Στην έρημη παραλία - On the deserted beach

 

Πήγα μιά βόλτα στην έρημη παραλία, 

αλλά εκεί κοντά, στο κράσπεδο του πεζοδρομίου, είχα και μιά συνάντηση...

I went for a walk on the deserted beach but, there, close-by, I also had an encounter... 

Το έβλεπα στην παραλία αλλά δεν γνώριζα με τί είδος πουλιού είχα να κάνω. 

Θυμόμουν το ποίημα του Γεώργιου Δροσίνη

΄Φθινόπωρο΄

Χειμώνιασε και φεύγουν τα πουλιά
γοργά ο πελαργός τα πελαγώνει
κι η φλύαρη χελιδονοφωλιά
χορτάριασε παντέρημη και μόνη.

Του σπίνου χάθηκ` η γλυκιά λαλιά
φοβήθηκε ο μελισσουργός το χιόνι
κι η σουσουράδα στην ακρογιαλιά
δεν τρέχει δεν πηδά δεν καμαρώνει.

Στης λυγαριάς τ` ολόξερο κλαδί
του φθινοπώρου φτωχικό παιδί,
ο καλογιάννος πρόσχαρος προβάλλει,

με λόγια ταπεινά και σιγανά.
Μικρός προφήτης, φτερωτός μηνά
την άνοιξη, που θα γυρίσει πάλι.

 Σουσουράδα νόμιζα πως ήταν, αλλά αυτό έτρεχε και μάλιστα καμαρωτό!

Κι έτσι αποφάσισα να το ψάξω (τί το πιό εύκολο πλέον, αφού βρίσκεις τα πάντα στο διαδύκτιο;)

Κι αφού το βρήκα, είπα να το μοιραστώ μαζί σας.

Ι didn't know the name of this bird, so I decided to search the internet. And thought I would share it with you

Δεν είναι λοιπόν σουσουράδα....είναι κορυδαλλός και μάλιστα λοφιοφόρος!!!

Κατσουλιέρης - Crested Lark - Galerida Cristata​

Από τα πιο διαδεδομένα είδη κορυδαλλών, είναι ο Κατσουλιέρης. Είναι ένα χαρακτηριστικό πουλί της ελληνικής υπαίθρου, επιδημητικό που συναντάται όμως και σε μεγάλου πληθυσμούς στην Κύπρο, την Ευρώπη, την Ασία και την Βόρεια Αφρική. Η Ευρωπαϊκή του ονομασία είναι Crested lark, ενώ στην Κύπρο είναι γνωστός με το όνομα Σκορταλλός. Ο Κατσουλιέρης κάνει αισθητή την παρουσία του όπου υπάρχουν χέρσα εδάφη, βοσκότοποι, καλλιέργειες. Συναντάται συχνά σε νησιά, σε βραχονησίδες, αλλά ακόμα και κοντά σε συνοικισμούς, σε αλάνες κοντά σε πόλεις, δίπλα σε ράγες τρένου, σε λιμάνια, ακόμα σε αμμόλοφους και σε αλμυρόβαλτους. Ο Κατσουλιέρης παρουσιάζει όλα τα χαρακτηριστικά της οικογένειας των Κορυδαλλών Alaudidae. Είναι μικρόσωμος και το μέγεθός του κυμαίνεται από 17-19 εκατοστά. Εχει γκριζοκάστανο φτέρωμα, ελαφρώς σκουρότερο από την σταρήθρα στην πλάτη, ενώ στο στήθος έχει το χρώμα της άμμου με διάχυτες σκοτεινές ραβδώσεις. Η κοιλιά παραμένει ανοιχτόχρωμη. Κατά την πτήση διακρίνεται στο κάτω μέρος της φτερούγας φτέρωμα στο χρώμα της σκουριάς. Το ράμφος είναι μακρύ και μυτερό και η ουρά του κοντή, ενώ οι φτερούγες του είναι μακριές και μυτερές. Στο πίσω δάχτυλο των ποδιών του έχει ένα μακρύ νύχι, με διπλάσιο μέγεθος από το δάχτυλό του, που τον διευκολύνει να περπατά στο έδαφος, καθώς πρόκειται για εδαφόβιο πουλί. Χαρακτηριστικό είναι το μακρύ, μυτερό σαν καρφί λοφίο του, που προεξέχει από την κορόνα του και τον καθιστά ευδιάκριτο σε σχέση με τα άλλα πουλιά. Γενικά είναι μοναχικό είδος. Είναι ένα ζωηρό και ευκίνητο πουλί, που περπατά με ευκολία στο έδαφος, πεταρίζει συνεχώς με κατακόρυφες κινήσεις και μπορεί να φτάσει τόσο ψηλά που δύσκολα μπορεί να τον διακρίνει το ανθρώπινο μάτι. Όσο είναι στο έδαφος αλλά και κατά την ώρα την απογείωσης κελαηδά με ένα χαρούμενο, ήρεμο, αρμονικό αλλά αρκετά φλύαρο κελάηδημα, όχι όμως τόσο μελωδικό όσο της σταρήθρας. Το κελάηδημά του περιλαμβάνει ήχους και καλέσματα άλλων πουλιών μιας και διακρίνεται για τις μιμητικές του ικανότητες. Έτσι αποτυπώνει το τραγούδι των άλλων πουλιών και εμπλουτίζει το δικό του που το χρησιμοποιεί ως ερωτικό κάλεσμα. Η διατροφή του περιλαμβάνει έντομα και σπόρους που τα βρίσκει στο έδαφος, καθώς και χορταράκια.  Οι φυσικοί του εχθροί είναι άλλα αρπακτικά πουλιά, καθώς και μικρά σαρκοφάγα θηλαστικά. Το προσδόκιμο ζωής τους αγγίζει τα 25 με 30 χρόνια. 

πηγή:  http://petbirds.gr

 

  Crossing the street

The Crested Lark (Galerida cristata) is a species of lark distinguished from the other 81 species of lark by the crest of feathers that rise up in territorial or courtship displays and when singing. 

This is a common bird of dry, open country and is often seen by roadsides or in cereal fields, although it is also found occupying small, sandy patches by railways, docks and airfields.

The Crested Lark is a songbird, and has a liquid, warbling song described onomatopoeically as a "whee-whee-wheeoo" or a "twee-tee-too". It sings in flight from high in the sky, at roughly 30 to 60 metres above the ground. The related  Slylark exhibits similar behaviour but also sings during its ascent, whereas the Crested Lark sings either at altitude or on the ground. Their flight pattern is an example of undulatory locomotion.

It nests in small depressions in the ground, often in wastelands and on the outskirts of towns. The nests are untidy structures composed primarily of dead grasses and roots. Three to five brown, finely speckled eggs, similar to those of the Skylark, are laid at a time and will hatch after 11–12 days. As with most larks, the chicks move leave the nest early, after about eight days and take flight after reaching 15–16 days old. Two broods will usually be raised each year.

Largely vegetarian birds, the Crested Lark primarily feeds on grains and seeds, such as oats, wheat and barley, but will also eat insects, particularly beetles, with food either being scavenged from the ground or dug up. Juvenile birds are fed by both parents, and generally leave the nest before they are able to fly to start foraging for food themselves.

  source:Wikipedia

Και με την ευκαιρία έμαθα και κάτι ακόμα...

ο Καλογιάννος του ποιήματος, είναι ο γνωστός Κοκκινολαίμης!!!

Αντίθετα με άλλες χρονιές, φέτος δεν έχω δεί ακόμα κανέναν κοκκινολαίμη να μου μηνά την Άνοιξη. 
Λέτε ν'αργήσει ?

 Από γλάρους όμως...γεμάτη είναι η θάλασσα!

 A full colony of seagulls was bathing in the sea

Και φυσικά, δεν έφυγα από την παραλία χωρίς να μαζέψω...διάφορα που βρήκα στην αμμουδιά!

And, of course, I did not leave the beach without some precious finds!

 

Με αυτή την ανάρτηση συμμετέχω στο  Life Images #3 της Μαρίας  Mytripsonblog

With this post, I link to Maria's Life Images #3 of Mytripsonblog