Εφέ σκουριάς - Rust effect

Το είχα φέρει πριν από χρόνια από το Παρίσι.

 Δώρο για τον Νίκο, γεμάτο φακελλάκια με σπόρους λαχανικών. 

I had brought it from Paris some years ago. 

It was a present for Nicos, full of vegetable seed envelopes.

Από τότε, σε μιά εταζέρα της μικρής αποθήκης του κήπου, παρέα με τα εργαλεία, 

συνέχισε να κρατάει τον ρόλο του φιλοξενώντας διάφορα φακελλάκια με σπόρους. 

It stayed on a shelf of the small shed, along with the garden tools, 

keeping its role and hosting various seed envelopes.

Η σκόνη και η υγρασία άρχισαν να το κτυπούν 

και η σκουριά έκανε την εμφάνισή της στους μεντεσέδες. 

Dirt and humidity started to hit it and rust appeared on its hinges.

 

 πρώτα, ένα χέρι χρώμα κιμωλίας

Σκουριά είπα;  άλλοι θα πήγαιναν σε σεμινάριο για να μάθουν το "εφέ σκουριάς"

...εγώ όμως προσπάθησα μόνη μου.

Did I say rust? Some people would go to special classes to learn how to create the "rust effect"

...but I tried it all by myself.

Μία στρώση πάστας και πασπάλισμα με σκόνη σκουριάς

Δεν μοιάζει με σκουριασμένο τσίγκινο κουτί?

 Βέβαια, είναι η πρώτη μου δοκιμή...ίσως τα καταφέρω καλύτερα την επόμενη φορά!

και μερικές σταγόνες υγρής σκουριάς 

 

Doesn't it look like a rusty metal box? 

Well, this is only my first try...I may do better next time!

Καλό καλοκαίρι!

Πόσο καιρό είχα να κάνω ανάρτηση???!!!

'Ετσι γίνεται κάθε χρόνο στις αρχές του καλοκαιριού, όταν ξεκινάμε τα μπάνια, πέρνουμε και καμμιά 'σιέστα' τα μεσημέρια,  πίνουμε το απογευματινό παγωμένο φραπεδάκι μας στην δροσιά της βεράντας και αυτομάτως μειώνεται ο ελεύθερος χρόνος για δημιουργίες.
'Εφτιαξα και λεμονάδα, γλυκό και μαρμελάδα, από τα λεμόνια μας όπως και μαρμελάδα κορόμηλο, και μάλιστα έκανα δοκιμές με κάποιες ποσότητες,  με στέβια, με σιρόπι αγαύης και με ζάχαρη καρύδας και φρουκτόζη, με διαφορετικό αποτέλεσμα κάθε φορά. 

Αφορμή γι αυτές τις δοκιμές ήταν οι υπέροχες συνταγές της Σοφίας του Sofeto.gr, που τις ζηλεύω κάθε φορά που τις διαβάζω! Καιρός να κόψουμε την ζάχαρη χωρίς να στερηθούμε τις γλυκές γεύσεις.

Από την κλήρωση που έκανε η Σοφία για τα γενέθλια του υπέροχου blog της, είχα την μεγάλη χαρά να κερδίσω ένα δωρεάν γεύμα στο Σούνιο!!! 

Σοφία μου, σ'ευχαριστώ για άλλη μία φορά!
Ανυπομονώ να φτάσει ο Ιούλιος για να το προγραμματίσουμε!
 

Κι όμως, ενδιάμεσα, όλο και κάτι έφτιαχνα...με decoupage βέβαια...τί άλλο?!

...όπως αυτό το παλιό κεραμίδι, που ήταν από καιρό ασταρωμένο και περίμενε υπομονετικά σε μία γωνιά του Atelier. 

Λεπτομέρειες των ανάγλυφων και πρόσθετων στοιχείων.

Πάστα διαμόρφωσης στην μάντρα και στην ταράτσα. 

Μερική επιχρωμάτωση με μολύβια ακουαρέλλας.

Κεραμιδάκια από ξύλα κανέλλας, όπως και τα καγκελλάκια της μάντρας.

3D εφέ στα λουλούδια και την μπουγάδα

 Old roof tile with decoupage

Και όπως πίναμε τις φραπεδιές μας, κάθε απόγευμα, είχα σε ετοιμότητα την φωτογραφική μου μηχανή μιάς και καθημερινώς, επί μία εβδομάδα, μας έκανε παρέα ένα ζευγάρι Μαυροτσιροβάκων. 

ο αρσενικός έχει μαύρο κεφάλι και κόκκινα μάτια

Ο μαυροτσιροβάκος είναι ένα από τα στρουθιόμορφα που, στην Ελλάδα, αποκαλούνται με τη γενικότερη ονομασία τσιροβάκοι. 
Σε γενικές γραμμές, αποτελεί τον κοινότερο τσιροβάκο που απαντάται στις μεσογειακές χώρες. Η επιστημονική ονομασία του γένους sylvia συνδέεται με τη λατινική λέξη silva ή sylva «δάσος», «ξύλο», και, επομένως, παραπέμπει στο ενδιαίτημα του πτηνού. Μάλιστα, ή ίδια η λέξη sylvia σημαίνει «ξωτικό (του δάσους)» . Η επιστημονική ονομασία του είδους melanocephala είναι, επίσης, (νεο-)λατινική και παραπέμπει στο χαρακτηριστικό μαύρο κεφάλι του αρσενικού. Το ίδιο ισχύει και για την λαϊκή ελληνική ονομασία του πτηνού, ενώ η αγγλική (Sardinian warbler), παραπέμπει σε ένα από τα μεσογειακά νησιά, από όπου πρωτοπεριγράφηκε.

 

The Sardinian warbler (Sylvia melanocephala) is a common and widespread typical warbler from the Mediterranean region. 
Like most Sylvia species, it has distinct male and female plumages. The adult male has a grey back, whitish underparts, black head, white throat and red eyes. Plumages are somewhat variable even in the same locality, with the intensity of a reddish hue on upper- and/or underside varies from absent to (in some subspecies) pronounced. The female is mainly brown above and buff below, with a grey head. The Sardinian warbler's song is fast and rattling, and is very characteristic of the Mediterranean areas where this bird breeds.

το θηλυκό, είναι μπεζ-καφέ με γκρί κεφάλι

το μοναδικό κόκκινο κορόμηλο, σε μιά μικρούλα κορομηλιά σε γλάστρα, φαίνεται πως τα τράβαγε πολύ, αλλά δεν επιχειρούσαν να το τσιμπολογίσουν

Κάθε απόγευμα, διασκεδάζαμε με το ζευγαράκι και τα ναζάκια που έκανε το θηλυκό πετώντας εδώ κι εκεί, ενώ το αρσενικό της έφερνε μεζεδάκια για να την δελεάσει!!! 

'Εδειχναν δε ότι η παρουσία μας δεν τα ενοχλούσε καθόλου. 

 Δυστυχώς, δεν καταδέχθηκαν να φτιάξουν την φωλιά τους στον κήπο μας,  αφού δεν φαίνονται και δεν ακούγονται πιά εδώ και 3-4 ημέρες. Το πιθανότερο είναι ότι φοβήθηκαν τις γάτες. Μας χάρισαν όμως όμορφες στιγμές από το έντονο φλέρτ τους!  Ήταν βέβαια και μιά εξάσκηση στη φωτογράφιση για μένα, μιάς που οι γνώσεις μου είναι ακόμα λιγοστές.    

Με την ευκαιρία, να σας δείξω και τις φωτογραφίες με τις οποίες συμμετείχα στους δύο τελευταίους διαγωνισμούς 'Φωτογραφίζειν' της Μαρίας Ν.  

Μπορείτε να θαυμάσετε τις ωραιότατες συμμετοχές όπως και τις υπέροχες νικητήριες φωτογραφίες  στους αντίστοιχους συνδέσμους.

    23ος διαγωνισμός Φωτογραφίζειν - Θέμα: Αξιοθέατα πολιτισμού

 1ο βραβείο

ΝΙΚΟΛΕΤΑ ΚΑΛΕΝΗ

για την φωτογραφία  Πέτρινος πύργος, θησαυρός της φύσης 

24ος διαγωνισμός Φωτογραφίζειν - Θέμα: Κόκκινο
1ο βραβείο

maria mytripsonblog

για την φωτογραφία Του καλοκαιριού άλικο προμήνυμα

Οι δικές μου φωτογραφίες, αντίστοιχα, ήταν :

Κρύφτηκε και γλίτωσε απ' το Μίνωα που την κυνηγούσε.  Ένας ψαράς την πήρε με το πλοίο του και την πήγε στην Αίγινα. Εκεί προσπάθησε να την κάνει δική του, αλλά η Βριτόμαρτη για να ξεφύγει άρχισε να τρέχει μέχρι που έφτασε σε κάποιο άλσος.Όταν οι ντόπιοι έψαξαν να τη βρουν βρήκαν στη θέση της ένα άγαλμα κι όχι την ίδια. Τότε λοιπόν την ονόμασαν Αφαία (δηλαδή άφαντη), τη λάτρεψαν σαν θεά και στον τόπο εκείνο τής έκτισαν ιερό.

και

Callistemon Splendens

Και τις δύο φορές, τερμάτισα πρώτη από το τέλος...χα χα χα! 

Σημασία έχει η συμμετοχή, έτσι δεν είναι?  

Αλλά η αλήθεια είναι ότι είχα στείλει βιαστικά τις φωτογραφίες μου ενώ θα μπορούσα να είχα στείλει κάποιες άλλες πολύ καλλίτερες. 

Και με μία ακόμα φωτογραφία με την χθεσινή πανσέληνο, σας εύχομαι...

Japanese cards, Part 5 and the Album

 Αυτή ήταν η εικόνα για τους μήνες Μάρτιο και Απρίλιο σε μια ιδιαίτερη Γιαπωνέζικη κάρτα που είχα λάβει τα Χριστούγεννα του 1984.  

This was the image used for the months of March and April on a special Japanese card I had received for Christmas 1984.

Στην πραγματικότητα ήταν μία τρίφυλλη κάρτα σε σχήμα ημερολογίου για το 1985.

In fact, it was a three-fold card in the form of a calendar for the year 1985.

 Αυτό ήταν το εξώφυλλο της κάρτας/ημερολογίου

 This was the cover of the card/calendar

οι έξι πρώτοι μήνες στην μία πλευρά

the first six months  on one side

 και το δεύτερο εξάμηνο στην πίσω πλευρά

and the second semester on the back

Κάποια χρόνια αργότερα, έλαβα μία νέα κάρτα/ημερολόγιο για το έτος 1989

 Some years later, I received a new calendar/card  for the year 1989

πρώτο εξάμηνο

 first semester

δεύτερο εξάμηνο
second semester

Και τώρα...η αποκάλυψη!!!
 And now... the revelation!!!

Δεν χρειάστηκα πολύ χρόνο για να αποφασίσω πώς θα ήθελα να φυλάξω την συλλογή μου από Γιαπωνέζικες κάρτες.  Δεν θα ήθελα να τις έχω κρυμμένες μέσα σ'ένα κουτί...όχι πιά μετά από τόσα χρόνια που βρισκόντουσαν μέσα σ'ένα ντουλάπι.  
I didn't take a long time to decide on how I would like to keep my Japanese cards collection.  I would not like to have them hidden in a box...not any more after so many years they were in a cupboard. 

Δεν μπορούσα ν'αποφασίσω να τις χρησιμοποιήσω σε κάποιες δημιουργίες μου.  Δεν θα μπορούσα να κορνιζάρω κάποιες, γιατί ήταν πολλές, και βέβαια δεν ήθελα να γεμίσω τους τοίχους μου με τέτοια καδράκια.
 I could not decide to use any of them in some sort of creation.   I could not even frame some of them, as they are so many and, obviously, I could not fill my walls with them. 
 'Ετσι, αυτό που έμενε σαν λύση, ήταν να τις βάλω σ'ένα άλμπουμ, αλλά όχι σ'ένα απλό άλμπουμ! Αποφάσισα λοιπόν να φτιάξω ένα ιδιαίτερο άλμπουμ για τις κάρτες μου.

So, what was left as a solution, was to put them in an album...but not any plain album!  I therefore decided to make a special one for them. 
Χρησιμοποίησα απλά ένα παλιό ντοσσιέ, το οποίο αστάρωσα και έβαψα με χρώμα κιμωλίας. 

I just used an old office file, which I primed and then painted with chalkpaint. 
'Επειτα, έπρεπε να αποφασίσω τί υλικά θα χρησιμοποιούσα για να ντύσω το ντοσσιέ.
Then I had to decide on the material I would use to cover the file. 
 Είχα φυλάξει ένα λεπτό χαρτί περιτυλίγματος (από κάποιο δώρο) γιατί μου άρεσαν τα χρώματά του, το σχέδιο και η υφή του. Αλλά δεν ήταν αρκετό για να ντύσω ολόκληρο το ντοσσιέ. 'Ετσι το έκοψα σε λωρίδες και τις κόλλησα με αραιωμένη ατλακόλ σαν πλαίσιο γύρω-γύρω στο εξώφυλλο και στο οπισθόφυλλο. 
I had been keeping a fine wrapping paper (from a gift) because I liked both its colours and its design. But it would not suffice to cover the entire file. So, I just cut it in stripes and stuck it with pvc glue as a frame around the front and back covers. 

Μετά, διάλεξα τρεις από τις κάρτες και τις εκτύπωσα σε ριζόχαρτο (στον inkjet εκτυπωτή).
 Then I chose tree of the Japanese cards and printed them onto rice-paper (on my inkjet printer). 

Χρησιμοποίησα επίσης δύο χαρτοπετσέτες που μου φάνηκαν να μοιάζουν σαν 'Ασιατικές',   
I also used two different napkins that looked 'Αsian' enough, 

 

ένα μικρό κομμάτι πολύ λεπτής μουσελίνας με λουλούδια, τα οποία όμως ήταν πολύ αχνά και χρειάστηκε να τονίσω λίγο τα χρώματά τους με τα μολύβια ακουαρέλλας.

 a small piece of thin muslin with flowers, which were very pale and I had to enhance their colours with my aquarelle pens.

Τέλος, χρησιμοποίησα το πλαστικό περιτύλιγμα από ένα μπουκάλι πράσινου τσαγιού (!),
 Finally, I used the wrapping plastic of a bottle of green tea (!), 

 ένα κομμάτι 'εμπριμέ' κορδέλλας  με τριανταφυλλάκια (από τις παλιές μου παντόφλες - made in China), λίγη απλή κορδέλλα και χρυσό perlen pen.
 a  piece of fancy ribbon with roses (from an old pair of slippers I had - made in China), some plain ribbon and some perlen pen.     

Και φυσικά, πολλή κόλλα!
 And of course, lots of glue!

 'Ετσι λοιπόν, αυτό είναι το εξώφυλλο,
 So,  this is the front cover,

 το οπισθόφυλλο,
 the back cover, 

 και το πλήρες εξώφυλλο του ντοσσιέ
and the full cover of the file

  παρακάτω, μπορείτε να δείτε το εξωτερικό και το εσωτερικό του άλμπουμ

 below, you can see both the outside and the inside of the album

 Και, όπως βλέπετε, άρχισα να τοποθετώ μετά τις κάρτες μέσα στις διαφανείς πλαστικές θήκες.
 And as you can see, I then started to place the cards into clear plastic pockets.

Αργότερα, πρόσθεσα και στη μέσα πλευρά κορδελίτσες και έκανα διάφορες αλλαγές στις κάρτες.   
Later, I added some more ribbons on the inside covers and made some changes with the placement of the cards.

Έτσι λοιπόν απέκτησα αυτό το χαριτωμένο άλμπουμ (στο οποίο πιστεύω ότι κατάφερα να δώσω ένα 'Απω-Ανατολίτικο στύλ) και με οποίο μπορώ να δείχνω στους φίλους μου την συλλογή μου αντί να την έχω κρυμμένη σ'ένα κουτί ή σ'ένα ντουλάπι. 
 Thus, I now have this cute album (to which I believe I succeeded to give a Far-Eastern style) which I can proudly show to my visiting friends instead of having the cards hidden in a box or a drawer.

Ελπίζω να σας άρεσε!
(Το αγαλματάκι της Γιαπωνέζας γκέϊσας είναι πολύ παλαιό και ανήκε στην πεθερά μου)
I hope you like it!
(The small Japanese geisha is very old and she belonged to my mother-in-law)

Arigato !
Ευχαριστώ!
 Thank You!