Και οι έσχατοι έσονται πρώτοι...

Aγαπημένοι μου φίλες και φίλοι,

Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω, όλους και όλες πάρα πάρα πολύ για τις ευχές σας και τα καλά σας λόγια με την ευκαιρία των τέταρτων γενεθλίων του blog μου! 

My dear friends, 

I would love to thank you all very much indeed, for your lovely comments and wishes on the occasion of my 4th blogiversary!

Με την βοήθεια του Random.org έκανα την κλήρωση για ένα δωράκι 'από τα χεράκια μου', όπως σας είχα υποσχεθεί. 

'Εβαλα τα ονόματα των 36 φίλων με την σειρά που σχολίασαν στην εορταστική ανάρτησή μου

I used Random.org to draw a name out of the 36 blog friends who left me their wishes 

 και η αυτόματη κλήρωση έφερε...

  την τελευταία...πρώτη!!!

την Ελένη από το μπλογκ http://elenigaziart.blogspot.gr/

and the draw brought the last name to the first place!!! 

So, Eleni is the lucky winner of my giveaway.

Ελένη μου, πάντα τυχερή να είσαι!

Θα περιμένω τα στοιχεία της διεύθυνσής σου για να σου στείλω το δωράκι μου.

Σας ευχαριστώ και πάλι!

 Να έχετε όλοι μιά υπέροχη εβδομάδα! 

 Ι thank you all, once more, and wish you a happy new week!

Το τέταρτο φθινόπωρο

Φθινοπωρινή ισημερία σήμερα, 23 Σεπτεμβρίου, από τις 11.20 το πρωϊ, όπως λέει το ημερολόγιο. 

Το Φθινόπωρο έφτασε πιά και επισήμως.

Ο καιρός φρόντισε να μας το δείξει με καταιγίδες, αστραπές, βροντές και κεραυνούς, έως και ανεμοστρόβυλους και με πολλές υλικές ζημιές αλλά, δυστυχώς, και με κάποιες ανθρώπινες απώλειες. 

Δύο ημέρες ήμασταν κλεισμένοι στο σπίτι...ο κήπος ποτίστηκε για τα καλά, 

και όταν  βγήκαμε για μιά μικρή βόλτα στην παραλία, φυσικά την βρήκαμε έρημη και μόνη

 

και το parking γεμάτο νερά.

Εκείνη την ώρα, η θάλασσα ήταν ήρεμη,   

αλλά τα νέα μπουμπουνητά και οι πρώτες σταγόνες μας έκαναν να φύγουμε γρήγορα

 

Την αγαπάμε την παραλία μας, κάποιος άλλος όμως το έγραψε στον πύργο του ναυαγοσώστη! 

Έγινε και ο τρύγος!  Το διαπιστώσαμε την περασμένη εβδομάδα, όταν είδαμε κίνηση στ'αμπέλια της περιοχής μας, αλλά και σε μία βόλτα μας στα Μεσόγεια, στο πανηγύρι του Σταυρού, στα Σπάτα.

 Αγοράσαμε ένα μπουκάλι μούστο και για πρώτη φορά έφτιαξα σπιτική μουσταλευριά, δεν σκέφθηκα όμως να την φωτογραφίσω.

Ευκαιρία όμως να σας δείξω και τον φθινοπωρινό μου δίσκο.  

Μου τον είχε κάνει δώρο, μαζί με διάφορα υλικά, ο γυιός μου...την Πρωτοχρονιά!  

Κόντεψε να περάσει χρόνος μέχρι να τον φτιάξω.  Η αλήθεια είναι ότι δεν εύρισκα κάποιο μοτίβο της αρεσκείας μου που να ταιριάζει με τα ανάγλυφα φρούτα.

 Αποφάσισα τελικά να χρησιμοποιήσω μία χαρτοπετσέτα με σταφύλια και κρασί.

 

 Και στην συνέχεια με τα ακρυλικά έκανα την ενσωμάτωση. Έγινε λίγο σκούρος, 

 το δε κρακελέ δύο συστατικών δεν μου πέτυχε και πάλι (στις φωτογραφίες δεν φαίνεται κάν!), και δεν φτάνει που δυσκολεύτηκα πολύ να τον φωτογραφίσω, είχα και τον Μάγκα που τελικά κατάφερε και στρογγυλοκάθησε μπροστά του και δεν έλεγε να φύγει...Του άρεσε, φαίνεται, το λινό που έριξα πάνω στην καρέκλα για την φωτογράφιση!  

 

Τέτοια μέρα ξεκίνησα και αυτό το μπλόγκ, πριν από τέσσερα χρόνια!

Και πέρασε ο καιρός και μοιράστηκα μαζί σας χαρές και λύπες, αλλά και τις ταπεινές μου δημιουργίες  χειροτεχνίες, έμαθα πολλά, προσπάθησα να εφαρμόσω,όχι πάντα με επιτυχία,  τεχνικές που θαύμασα σε διάφορα μπλόγκς, αλλά με επιμονή και υπομονή προχωρώ και...γιράσκω αεί διδασκόμενη! 

Οι επισκέψεις σας και τα καλά σας λόγια είναι αυτά που μου δίνουν χαρά και όρεξη να συνεχίσω.  Χαίρομαι που βρήκα φίλες και φίλους μέσα σ'αυτήν την όμορφη γειτονιά και που μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω αρκετούς και από κοντά. 

Σας ευχαριστώ όλες και όλους και εύχομαι 

αυτή η παρέα μας να μπορέσει να συνεχίσει για πολλά χρόνια ακόμα! 

Τούρτες και γλυκά, τα έχουμε κόψει... 

...έτσι, γιά κέρασμα θα σας προσφέρω φρέσκα γλυκά σύκα από τον κήπο, 

αλλά μπορείτε να δοκιμάσετε και την μαρμελάδα που έφτιαξα για τα παιδιά, άν θέλετε!

Δεν νομίζω να προλάβω άλλη ανάρτηση μέχρι το τέλος της εβδομάδας...

έχω να ετοιμάσω και κάτι για τον διαγωνισμό της Αριστέας!!!! 

Αύριο όμως, είναι μιά θλιβερή επέτειος για μένα...

...κλείνουν 26 χρόνια από τότε που έχασα τον μπαμπά μου. Είναι πολλά τα χρόνια, θα μου πείτε, και είχε κλείσει τα 80 όταν έφυγε, αλλά δεν περνάει μέρα χωρίς να τον σκεφθώ, αφού, όπως σας έχω ξαναπεί, μου τον θυμίζουν καθημερινά ένα σωρό αντικείμενα γύρω μου. 'Οπως αυτό το κουτί-μπιζουτιέρα που είχε φτιάξει, και που το 'ανακαίνησα' πρόσφατα.

 Η αλήθεια είναι ότι ζήλεψα το κουτί που έφτιαξε η φιλενάδα μου, η Marie-Paule και απλώς την αντέγραψα...χαχαχα! 'Εκανα ένα στένσιλ στην μπροστινή πλευρά, το οποίο μετά έτριψα πολύ καλά, πριν το περάσω με κόκκινη πατίνα η οποία του έδωσε την ίδια ακριβώς απόχρωση που έχουν και οι άλλες λουστραρισμένες πλευρές της μπιζουτιέρας.Τέλος, πέρασα ελαφρά το ανάγλυφο με χρυσή δαχτυλοπατίνα.

Διάλεξα ένα φθινοπωρινό 'γαλλικό' ριζόχαρτο για το καπάκι, καί πέρασα κρακελέ δύο συστατικών με χρυσή πορπορίνα (άσχετα αν και εδώ δεν φαίνεται τόσο καλά!) και χρυσή πατίνα στα τελειώματα. 

 Ελπίζω ότι από εκεί ψηλά, ο μπαμπάς θα εγκρίνει την αλλαγή που τόλμησα να κάνω στην μπιζουτιέρα που μου είχε φτιάξει πριν από 50 χρόνια! 

 Και πιστεύω πως τώρα που τον συνάντησε η μαμά στους ουρανούς, 

θα του έδωσε τα φιλιά και την αγάπη μου.

  Δεν θα είναι ο δίσκος, αφού ήταν δώρο του γυιού μου, δεν θα είναι η μπιζουτιέρα, αφού είναι οικογενειακό κειμήλιο, αλλά ένα δωράκι, φτιαγμένο από τα χεράκια μου, θα κληρωθεί ανάμεσα σ'αυτούς που θα μου αφήσουν τις ευχές τους μέχρι το τέλος της εβδομάδας.

Με τις ευχαριστίες μου, τα φιλιά μου και την αγάπη μου...

...καλό φθινόπωρο να έχουμε! 

Με λίγη καθυστέρηση...

Αυτά τα περιστέρια που, ώρες ατελείωτες, έκαναν σχηματισμούς στον ουρανό, αραδιάζονταν πάνω στα σύρματα για να ξεκουραστούν, και 'φτού κι απ' την αρχή', τα φωτογράφισα στα 'Ισθμια, στην πρόσφατη επίσκεψή μας σε συγγενικό σπίτι. Εκείνη την ημέρα μου θύμισαν ένα κεραμικό περιστέρι που είχε αγοράσει ο Ν. στην τελευταία Χειροτέκνικα. Είχε πιά φτάσει η ώρα να το ζωγραφίσω, ή μάλλον να το βάψω,  όπως του είχα υποσχεθεί για να το στολίσει σε κάποιο σημείο του κήπου.

 Το έκανα βέβαια πιό φανταχτερό και πολύχρωμο, αλλά αφού του άρεσε, έμεινα κι εγώ ικανοποιημένη από το αποτέλεσμα.

Στα 'Ισθμια βρεθήκαμε στα πλαίσια της εκδρομής μας/προσκυνήματος στον Όσιο Πατάπιο του οποίου η μονή βρίσκεται ψηλά πάνω από το Λουτράκι, στα Γεράνεια Όρη. Τόσο ψηλά, που η πόλη κάτω φαίνεται σαν από αεροπλάνο!

Στο κέντρο της φωτογραφίας, ξεχωρίζει ο Ισθμός  και, λίγο πιό πέρα, η πόλη της Κορίνθου.

Μπορείτε να διαβάσετε εδώ τον βίο του Οσίου Παταπίου, και το πώς βρέθηκε εκεί το σκήνωμά του καθώς και η κάρα της Αγίας Υπομονής, η οποία ήταν η Ελένη Παλαιολογίνα, Αυτοκράτειρα και μητέρα του Κωνσταντίνου ΙΔ' Παλαιολόγου, τελευταίου και μαρτυρικού αυτοκράτορα του Βυζαντίου.

 Στις δύο πρώτες φωτογραφίες, φαινόταν από ψηλά μιά άλλη επιβλητική μονή  πάνω σε μιά βουνοκορφή. 

Αποφασίσαμε να την επισκεφθούμε.

Ήταν η όμορφη μονή του Προφήτη Ηλία

Και μία τρίτη μονή που επισκεφθήκαμε ήταν του Αγίου Γερασίμου του "εκ Τρικάλων Κορινθίας θαυματουργού προστάτη των Ορθοδόξων και πολύτιμου πνευματικού θησαυρού της Κεφαλληνίας".

Από ψηλά, θαυμάσαμε στο βάθος την λίμνη Βουλιαγμένη του Λουτρακίου

 

ενώ, μόλις φτάσαμε στην θάλασσα,

ακολουθήσαμε τον παραλιακό δρόμο και σταματήσαμε για ένα παγωμένο τσάϊ στους Καταρράκτες Λουτρακίου.

πριν συνεχίσουμε για την επίσκεψή μας στα Ίσθμια.

Η Ζωή είναι Ωραία! 

Έτσι έγραφε στο καπάκι του το κουτί που έφτασε ταχυδρομικώς στα χέρια μου, κάποια στιγμή μέσα στο καλοκαίρι. Και περιείχε ένα όμορφο μπουκάλι με decoupage από τα χεράκια της ταλαντούχας Αριστέας μας, το οποίο είχα την τύχη να κερδίσω στην κλήρωση μεταξύ αυτών που της ευχήθηκαν για τα γενέθλιά της.

La vita e bella επαναλαμβάνει και η καρδούλα της χαρτοπετσέτας, μία από μερικές πανέμορφες που περιείχε το κουτί. Την άλλη, την 'παριζιάνικη' με τα τριαντάφυλλα, σας έδειξα ήδη πώς την χρησιμοποίησα.  

Μέσα στο κουτί υπήρχε κι ένα όμορφο ντεκουπαρισμένο μυρωδάτο σαπουνάκι, δεν πρόλαβα όμως να το φωτογραφίσω, γιατί ήρθε η κόρη μου με φίλους και το πήραν αμέσως να το χρησιμοποιήσουν στο μπάνιο.

Αριστέα μου, σ'ευχαριστώ πάρα πολύ για τα όμορφα δωράκια σου!!! 

Χαίρομαι που, όπως λές, εγώ στάθηκα η αφορμή να ξεκινήσεις το decoupage στο οποίο διαπιστώνω ότι έχεις πλέον πραγματικά αφοσιωθεί!!!

'Ενα δεύτερο δεματάκι, έφτασε λίγο αργότερα, γεμάτο με καλούδια! Αφορμή ήταν το τίλιο, που τόσο μου αρέσει και που μόλις το έμαθε η Βαρβάρα έσπευσε να μου στείλει για τον χειμώνα από την παλιά φλαμουριά του πατρικού της. Δεν αρκέστηκε στο τίλιο, όπως μπορείτε να διαπιστώσετε. Κι άλλα βότανα της περιοχής, ένα σαπουνάκι, ένα σετ πετσέτα-πιάστρα για την κουζίνα, χαρτοπετσέτες, κι ένα φύλλο με πανέμορφα λουλούδια για χειροτεχνίες, γέμιζαν το δέμα (Βαρβάρας μου, πραγματικά, δεν ξέρω πώς να σε ευχαριστήσω για όλα αυτά τα καλούδια!!!),

όπως και μερικά φυτά που μπήκαν αμέσως στο νερό για να συνέλθουν. 

Η μικρή αλόη στάθηκε η πιό τυχερή, αφού φιλοξενήθηκε αμέσως στο 'τριανταφυλλένιο'  κεραμικό κασπώ που μόλις είχα τελειώσει. 

   

Περιφερόταν για χρόνια ολόκληρα μέσα στο σπίτι, (είχε μάλιστα τσακίσει σε κάποιο σημείο), μέχρι που

αποφάσισα να του δώσω μιά δεύτερη ευκαιρία

Decoupage χαρτοπετσέτας με πατίνες  

Και θα κλείσω άλλη μία μακροσκελέστατη ανάρτηση με μιά ευχάριστη συνάντηση.  

Το όμορφο και ιστορικό Λαύριο,  σας το έχω δείξει κι άλλες φορές, αφού το επισκεπτόμαστε συχνά. 'Ετσι και το Σάββατο, λίγο πριν τις 7 το απόγευμα, αφού κάναμε τον γύρο του παλιού ρολογιού

 και χαζέψαμε τα όμορφα ιστιοφόρα με φόντο τα ερειπωμένα κτίρια του λιμανιού

(ρίξαμε μιά ματιά και στο δικό μας...χαχαχα)

έφτασε η ώρα

 να επισκεφθούμε την Έκθεση Ψηφιδωτών 

στο παλιό Χυτήριο 

όπου θαυμάσαμε τα έργα μερικών καλλιτεχνών, και είχαμε την χαρά να γνωρίσουμε από κοντά και να συγχαρούμε την συμπαθέσταστη και γλυκειά Σοφία Πιτσικάλη αλλά και την μητέρα της, την κυρία Πόπη Πιτσικάλη, των οποίων τα ψηφιδωτά πραγματικά μας εντυπωσίασαν. 

Το ψηφιδωτό είναι ένα μόνο από τα  ταλέντα της Σοφίας. 'Οσες/όσοι δεν την γνωρίζετε ήδη, σας προσκαλώ να επισκεφθείτε το ιστολόγιό της  για να δείτε με τί άλλο ασχολείται!

'Οση ώρα έγραφα, βγήκαν και τα αποτελέσματα των εκλογών!  

Τί να σχολιάσω και τί να ευχηθώ???

Ας έχουμε όλοι μιά καλή νέα εβδομάδα!!!