήν την φωτογραφία την τράβηξα στο τελευταίο μου ταξίδι στο Παρίσι !

 Σας φιλώ !

Grosses Bises !

Θαλασσινών συνέχεια

Μιάς και μπήκαμε για τα καλά πιά στο κατακαλόκαιρο, παρ'όλο που μας έχουν τρελλάνει οι βοριάδες και η θάλασσα είναι ακόμα κρύα (και δεν είμαι η μόνη που το λέω) η μπλογκογειτονίτσα μας γεμίζει από θαλασσινά μοτίβα και καλοκαιρινές δημιουργίες. 

   Συνεχίζω λοιπόν κι εγώ, μετά την προηγούμενη ανάρτησή μου,  με τον πρώτο μου 'θαλασσινό' καθρέφτη ! 

Τόσον καιρό έβλεπα πότε την μία πότε την άλλη να παρουσιάζει τα τόσο δημοφιλή τετράγωνα καθρεφτάκια του γνωστού σουηδικού καταστήματος, που πήγα κι εγώ κάποια στιγμή και αγόρασα δύο. Τα είχα όμως ξεχάσει σ'ένα ντουλάπι και χθές, τακτοποιώντας το, τα βρήκα και αποφάσισα να φτιάξω το ένα.   

Οι φωτογραφίες μου, δυστυχώς, δεν είναι πολύ καλές, αλλά μπορείτε να πάρετε μια ιδέα από την σύνθεσή μου, την οποία έκανα με μοτίβα από τρείς διαφορετικές χαρτοπετσέτες.

Και μιάς και μιλάμε για πρωτιές, έχω να σας δείξω και κάτι άλλο. Πρίν λίγο καιρό μου τσάκισε λίγο στην ακρούλα του ένα διαφανές πιάτο, κι έτσι, αντί να το πετάξω, σκέφθηκα να δοκιμάσω να του κάνω decoupage από την ανάποδη. Δεν ανέτρεξα καθόλου στις οδηγίες που είχα διαβάσει σε διάφορα blogs παρά έκανα 'στο περίπου' ότι θυμόμουν. Το αποτέλεσμα δεν με ικανοποίησε. 

 Το έδειξα και σε μία καλή μου φίλη, η οποία κάνει αριστουργήματα του είδους, και μου έδωσε κάποιες πολύτιμες οδηγίες ...για το επόμενο που θα αποτολμήσω.   Κατάλαβα τα λάθη μου και ελπίζω την άλλη φορά να τα καταφέρω καλύτερα...!

 Χθές, την ώρα που φεύγαμε από το απογευματινό μας μπάνιο, διαπιστώσαμε ότι το φεγγάρι που ξεπρόβαλε πίσω από το βουνό ήταν πανσέληνος ! 

 Μέσα σε ελάχιστα λεπτά, πήγε και κάθησε πάνω στην κορυφογραμμή. 

Δεν είναι φανταστικό ?

Καλό σας βράδυ !!!