Old tray restauration Η αναγέννηση μιάς αντίκας

 

Γειά σας φίλες μου ! 

Σκέφθηκα να συνεχίσω τις αναρτήσεις μου με ανοιξιάτικα λουλούδια, αυτή την φορά όμως κάπως διαφορετικά.  Στην περιβόητη πλέον αποθηκούλα της μαμάς μου, κάθε Κυριακή ανακαλύπτω κι άλλες 'αντίκες'. Σήμερα θα σας δείξω έναν παλαιό ξύλινο δίσκο που είχε φτιάξει ο παππούς ο Νιόνιος για την γιαγιά Βασιλεία. 

Τον θυμόμουν από τότε που ήμουν παιδί. 

I found a very old tray which my grandfather had made for my granny and I decided to give it a new life.

 

 Αποφάσισα λοιπόν να τον ανακαινίσω. Τον κάρφωσα λίγο, τον στοκάρισα, και τον πέρασα με κάσια.

 Σκεφτόμουν βέβαια να του κάνω ένα ωραίο decoupage αφού στην ουσία δεν ήταν τίποτα το περίτεχνο για να το στολίσω και να το προβάλω. 

'Ελα όμως που προς μεγάλη μου έκπληξη, ανακάλυψα και το δικό του πετσετάκι  σ'ένα συρτάρι της μαμάς, με διάφορα πετσετάκια και τραπεζομάντηλα .

 

 Και είναι πράγματι το δικό του, έτσι τον θυμόμουν, με αυτό το τότε καλό αλλά πολύ απλό πετσετάκι, το τώρα πλέον παμπάλαιο, του οποίου το αζούρ είχε πιά λιώσει και το ύφασμα είχε και δύο μικρές τρυπούλες. 

To my surprise, I also found its own napkin in one of my mother's drawers where she had kept it for so many years! 

Θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω κάποιο άλλο πλεκτό με το βελονάκι, αλλά εγώ προτίμησα να το φτιάξω. Να διορθώσω το αζούρ, ούτε την γνώση είχα, αλλά ούτε και την υπομονή. Να βάλω νέο ύφασμα κρατώντας την δαντελίτσα του θα ήταν το πιό εύκολο, αλλά προτίμησα να το 'μπαλώσω'! Του έβαλα λοιπόν δύο κομμάτια κορδέλλας πάνω και κάτω και τις κόλλησα σιδερώνοντας με θερμοκολλητική ταινία. 

 

Στην συνέχεια έκανα decoupage με Textil Podge και κομματάκια από χαρτοπετσέτα. Γνώριζα βέβαια ότι τα μοτίβα θα 'ξέφευγαν' από την κορδέλλα αλλά δεν με πείραζε αυτό.  Το σταθεροποίησα σιδερώνοντάς το, αφού στέγνωσε καλά η κόλλα όλη την νύχτα και ιδού το αποτέλεσμα.

I decided to 'mend' it by ironing a white ribbon on the old 'a jour' and then I did a napkin decoupage with Textile Modpodge.

But then, I reverted to my initial decision to decoupage the old tray itself.

Και αφού μόλις είχα περάσει τον δίσκο με κάσια, 

 άλλαξα γνώμη, τον σκούπισα βιαστικά, κάλυψα τις άκρες του με χαρτοταινία και του πέρασα ένα χέρι ιβουάρ ακρυλικό...βλέπετε δεν είχα εγκαταλείψει την ιδέα του decoupage.  

 Διάλεξα μια χαρτοπετσέτα με όμορφα τριαντάφυλλα.

 

 Έκανα τις σκιάσεις με πατίνα και με ακρυλικά με retarder και τέλος του πέρασε ένα κρακελέ ONE STEP του οποίου τα σκασίματα γέμισα με 'σπιτικό' bitumen (καφέ βερνίκι παπουτσιών αραιωμένο με διαλυτικό).

 

And, this is the final result!!!!! A new life for a very old tray !

Και τώρα ο παλιός δίσκος της γιαγιάς όχι μόνο ξαναζωντάνεψε, 

 αλλά μου έθεσε κι ένα δίλημμα. Να τον χρησιμοποιώ για σερβίρισμα με το 'νέο' του πετσετάκι 

I am now between using it...

 

 ή να τον στολίσω στον τοίχο σαν αντίκα ? 

or displaying it as an antique !?

 

 Εσείς τί θα κάνατε ?????

What would you do ???

Νομίζω ότι μπορεί να έχει την θέση του ανάμεσα στα Αγαπημένα Παλαιά Αντικείμενα της συλλογής μας που φιλοξενεί η Ρένα αλλά και σαν Ανοιξιάτικη Δημιουργία, να ταξιδέψει έως την Κύπρο για να προστεθεί στην συλλογή που κάνει το Δελφινάκι.

Α, δεν σας είπα... στην αποθηκούλα αυτός ο δίσκος δεν ήταν μόνος του!  Μείνετε λοιπόν συντονισμένες και σε λίγο καιρό θα σας δείξω και τον δεύτερο που βρήκα και του οποίου επίσης ανακάλυψα και το πετσετάκι του! 

Καλό σας βράδυ !

Thank you for your visit!  

Μήκων η Ροιάς - Papaver Rhoeas

Και μετά τις τουλίπες, ας μιλήσουμε για Παπαρούνες!
(ελπίζω να με ακολουθήσετε έως το τέλος αυτής της μεγάλης ανάρτησης)

Η 'Ανοιξη μπήκε πλέον για τα καλά!  'Ετσι θέλω να πιστεύω τουλάχιστον! Η λασποβροχές φαίνεται να τελείωσαν. Και η εξοχή άλλαξε χρώμα.  Αλήθεια, το ξέρετε ότι το πρώτο χρώμα της άνοιξης είναι το κίτρινο?  Κίτρινα σινάπια, κίτρινα τριφύλλια, κίτρινα ραδίκια...είχαν ήδη πλημμυρίσει τους αγρούς από τις αρχές Φεβρουαρίου. Ακολούθησαν οι ροζ και κόκκινες ανεμώνες, ανάμεσα σε μικρά λευκά κρινάκια και διάφορα  μώβ λουλουδάκια, και άρχισαν να βγαίνουν οι μαργαρίτες,  ώσπου το άλικο της φλογερής παπαρούνας άρχισε να χρωματίζει τους αγρούς.

Χθές, σε μία  βόλτα που πήγαμε (με το αυτοκίνητο...αφού το περπάτημα είναι ακόμα επώδυνο), δεν μπόρεσα ν' αντισταθώ να σταματήσω για να μην τραβήξω αυτές τις λίγες φωτογραφίες (με το κινητό μου...μην νομίζετε ότι έχω καμμιά καλή μηχανή).

Η φύση πράσινο-κοκκίνισε ανάμεσα στα καμμένα του περασμένου καλοκαιριού

Η Παπαρούνα ονομάζεται  Μήκων η ροιάς (Papaver rhoeas), το μικρό και αγαπημένο λουλούδι με κόκκινα άνθη, μαύρα στη βάση τους, που ανθίζουν την άνοιξη, που δίνει, μαζί με τις μαργαρίτες ένα χαρακτηριστικό χρώμα στην Ελληνική ύπαιθρο.

Αγγειόσπερμο, δικότυλο, ποώδες φυτό η παπαρούνα ανήκει στην τάξη των Μηκωνωδών (Papaverales) και στην οικογένεια Μηκωνοειδών (Papaveraceae).

Οι παπαρούνες βρίσκονται στις εύκρατες και ψυχρές περιοχές της Γης. Χαρακτηριστικά τους είναι τα φύλλα τους, που είτε αναπτύσσονται μέσα σε λοβό είτε είναι κομμένα σε διάφορα μέρη διασκορπισμένα, η ύπαρξη ενός γαλακτώδους υγρού στο βλαστό, καθώς και τα μεγάλα τους άνθη που φύονται μεμονωμένα σε μίσχους άφυλλους ή σε φυλλώδεις βλαστούς.

Ο καρπός της παπαρούνας είναι πολύσπερμη κάψα.

Υπάρχουν πολλά είδη παπαρούνας (100 περίπου) που είτε είναι αυτοφυή λουλούδια των αγρών είτε καλλιεργούνται (Πηγή: Wikipedia).

 Υπάρχουν όμως και κίτρινες παπαρούνες 

Θυμάμαι ότι για πρώτη φορά τις είδα στην διαδρομή επιστρέφοντας από τον Βόλο. Στα πρανή του δρόμου κατηφορίζοντας προς την Αγχίαλο πολλές τέτοιες παπαρούνες ήταν ανθισμένες κάθε χρόνο τον Απρίλιο.  Μία μάλιστα φορά, σταματήσαμε το αυτοκίνητο και ξερίζωσα δύο μικρά φυτά τα οποία μεταφύτεψα στο οικόπεδο αλλά δεν έπιασαν και ξεράθηκαν. Την ξαναείδα αργότερα στην περιοχή του Λαυρίου.

Κίτρινη Παπαρούνα (Glaucium flavum) Γλαύκο το ξανθό

Το Γλαύκο είναι θαμνώδες  φυτό με παχύσαρκα φύλλα και φύεται μόνο σε παραλιακές περιοχές. Ο δε καρπός του είναι μακρόστενος και φτάνει τα 20 έως και 30 εκατοστά μήκος με δεκάδες σπόρους.

Υπάρχουν παπαρούνες και σε άλλο χρώμα????

Και βέβαια δεν εννοώ τις καλλιεργημένες παπαρούνες που, φυσικά και υπάρχουν σε πανέμορφες αποχρώσεις του κόκκινου, φούξια, ροζ...

Το πιο σημαντικό είδος του γένους είναι η Μήκων η υπνοφόρος (Papaver somniferum) γνωστή με τις ονομασίες παπαρούνα και αφιόνι.

 

Είναι ιθαγενές της Ελλάδας, ετήσιο φυτό που ανθίζει την άνοιξη. Τα φύλλα της είναι οδοντωτά ασημοπράσινα και τα άνθη της είναι πλατιά κυανοπορφυρά. Το φυτό καλλιεργείται για τους καρπούς του που από το χυμό τους λαμβάνεται το όπιο και για τα σπόρια του, που δεν έχουν υπνωτικές ιδιότητες, και χρησιμοποιούνται ως μπαχαρικό και ζωοτροφή. Αυτό το είδος παπαρούνας είναι γνωστό από την αρχαιότητα και τα σπόρια της τα χρησιμοποιούσαν ως μπαχαρικό από τα αρχαία χρόνια. Τέτοια σπόρια βρέθηκαν σε ανασκαφές που έγιναν σε παραλίμνιους οικισμούς στην Ελβετία.

Άλλες ποικιλίες καλλιεργούνται για τα πολύχρωμα άνθη τους και είναι καλλωπιστικά φυτά σε κήπους και πάρκα  (Πηγή: Wikipedia).

Εγώ όμως εννοούσα  τις πορτοκαλί παπαρούνες που καλύπτουν τεράστιες εκτάσεις της Καλιφόρνιας και της Αριζόνας

Eschscholzia της οικογενείας των Papaveraceae (poppy)

Το γένος αυτών των λουλουδιών πήρε την ονομασία του από τον Γερμανο-Βάλτο ιατρό και βοτανολόγο Johann Friedrich von Eschscholtz (1793-1831).

 

California Poppy (Eschscholzia californica) Wikipedia

'Ενα φακελλάκι σπόρους Eschscholzia είχα αγοράσει πριν από 20 χρόνια στην Αριζόνα. Τότε, παρ'όλο που είχα φυτά σε γλάστρες στα μπαλκόνια,  το φακελλάκι ξεχάστηκε σ'ένα ντοσσιέ με διάφορα σουβενίρ που είχα φέρει από το ταξίδι μου. Μετά από πολύ καιρό, και αφού η ημερομηνία λήξεως στο φακελλάκι έκλεινε τα πέμπτα της γενέθλια (!)  και αφού είχαμε αποκτήσει ένα οικόπεδο στην εξοχή, θυμήθηκα τους σπόρους και τους έριξα σε μια γωνιά χωρίς βέβαια ίχνος ελπίδας ότι θα φύτρωναν. Κι όμως!  Την επόμενη άνοιξη, τούφες-τούφες από πολύ ψιλοκομμένα φυλλαράκια άρχισαν να προβάλλουν, μετά ακολούθησαν τα κωνικά μπουμπούκια που άνοιξαν και φανέρωσαν τα κίτρινο-πορτοκαλί λουλουδάκια τους

 

Από τότε, κάθε χρόνο, λίγοι σπόροι καταφέρνουν να βλαστήσουν και να αναπτυχθούν ανάμεσα στα άλλα λουλούδια του κήπου....

 αλλά και μέσα στις πέτρες του κτιστού παρτεριού, αφού είναι φυτό ανθεκτικό στην ξηρασία (στην Αριζόνα το συνάντησα στην έρημο!).

Αφορμή γι αυτήν την ανάρτηση μου έδωσε η παρακάτω εικόνα της συνύπαρξης των δύο ειδών παπαρούνας μέσα στα όχι και τόσο περιποιημένα παρτέρια του κήπου μου.

Πώς όμως να σου κάνει καρδιά να ξεριζώσεις από ένα παρτέρι τις πανέμορφες παπαρούνες απλά και μόνο επειδή είναι 'αγριολούλουδα'?

Εγώ λοιπόν τις αφήνω σε όλον τον κήπο και τις χαίρομαι!!!!

Μέχρι και ανάμεσα στις τριανταφυλλιές θα βρείτε παπαρούνες.

  Η ίδια όμως φωτογραφία με ενέπνευσε για να κάνω και αυτήν την σύνθεση 

 με decoupage και μολύβια ακουαρέλας πάνω σ'ένα θαλασσοδαρμένο ξύλο που μάζεψα προ ημερών στην παραλία.

Και τώρα κάτι άλλο ( επειδή δεν μπορώ να κρατηθώ έως την επόμενη ανάρτηση...)!

Καμαρώστε και το δικό μου στεφανάκι το οποίο έφτιαξα χθές το απόγευμα μετά από μια έμπνευση πραγματικά 'της στιγμής'!!!

Φαντάζεστε από τι είναι φτιαγμένο το τυρκουάζ φιογκάκι ???????

 Είχα πλέξει μερικά στεφανάκια τον περασμένο μήνα όταν κλαδέψαμε την κληματαριά (κάθε χρόνο φτιάχνω τέτοια στεφανάκια), χρησιμοποίησα λίγο σπάγκο, λίγη θερμόκολλα, δύο κουκουναράκια, μερικές χανδρούλες/ανθάκια και το φιογκάκι από ...???

Το χαριτωμένο στεφανάκι μου ήταν έτοιμο μέσα σε λιγότερο από μισή ώρα.

Πώς σας φαίνεται ???  

Πριν κλείσω αυτήν την ανάρτηση, θέλω να ευχαριστήσω την φίλη μου Ιωάννα, Mani di Fata για τα πανέμορφα πασχαλινά αυγά που μου έστειλε. 

Δυστυχώς, τα τρία είχαν σπάσει κατά την μεταφορά τους από το ταχυδρομείο, αλλά τα  υπόλοιπα έξι έφτασαν μιά χαρά.  Φτιαγμένα με decoupage και με όμορφα κρεμασταράκια από χάνδρες, συνοδεύονταν από ένα υπέροχο θαλασσινό βραχιόλι με βαμμένα κοχυλάκια περασμένα με φύλλο χρυσού. 

Ακόμα και την τρύπια πεταλίδα, που εγώ δεν θα καταδεχόμουν να μαζέψω στην παραλία, η Ιωάννα την έφτιαξε ένα όμορφο στολίδι στο φακελλάκι που περιείχε το βραχιόλι . 

Ιωάννα μου, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για το τόσο όμορφο δώρο σου!

Και τώρα, η αποκάλυψη...εάν αντέξατε και φτάσατε μέχρι εδώ... 

Χρειάστηκε να μικρύνω ένα ζευγάρι πάτους παπουτσιών κατά ένα μέγεθος, και αυτό που περίσσεψε με ενέπνευσε σαν υλικό και σαν χρώμα...!!!!!!

Μη μου πείτε ότι το μαντέψατε!!! Χα, χα, χα!!!

Θεέ μου, τί άλλο θα σκεφτούμε να ανακυκλώσουμε ???????!!!!!!! 

My beloved tulips and...a glove!

Αγαπημένες τουλίπες και ένα..."γάντι"!

  

Είναι η εποχή τους! 

Tulips are in full bloom!

'Ανθισαν δειλά-δειλά και συνεχίζουν να ομορφαίνουν τα παρτέρια με τα υπέροχα χρώματά τους.

For many many years, some good business partners from Holland, used to send me, every year, as a Christmas gift, a pack of 100 tulip bulbs.

 

I wish  they also had some scent! 
Αχ, και να είχαν και άρωμα! 

Είναι πολλά τα λουλούδια που δεν μυρίζουν αλλά έχουν τόση ομορφιά που τους το συγχωρείς.

 

 'Οπως σας είχα πεί πέρυσι, για πολλά χρόνια, κάποιοι συνεργάτες από την Ολλανδία μου έστελναν κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα 100 βολβούς τουλίπας από 10 διαφορετικές ποικιλίες!!! 
Εάν θέλετε, μπορείτε να δείτε μερικές εδώ και εδώ 
 I used to offer some to friends and neighbours (how many could I possibly plant?)

 Χάριζα πολλούς βολβούς σε φίλες και γειτόνισσες (πόσους να φύτευα?).

 

Of those that I planted, some sprouted and bloomed the first year only and then disappeared. But some, established well and they keep flowering every year amongst the other flowers of the garden. 
Από αυτούς που έβαζα στον κήπο, πολλοί δεν ευδοκίμησαν. Κάποιοι δεν φύτρωσαν κάν και άλλοι άνθισαν μόνο τον πρώτο χρόνο και μετά χάθηκαν. 

Κάποιοι άλλοι όμως εγκαταστάθηκαν και μάλιστα πολλαπλασιάστηκαν. Και τώρα φυτρώνουν και ανθίζουν κάθε άνοιξη ανάμεσα στα άλλα λουλούδια του κήπου.

 

 

Οι τουλίπες λοιπόν μου έδωσαν την έμπνευση να φτιάξω αυτό το 'κουτί' για χαρτομάντηλα.  

Και γιατί βάζω την λέξη εντός εισαγωγικών θα το καταλάβετε ευθύς αμέσως. 
 Inspired by my beloved tulips, I made this tissue case which fits like a 'glove' over a standard size tissue box. It is made of plaster bandage and glue, crackle medium, acrylics and napkin decoupage. 

Είχα αγοράσει, πριν από χρόνια, δύο χαρτονένια κουτιά για χαρτομάντηλα από το γνωστό μεγάλο παιχνιδοκατάστημα, απ'αυτά που έχουν καπάκι, τα οποία όμως δεν με ενθουσίαζαν.  'Εβλεπα κατά καιρούς και τις δικές σας ωραιότατα ντεκουπαρισμένες ή ζωγραφιστές ξύλινες θήκες, αλλά μέχρι τώρα δεν έχει τύχει να αγοράσω ποτέ κάποιο αντικείμενο (κουτί, καδράκι, κρεμάστρα) με σκοπό να του κάνω decoupage. Πάντα χρησιμοποιούσα ό,τι είχα στο σπίτι και προτιμούσα να 'μεταμορφώνω' παλιά ή και άχρηστα αντικείμενα. 

Πήρα λοιπόν ένα κουτί χαρτομάντηλα, το τύλιξα με ζελατίνα κουζίνας και το έντυσα με γυψόγαζα αφήνοντας το κάτω μέρος ελεύθερο. Δεν έβαλα  πολλές στρώσεις γιατί δεν ήθελα να γίνει βαρύ.

Στην συνέχεια το πέρασα 3 χέρια ατλακόλ.  Του έκοψα το άνοιγμα στο πάνω μέρος και μετά το αστάρωσα και το έβαψα με σκούρο καφέ ακρυλικό. Το κρακελέ ενός συστατικού που ακολούθησε δεν μπορώ να πώ ότι πέτυχε. Του έδωσε όμως μια νότα παλαίωσης και το έκανε να φαίνεται σαν ξύλινο. "Φοδράρισα" το εσωτερικό με μιά εμπριμέ χαρτοπετσέτα (μία όποιαδήποτε, αφού δεν θα φαίνεται) και συνέχισα με το decoupage και πατίνες.  Κόλλησα και μια τρεσούλα και...έτοιμο το "κουτί" μου!!! 

Τί κουτί δηλαδή?  Γάντι έγινε και εφαρμόζει τέλεια ! Δείτε πόσο εύκαμπτο είναι !   Η 'κατασκευή' του κουτιού κράτησε αρκετές ημέρες γιατί έπρεπε να στεγνώνει καλά ανάμεσα στις εφαρμογές των διαφόρων υλικών.

Προχθές, μου χάλασε το laptop μου! Εντελώς ξαφνικά, χωρίς καμμία προειδοποίηση, και ενώ ήμουν μέσα σ'ένα από τα μπλογκάκια σας, έκανε ένα τσάκ και έσβησε!!!!! Δεν ανοίγει με τίποτα!!!!!!!!!

Προσπάθησα, με τις λιγοστές γνώσεις που έχω, να στήσω το παλιό PC που έχει αφήσει ο γυιός μου στο σπίτι. Με χίλια βάσανα και ρυθμίσεις τα κατάφερα! Αυτό που δεν μπόρεσα με τίποτα να εγκαταστήσω είναι το Outlook κι έτσι έχω χάσει όλες μου τις επαφές, τηλέφωνα, διευθύνσεις φίλων, μπλογκοφίλων και συγγενών, καθώς και όλα τα μηνύματα !  Το παλεύω και ελπίζω κάποια στιγμή να το επαναφέρω. Έχασα και χρόνο προσπαθώντας, και έτσι πολλές αναρτήσεις σας δεν τις πρόλαβα.

Και πάνω που τα έγραψα αυτά ωραία και καλά χθες, συνειδητοποίησα....ότι έχω χάσει και τις πρόσφατες φωτογραφίες που είχα σώσει στο laptop και δεν είχα προλάβει να κάνω backup!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!   
Τις τουλίπες της ξαναφωτογράφισα, το τελειωμένο 'κουτί' ή 'γάντι' -πείτε το όπως θέλετε-, το φωτογράφισα εξ αρχής, τις φάσεις όμως κατασκευής του.....πάπαλα !!!!!! 

Κρίμα, και έλεγα ότι θα μπορούσα να σας κάνω και...tutorial !!!

 Two days ago, my  laptop crashed all of a sudden! I am now writing this post from by son's old PC. 
The problem is that I lost all my Outlook contacts and I cannot tell if I will manage to recover them. 
And I have not yet set up a new e-mail address. I hope my son or my daughter will help me doing so tomorrow.  
I wish you a lovely Sunday and I thank you very much for your visits!!!

Ελπίζω να επισκευάζεται το laptop και να μπορέσω να ανακτήσω τα αρχεία μου!!!! Και υπόσχομαι να επανέλθω σύντομα !!! Στο μεταξύ, δεν μπορώ ούτε να λάβω, ούτε να στείλω emails, αλλά και αυτό θέλω να ελπίζω ότι θα το λύσω αύριο-μεθαύριο.

Ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψή σας!

Να περάσετε μια καλή Κυριακή!!!