Για μια κιθαρίτσα - The small guitar

Για μια κιθαρίτσα
ξαγρυπνάνε τα κορίτσια
για να ακούσουν της αγάπης τη φωνή
Που έχει γλύκα τόση
κι έχει κιόλας ξημερώσει
και λαλήσανε κι οι πρώτοι πετεινοί

'Ενα πράγμα για το οποίο λυπάμαι, είναι που δεν έμαθα ποτέ μουσική. Ούτε τις νότες, ούτε κάποιο όργανο. Θυμάμαι πάντα με μελαγχολία την πρώτη Γυμνασίου, όταν είχαμε μια καθηγήτρια που 'προσπαθούσε' να μας μάθει το πεντάγραμμο. Η καημενούλα είχε κάποια ψυχολογικά προβλήματα με αρκετά φανερά συμπτώματα και έτσι την ώρα του μαθήματος, τα παιδιά δεν της έδιναν καμμία σημασία, χασκογελούσαν, έκαναν φασαρία και μάθημα δεν γινόταν... Αυτό δε, που με στεναχωρούσε περισσότερο ήταν ότι για ένα διάστημα καθόμουν στο ίδιο θρανίο με τον γιό της καθηγήτριας, ο οποίος υπέφερε από την όλη κατάσταση, ήταν συνέχεια σκυμμένος πάνω από το τετράδιό του γιατί ντρεπόταν και δεν άντεχε να βλέπει την μητέρα του να μην μπορεί να επιβληθεί στους μαθητές, κι εγώ ντρεπόμουν για λογαρισμό των συμμαθητών μου και αισθανόμουν πολύ άσχημα που δεν έβρισκα λόγια να τον παρηγορήσω.  Δεν κράτησε πολύ όμως αυτή η κατάσταση...μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων η καθηγήτρια με τον γιό της δεν επέστρεψαν στο σχολείο και το μάθημα μουσικής δεν συνεχίστηκε.

Δυστυχώς, ούτε τα παιδιά μου έμαθαν μουσική!

Something for which I feel sorry, is that I never learned music and how to play an instrument.  I remember, always with melancholy, when I was on first grade in High school, we had a lady teacher who 'tried' to teach us solfege.  She had some psychological problems which were very obvious to the pupils who did not pay any attention to her.   I was very embarrassed as I happened to sit next to the teacher's son who felt so miserable because of the bad behaviour of the pupils against his mother, and he was obviously suffering from the situation,  he was always bent over his exercise book. As for me, I was ashamed on behalf of  my schoolmates and felt very bad not knowing how to comfort the poor boy.  After the Christmas holidays, the teacher and her son did not return to school, and we never again had any music lessons!  
Unfortunately, my children did not learn music either! 

'Ετσι, όταν πριν δύο εβδομάδες, βρέθηκε στα χέρια μου μια παλιά παιδική κιθάρα, 

 το μόνο που σκέφθηκα ήταν να της κάνω decoupage!!! Αλλά σε ποιόν να την έδινα? 
Και τότε θυμήθηκα το μπαζάρ της Κοζάνης, το οποίο, όπως μας ενημέρωσε η Αννιώ μας,  θα γίνει για τον Σύλλογο Γονέων-Κηδεμόνων και Φίλων Ατόμων με Αυτισμό του Νομού Κοζάνης!  

Two weeks ago, I was given a small guitar and the only thing I could think of was to decoupage it. 
 

To whom could I offer it, though?  
And then I remembered the Kozani charity bazaar for Autistic Children! 

(Kozani is a city of Northern Greece and the bazaar is organized by our group of Greek Women Bloggers)

Πώς όμως θα έστελνα μιά κιθάρα χωρίς χορδές? Αφού λοιπόν κι εγώ έκανα μερικά ξενύχτια φτιάχνοντας την κιθαρίτσα,  άρχισα μετά να ψάχνω στο ιντερνετ και έμαθα πως λέγονται τα διάφορα μέρη της κιθάρας, πως τοποθετούνται οι χορδές, πως δένονται στην 'γέφυρα' περνώντας πάνω απο τον 'καβαλάρη' και μετά στα 'κλειδιά' , πώς κουρντίζεται μια κιθάρα...και την έφτιαξα!!!   Και παίζει, άσχετα αν εγώ δεν ξέρω νότες. Κι αν κάποιος ενδιαφερθεί να την αγοράσει, ας με συγχωρέσει που δεν τις έβαλα αληθινές χορδές, αλλά από χοντρή πετονιά (θα μπορούσε να τις αλλάξει μόνος του ή να την κρατήσει για διακόσμηση σ'ένα παιδικό δωμάτιο).

But the guitar had no strings!  So, I first finished 'revamping' it, then I started to search on the internet and I learned how to fit the strings, how to tie them to the 'bridge' over the 'saddle', then to the 'turning keys', which I did, and it can now be played, not by me, though!!!
I hope someone will be interested to buy it at the bazaar and that he will forgive me for not having fixed any quality strings but only from heavy fishline (he could either change them, or keep the small guitar as a decoration  in a child's room).

Λίγα ακόμα πραγματάκια μπόρεσα να ετοιμάσω, αλλά με πολλή αγάπη, 
που θα ταξιδέψουν μεθαύριο για την Κοζάνη.

 A few other things which I was able to prepare for the Kozani bazaar. 

Μία κορνίζα με decoupage χαρτοπετσέτας, κρακελέ One step και πατίνες

A photo frame with napkin decoupage, crackling medium and patina.

Ένα καδράκι/σημειωματάριο με κρακελέ ενός συστατικού, decoupage χαρτοπετσέτας και πατίνες

 A wall memo pad with crackling medium, napkin decoupage and patinas

Μία κρεμάστρα με chalk paint, παλαίωση decoupage και πατίνες

A wall hanger with chalk paint, napkin decoupage and patina.

Με της 'αγάπης την φωνή', σου εύχομαι καλή επιτυχία, Αννιώ μου, και σου εκφράζω κι εγώ ένα μεγάλο ευχαριστώ για τον κόπο σου στη όλη διοργάνωση του μπαζάρ!!! 

My dear Annio, I wish you a very successful bazaar, with my thanks for your personal involvement in the organization of the event!!!

Delft Blue, Decoupage and other gifts

Υπάρχουν συλλογές, που μένουν καταχωνιασμένες μέσα σε ντουλάπια, συρτάρια, κουτιά και εάν δεν έχεις και λίγη φαντασία, δύσκολα βρίσκεις τον τρόπο να τις εκθέσεις και να τις χαίρεται το μάτι σου.  Είναι όμως και κάποιες που μπορούν να στολίσουν μιά γωνιά του σπιτιού, και μάλιστα να δώσουν και χρώμα στον χώρο.   Μιά τέτοια συλλογή θέλω να σας δείξω σήμερα. Είχα σκοπό να το κάνω εδώ και πολύ καιρό, αλλά όλο το άφηνα γι αργότερα. 

Χριστουγεννιάτικη κάρτα από μιά άλλη συλλογή μου!

Η συλλογή μου ξεκίνησε πριν από πολλά χρόνια, όταν ένας συνεργάτης, μου έφερε δώρο ένα όμορφο πορσελάνινο στρογγυλό 'κουτί' από την Ολλανδία.  Delft Blue Hand-painted έγραφε από κάτω και πραγματικά το λάτρεψα...μέχρι που σε κάποια μετακόμιση, έπεσε το καπάκι του και έσπασε. Προσπάθησα να το κολλήσω, χωρίς μεγάλη επιτυχία ομολογώ.  'Εμεινε έτσι κάποια χρόνια φυλαγμένο σ'ένα ντουλάπι και κάποια στιγμή σκέφτηκα να 'καμουφλάρω' κάπως τις ρωγμές...

 

δεν είχα όμως ακόμα μάθει το κρακελέ! 

Εάν το έφτιαχνα τώρα, είμαι σίγουρη ότι θα γινόταν πολύ καλλίτερο! 

Μιά μικρή τσαγιέρα της αδελφής της γιαγιάς μου ήταν το δεύτερο απόκτημά μου. 

Με τα χρόνια, μου έφεραν κι άλλα, αλλά ταξίδεψα κι εγώ τρεις φορές στην Ολλανδία, 

και κάθε φορά αγόραζα και κανα-δυό σουβενίρ. 

Ανάμεσα σ'αυτά, είναι και μερικά που υποψιάζομαι πως δεν είναι γνήσια Delft, αφού είναι αγορασμένα απο τουριστικά καταστήματα και σε χαμηλότερες τιμές από τα original. Σιγά-σιγά η συλλογή μου μεγάλωσε και την στόλιζα πότε εδώ και πότε εκεί μέσα στο σπίτι. 

Τα πιό κοινά θέματα βέβαια είναι οι ανεμόμυλοι και τα τσοκαράκια   

 

Αλλά έχω και μερικά πολύ χαριτωμένα κομμάτια, όπως το παλιό σίδερο, το μικρό σταχτοδοχείο, οι πάπιες, τα οβάλ μπωλάκια και τα όμορφα σπιτάκια που είναι αλατιέρες. 

'Οπως βλέπετε, όμως, στο κάτω ράφι της εταζέρας, τα διάφορα μπλέ, δεν είναι από την Ολλανδία αλλά από διάφορα άλλα μέρη, τα σουπλά από την Τουρκία, το μπωλ με το όνομά μου από την Γαλλία, το μικρό κανατάκι από την Αυστρία, ένα βαζάκι από την Σκύρο, ένα από το Γαλαξείδι, κλπ...

Αφορμή να σας τα δείξω ήταν ένα ακόμα οβάλ μπωλάκι που μου έφερε η Δήμητρα από το ταξίδι τη στο Delft, το οποίο ήρθε να εμπλουτίσει την συλλογή μου.

 

 Το επάνω είναι το καινούργιο, ενώ το κάτω το έχω εδώ και 25 χρόνια!

Η Δήμητρα όμως, που ήρθε για καφέ προχθές στο σπίτι μου, δεν μου έφερε μόνο αυτό, αλλά, εκτός από μία γλάστρα με όμορφα κόκκινα χρυσάνθεμα και άλλα τρία ακόμα δώρα!

Το πραγματικά υπέροχο κουτί μπορείτε να το θαυμάσετε στην δική της ανάρτηση

 Εγώ το στόλισα και το χαζεύω όλη την ώρα!!!

Το vintage μπουκαλάκι είναι σκέτη γλύκα. 'Εχω φτιάξει κι εγώ δύο τέτοια μπουκαλάκια με κρακελέ, θα σας τα δείξω όμως σε επόμενη ανάρτηση.Η Δήμητρα με θυμήθηκε και όταν πήγε στην Λευκάδα, απ'όπου μου έφερε ένα χαριτωμένο μπουκαλάκι/σουβενίρ. 

Ντίμη μου, σ'ευχαριστώ πάρα, πάρα πολύ για όλα τα δώρα που μου έφερες!!!

Την ίδια μέρα όμως, με επισκέφθηκαν και η φίλη μου Marie-Paule με τον Αχιλλέα της, οι οποίοι,   έφτασαν κι αυτοί φορτωμένοι με δώρα!!! Από την υπέροχη μηλόπιτα δεν έχει μείνει ψίχουλο για να σας την έδειχνα, μου έφεραν όμως...

 ...ένα όμορφο γυάλινο σταχτοδοχείο από την Γαλλία, με τον τζίτζικα και τα χρώματα της αγαπημένης μου Προβηγκίας, μία βάση για κουτάλα από την Βαρκελώνη με την πασίγνωστη σαύρα του Gaudi, ένα παστέλι από την Κέα (δεν έχω δοκιμάσει πιό νόστιμο!) αλλά...να μην ξεχνάμε και τις χειροτεχνίες μας...η Marie-Paule έμαθε το ανάποδο decoupage και μου έφτιαξε μιά πανέμορφη πιατελίτσα με πασχαλιές, αλλά και ένα βαζάκι για ρεσώ με μιά νέα τεχνική με ανάγλυφο gel. Και κάτι ακόμα...μιά στοίβα από πολύ όμορφες χαρτοπετσέτες, που τις μοιραστήκαμε με την Δήμητρα. 

Φίλοι μου, δεν έχω λόγια να σας ευχαριστήσω για τα υπέροχα δώρα σας!!!

Περάσαμε ένα πολύ ευχάριστο βραδάκι, όλοι μαζί κι ελπίζω να σας ξαναδώ σύντομα!

 Προ ημερών, έλαβα κι ένα μικρό πακετάκι από την Έλλη σαν ευχαριστήριο για το δικό μου giveaway που είχε κερδίσει.  Είναι ένα γλυκύτατο και πολύ περιποιημένο μενταγιόν με τον πύργο του Αϊφελ, χαντρούλες και δαντελίτσα, που, ειλικρινά, δεν έχει φύγει από τον λαιμό μου όλη την εβδομάδα.

 'Ελλη μου, σ'ευχαριστώ για άλλη μιά φορά για την σκέψη σου και για το πανέμορφο δωράκι σου!!!

Γιά την Δήμητρα, που αγαπάει πολύ τα πουλιά και της αρέσει να τα φωτογραφίζει, το δικό μου δωράκι ήταν αυτό το ρολόϊ

Decoupage  με πάστα κρακελέ, ριζόχαρτο, χαρτοπετσέτα, relief, πατίνες

 ενώ για την Marie-Paule είχα φτιάξει μία κορνίζα με κρακελέ και πατίνα. Την 'έριξα' λιγάκι...όσο για τον Αχιλλέα, ομολογώ πως δεν είχα σκεφθεί να του φτιάξω κάτι...επιφυλάσσομαι όμως!!

 

Decoupage, κρακελέ δύο συστατικών, χαρτοπετσέτα και πατίνα

 Δεν ξέρω πως τα καταφέρνω κάθε φορά και κάνω μεγάλες αναρτήσεις, αλλά δεν γράφω συχνά και μαζεύονται πολλά. Δεν θα σας κουράσω άλλο σήμερα, θα προσπαθήσω όμως μέσα στην εβδομάδα να σας δείξω όσα έχω ετοιμάσει για το μπαζάρ της Κοζάνης μαζί με κάποια άλλα που περιμένουν να τα φωτογραφίσω 

Την Πέμπτη το βράδυ πήγαμε στο θέατρο και απολαύσαμε μιά παράσταση-υπερπαραγωγή που θα άξιζε να δείτε, εάν προλάβετε. Ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, υπέροχος Συρανό ντε Μπερζεράκ και η Σμαράγδα Καρύδη ως γλυκειά Ρωξάνη  μας καθήλωσαν και μας διασκέδασαν για πάνω από δύο ώρες με την συνοδεία της υπέροχης ζωνταντής μουσικής της Ευανθίας Ρεμπούτσικα.

Ο καιρός χάλασε και η θάλασσα φούσκωσε και 'έπνιξε' την αμμουδιά,

δεν ξέρω εάν τον έναν γλόμπο τον πήρε ο αέρας,

τα σκάφη όμως στο μικρό λιμανάκι ανεβοκατέβαιναν σαν καρυδότσουφλα! 

 

Με μιά σκέψη σ'όλους όσους δοκιμάστηκαν από την φοβερή θεομηνία στα δυτικά προάστεια της Αθήνας, και με την ευχή να είστε όλοι καλά, σας εύχομαι μιά καλή Κυριακή  (με είσοδο στην χειμερινή ώρα), χρόνια πολλά στις Δήμητρες και τους Δημήτρηδες  και καλή νέα εβδομάδα!

 Και σας ευχαριστώ όλες και όλους για τα υπέροχα σχόλια που μου αφήσατε στην προηγούμενη ανάρτησή μου!

Στον μακρινό Βορρά - In the far-away North

  

Σας είχα υποσχεθεί να σας μιλήσω για το μακρινό ταξίδι που έκανε ο γυιός μου φέτος το καλοκαίρι (αλλά, αν φτάσετε έως το τέλος της ανάρτησης, θα καταλάβετε και για ποιόν άλλον λόγο αισθάνομαι υπερήφανη για τον Κώστα)

As promised, this post is dedicated to my son's summer travel (but if you read this post to the end, you will find out for what other reason I feel so proud about Kostas). 

Εδώ και πολλά χρόνια, ο Κώστας είναι μέλος της εθελοντικής οργάνωσης ΕΛΙΞ.

For many years, Kostas has been a member of the Greek ELIX organization for volontary work. 

  http://www.elix.org.gr/index.php/el/

'Εχει συμμετάσχει σε δράσεις στο εξωτερικό ( ακόμα και στο μακρινό Νεπάλ!) και έχει ο ίδιος ηγηθεί ως ομαδάρχης ξένων εθελοντών που έρχονται στην Ελλάδα (στην Αθήνα και στην 'Ανδρο).

He has participated to various projects in Greece (in Athens, on the island of Andros) and abroad (even in the faraway Nepal!)

Φέτος λοιπόν συμμετείχε σε μία αποστολή στην Ρωσσία, στα πλαίσια μιάς συνεργασίας με την

This year, he travelled to Russia where he joined an internationl group for a project of the

 

  http://www.vfp.org/t-history.aspx

και της Ρωσσικής    and of the Russian      

Voluntary Exchange Russia World4U.

Και μπορεί να άλλαξε αεροπλάνο στην Μόσχα πηγαίνοντας στην Αγία Πετρούπολη (όπως μερικοί μαντέψατε από το κολλάζ φωτογραφιών σε προηγούμενη αναρτησή μου),

He may have changed planes in Moscow on his way to St. Petersbourg (as some of you have guessed from my photo collage in a previous post),

αλλά ο τελικός του προορισμός ήταν πολύ πιό βόρρεια. 

but his final destination was far more in the North.

Φτάνοντας στην Αγία Πετρούπολη, συναντήθηκε με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας - 10 εθελοντές από διάφορες χώρες  και τους ρώσσους ομαδάρχες. Από εκεί, ταξίδεψαν 17 ώρες με τρένο και άλλες 3 ώρες με πλοίο και έφτασαν στα νησιά Solovetsky.

In St. Petersburg, Kostas met with the other members of the group and the russian  chief/hosts. From there, they travelled for 17 hours by train and another 3 hours by boat and finally reached the Solovetsky islands.  

Please find the english text of the programme at the bottom ot this post. 

Solovetsky Monastery was founded in 1429 by three monks Gherman , Zosima and Savvatiy from the Kirillo-Belozersky Monastery. In the 15th and 16th centuries, the monastery expanded and extended its production and commercial activity which turned it into the economic and political center of the White Sea region - See more at: http://russia-ic.com/travel/places/1416#.VEBdSlfQrn9

Τα νησιά Solovetsky είναι ένα αρχιπέλαγος που βρίσκεται στον κόλπο Onega  της Λευκής Θάλασσας γύρω στα 165 μόνο χιλιόμετρα νότια του Αρκτικού Κύκλου.  

Το πρόγραμμα πραγματοποιήθηκε σε έναν βοτανικό κήπο, ο οποίος βρίσκεται στο μεγαλύτερο νησί του αρχιπελάγους. Αυτός ο αξιοθαύμαστος κήπος δημιουργήθηκε τον 19ο αιώνα στην μονή Solovetsky,  και θεωρείται ένας από τους βορρειότερους βοτανικούς κήπους του κόσμου.

via

Η μονή Solovetsky ήταν το μεγαλύτερο προπύργειο του χριστιανισμού στον ρωσικό Βορρά πρίν μετατραπεί σε ειδική σοβιετική φυλακή και στρατόπεδο καταναγκαστικών έργων (1926-1939), το οποίο εχρησίμευσε ως πρότυπο για το σύστημα Gulag.  Μερικοί από τους επιστήμονες μεταξύ των φυλακισμένων στο Gulag ήταν σε θέση να εργαστούν στον κήπο, αλλά πολλοί δεν επέστρεψαν ποτέ στην ηπειρωτική χώρα.  

Κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, τα νησιά Solovetsky χρησιμοποιήθηκαν ως ναυτική βάση. Η αποκατάσταση της μονής άρχισε στη δεκαετία του '60, και το 1974 μετατράπηκε σε κρατικό ιστορικό-αρχιτεκτονικό συγκρότημα και  εθνικό δρυμό. Η μονή άνοιξε ξανά τις πύλες της στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και άρχισε να δέχεται επισκέπτες. Πολλές από τις εκκλησίες και άλλα μοναστηριακά κτήρια είναι ακόμη υπό αναστήλωση.

Το 1992 προστέθηκε στον κατάλογο περιοχών παγκόσμιας κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ.

Το 2004 υπήρχαν 147 είδη, κατηγορίες και ποικιλίες δέντρων και θάμνων και 255 ποωδών . 

Το Solovki είναι ένα μαργαριτάρι της περιοχής Barents. Καθένας που επισκέπτεται το αρχιπέλαγος, ανεξάρτητα από τα ενδιαφέροντα και τους σκοπούς του, συμφωνεί ότι η επίσκεψη εκεί  του μένει αξέχαστη. 

Το ίδιο και ο Κώστας!!!

Μερικά από τα σουβενίρ που μας έφερε ο Κώστας - Some of  the souvenirs Kostas brought back.

Στην επιστροφή, επισκέφθηκε την Αγία Πετρούπολη και μερικά από τα μουσεία της, 
After the end of the work camp, he visited St. Petersburg and some of  its museums.

 Saint-Petersburg

View of  the Griboyedov Canal and the Cathedral of the Resurrection

(The Saviour-on-the-Spilled-Blood)

 κουταλάκι για την συλλογή μου - a souvenir spoon for my collection.

Επίσης, επισκέφθηκε στην Μόσχα το Κρεμλίνο και την Κόκκινη πλατεία,  τις λίγες ώρες που είχε ανάμεσα στις δύο πτήσεις του. 

He also visited the Kremlin and the Red Square, in Moscow, in the few hours time of his flight connection. 

Project Name:             SOLOVKI BOTANICAL GARDEN

Partner Organization:             WORLD4U

Location/Country:      SOLOVETSKY ISLANDS, RUSSIAN FEDERATION

From - To:        05-Aug-2014 - 18-Aug-2014

Type:   Short Term: 2-3 weeks in an international group

Work: Environmental work in the garden. (help in harvesting and taking care of plants).

Languages:     English

Age:  18 - 99   Total Vols:  10

           

SOLOVKI BOTANICAL GARDEN

PARTNER:

World4U is a non-profit NGO; it was founded in 1998 as a group of young enthusiastic people with a vision that international communication among youth has a tremendous potential in raising intercultural understanding, tolerance and creation peaceful life in the world-wide community. In the summer of 2000 Voluntary Exchange Russia World4U started to exist as an official NGO.Now we are one of the biggest voluntary organizations in Russia. World4u represents about 2500 creative and bright individuals who are united by the idea of volunteering and cross-cultural understanding.

The project was organized in cooperation with Solovetsky Museum-Reserve (or shorter Solovki) which is well-known due to Solovetsky Monastery.

ACCOMMODATION AND FOOD:

Volunteers lived in tents in a well-equipped camping of the garden. Food was provided and volunteers cooked by themselves as a group.

LOCATION:

Solovetsky Islands are an archipelago located in Onega Bay of the White Sea less then 100 miles south of the Arctic Circle. 

 Solovetsky Monastery was the greatest citadel of Christianity in the Russian North before being turned into a special Soviet prison and labor camp (1926-1939), which served as a prototype for the Gulag system. Situated on the Solovetsky Islands in the White Sea, the monastery braved many changes of fortune and military sieges.

The project took place in a Botanical Garden, which is situated on the biggest island of the archipelago. This remarkable garden was created in the 19 century. Some of the scientists among the prisoners in the Gulag were able to work on acclimatization in the garden, but many never returned to the mainland. In 1974, the Solovki Museum-Reserve took charge of the garden. In 2004 there were listed 147 species, forms and varieties of trees and shrubs and 255 herbaceous plants.

 Solovki is included in UNESCO's list of World Heritage sites. http://www.solovky.ru/

Solovki is a pearl of the Barents Region. Anyone visiting the archipelago, regardless of the interests and purposes, agree the visit cannot be forgotten. 

Kostas believes the same!

 <<<<<<<<<>>>>>>>>>

Τις πρώτες ημέρες του Οκτωβρίου, ο Κώστας συμμετείχε στην 33η Πανελλήνια Έκθεση της IPMS Hellas (Διεθνής 'Ενωση Πλαστικομοντελιστών Ελλάδος).

In the first days of October, Kostas took part in the 33rd Panhellenic exhibition of the IPMS Hellas (International Plastic Modelers Society)

Χωρίς λόγια...αυτά είναι τα 10 Βραβεία που αποκόμισε για τα αντίστοιχα μοντέλλα του!

 These are the 10 prizes he won for his relevant models!

Σας ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψή σας!
Thank you very much for your visit! 

Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους! 

I wish you all a happy week-end!