Επισκευές και μία έκθεση

'Ενα σκαμνάκι της κόρης μου, είχε μείνει πολύ καιρό στην βεράντα της, έχοντας πάνω του μία γλάστρα με ένα φυτό. Η υγρασία  από τα ποτίσματα, φούσκωσε το ξύλο και τα παιδιά ήταν έτοιμα να το πετάξουν. 

Η Αθηνούλα ήταν εκείνη που ρώτησε αν θα μπορούσε η γιαγιά να το φτιάξει!  

Και πώς ήταν δυνατόν να της χαλάσω το χατήρι; 

Το πήρα λοιπόν στο σπίτι...αλλά πέρασαν μήνες πριν καταφέρω να το πιάσω στα χέρια μου και η κατάστασή του είχε χειροτερέψει!  

Χρειάστηκε να αφαιρέσω εντελώς τον καπλαμά και να το τρίψω πολύ καλά, με το τριβείο και με το χέρι, ακόμα και να στοκάρω κάποια βαθουλώματα που είχε. 

Αφού το έβαψα δύο χέρια μπογιά, του έκανα ένα κρακελέ και στην συνέχεια ντεκουπάζ με μία ολόκληρη χαρτοπετσέτα κάνοντας συγχρόνως επέκταση των μοτίβων γύρω-γύρω για να καλυφθούν τα κενά του κύκλου. 

Τέλος, έβαψα μόνο το κάτω μέρος στα ποδαράκια και αφού το πέρασα κάποια χέρια βερνίκι, του πρόσθεσα και 'παπουτσάκια' για να μην γδέρνεται το δάπεδο. Τώρα πιά, η Αθηνούλα θα μπορεί, εάν θέλει, να το βάλει ακόμα και στο δωμάτιό της.    

Το δεύτερο που έφτιαξα, μετά από πραγματικά μεγάλη προσπάθεια, αφού ήταν σε οικτρή κατάσταση, είναι ένα πολύ παλαιό τραπεζάκι φορμάϊκας, πάνω στο οποίο ο γυιός μου έβαφε με σπρέϋ τις  μινιατούρες του, εδώ και πολλά χρόνια στο μπαλκόνι.  Επειδή όμως το τραπεζάκι του θύμιζε τον παππού του, δεν ήθελε με τίποτα να το αποχωριστεί και μου ζήτησε εάν μπορούσα να το 'συνεφέρω'!

Πρώτα-πρώτα, αφαίρεσα το καπάκι και μέχρι να αγοράσω ένα καινούργιο, κάρφωσα, κόλλησα και προσπάθησα να συνεφέρω το τραπεζάκι το οποίο είχε σκεβρώσει εντελώς.  

Ακόμα και η γάτα η Μπέττυ, απορούσε πως δεν το πετούσα αντί να προσπαθώ να το φτιάξω!!!

Στην συνέχεια, προσάρμοσα το νέο καπάκι, αφού στρογγύλεψα μόνη μου τις γωνίες του με γυαλόχαρτο (αφού στο κατάστημα δεν δέχθηκαν να το κόψουν στρογγυλεμένο). Κι επειδή εξακολουθούσε να έχει κενά, του κόλλησα μιά ξυλόγλυπτη τρέσα γύρω-γύρω και έτσι κατάφερα και το έφερα στα ίσια του.

Στην συνέχεια, ήταν πιά εύκολο να του κάνω ένα κρακελέ στην επιφάνεια και ντεκουπάζ με λεπτά λουλουδάκια,  στο δε ραφάκι του, έκανα ένα ρομαντικό στένσιλ που νομίζω πως ταίριαξε πολύ!

 Στις τέσσερις πλευρές του ραφιού, κόλλησα και από ένα μικρό κομμάτι της τρέσας που είχε περισσέψει. 

 Η χαρά μου ήταν απερίγραπτη όταν αντίκρυσα την έκφραση του γυιού μου και της συντρόφου του, την στιγμή που τους παρέδωσα το τραπεζάκι, 

κι ακόμα μεγαλύτερη, όταν το είδα σε φωτογραφία τοποθετημένο στο υπνοδωμάτιο σαν κομοδινάκι.

Μπορεί να αργώ να κάνω αναρτήσεις, αλλά δεν σταματώ να καταπιάνομαι με διάφορες δημιουργίες, συντηρήσεις, και πολλά άλλα, τα οποία αναγκαστικά σας παρουσιάζω συγκεντρωτικά.

Και σαν μετάβαση στις προ-Χριστουγεννιάτικες δημιουργίες, να σας δείξω και δύο μικρά cache-pots που τελείωσα χθές. Τα είχα πάρα πολλά χρόνια, και με την υγρασία είχαν ξεκολλήσει και ανοίξει τα ξύλα τους (λογικό, αφού ήταν ξεχασμένα σε μιά γωνιά του κήπου!).

Τα κόλλησα, τα πέρασα με μείγμα κόλλας, μπογιάς και άμμου, σε εφέ πέτρας, τα έβαψα και τους κόλλησα και τα υπόλοιπα κομματάκια που είχαν μείνει από την ανάγλυφη τρέσα.

Κι έτσι, δύο κακτάκια της συλλογής μου φιλοξενούνται ήδη από σήμερα στα νέα τους cache-pots.

Δεν θα μπορούσα να κλείσω αυτή την ανάρτηση χωρίς να σας παραθέσω μερικές φωτογραφίες  κάποιων  μόνο από πολλά ωραιότατα κεντήματα, τα οποία είχα την χαρά να θαυμάσω από κοντά σήμερα το απόγευμα, στα εγκαίνια της έκθεσης των Δειγματολογίων, από πολλές γνωστές και άγνωστες φίλες κεντήστρες, που έγιναν στο Εκθεσιακό Κέντρο της Ηλιούπολης.

Σας ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και τα σχόλιά σας!

Τέλος εποχής

Είμαστε ήδη δέκα μέρες μέσα στον τελευταίο μήνα του φθινοπώρου, κι όμως δεν είχα βρει την ευκαιρία να σας δείξω πώς πέρασα το καλοκαίρι μου!   Όχι πως πήγα κάπου...αυτά τα έχουμε ξαναπεί...διακοπές δεν πάμε, αλλά και με τον φόβο του covid γύρω μας, όσο νά'ναι οι μετακινήσεις μας και οι επαφές μας ήταν μετρημένες.  Οπότε και είχα αρκετό χρόνο στην διάθεσή μου για να ασχοληθώ με διάφορα.

Η εβδομάδα που περάσαμε με την κόρη και την εγγονή μας στο σπίτι μας ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσαμε να έχουμε! Κι ενώ η μαμά της είχε τηλε-εργασία, η Αθηνούλα μας ήταν η καλύτερη βοηθός και μαθήτρια της γιαγιάς.  

Σκέφθηκα λοιπόν πριν μπούμε για καλά στον χειμώνα, να σας δείξω κάποια απ' όσα κάναμε μαζί, όπως και άλλα που είχα ήδη φτιάξει.

Για το τέλος της σχολικής χρονιάς, μου είχε ζητήσει η κόρη μου να φτιάξω ένα δωράκι γιά την αγαπημένη δασκάλα της Αθηνάς, που θα έφευγε από το 'σχολείο', και έφτιαξα αυτό το καθρεφτάκι. 

Παράλληλα  ετοίμασα και δωράκια για τις άλλες δασκάλες του παιδικού σταθμού. 'Εξι θαλασσινά πινακάκια,  καθώς και μερικές καρδούλες από πηλό.

Της Αθηνούλας της άρεσε περισσότερο το πινακάκι με τους ιππόκαμπους! Κι έτσι, όταν ήρθε στο σπίτι αποφασίσαμε να φτιάξουμε μαζί και ένα παρόμοιο δικό της.  Επέλεξε τα μοτίβα και βοήθησε σε όλες τις φάσεις βάζοντας τις δικές της πινελιές και κολλώντας την άμμο και τα αχιβαδάκια.  Στο τέλος, έβαψε μόνη της και το κουτάκι από το γαλλικό τυρί που είχαμε φάει το μεσημέρι, για να βάλει μέσα "κάτι"!!! Και φυσικά, πόζαρε πολύ περήφανη κρατώντας το πρώτο της ντεκουπάζ.

Την επόμενη μέρα, πιάσαμε πάλι τα πινέλα! Αυτή την φορά, ξεκινήσαμε να βάψουμε σιγά-σιγά κάποια επιπλάκια για τις κούκλες. Μερικά μου τα είχε χαρίσει η Ράνια και άλλα είναι φτιαγμένα από τον μπαμπά μου...πριν από 60 χρόνια!!!! Πραγματικά, με εντυπωσίασε το ενδιαφέρον και η προσοχή με την οποία έβαφε τα επιπλάκια η μικρή μας τρίχρονη!!! Έχουμε ακόμα μπόλικα να βάψουμε!!!

Το Σαββατοκύριακο που είχε έρθει και ο μπαμπάς της, επισκεφθήκαμε δύο μουσεία στην περιοχή μας. 

Νομίζω πως σας το έχω ξαναπεί ότι η Αθηνούλα λατρεύει τις αρχαιότητες και ενθουσιάζεται με κάθε επίσκεψη σε αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία.

Εννοείται πώς κάναμε και πολλές βόλτες, στο λιμανάκι μας, στις κούνιες, στην θάλασσα, πήγαμε ακόμα και σε παιδική θεατρική παράσταση. 

Μέχρι και πινακάκι με γυαλάκια φτιάξαμε!

Όπως καταλαβαίνετε, ήταν μιά πολύ πολύ γεμάτη εβδομάδα! 

 'Οταν πιά έφυγαν τα παιδιά για διακοπές, πήρε φωτιά η ραπτομηχανή μου!

 Έκοψα κάποια φορέματα που δεν τα φορούσα πιά, και τα μετέτρεψα σε καθημερινές φουστίτσες γιά το σπίτι και τις βόλτες, απλά περνώντας τους ένα λαστιχάκι στην μέση. 

Μετά, έπιασα τα μπλουζάκια! 

Σε ένα, είχαν ξεκολλήσει κάποια στρασσάκια (ή όπως αλλιώς λέγονται)...τα αντικατέστησα με κεντημένα λουλουδάκια. 

Στο άλλο, είχε ένα λεκεδάκι που δεν έφευγε με τίποτα...το κάλυψα με ένα υφασμάτινο λουλούδι που έφτιαξα μόνη μου. 

Σε άλλα T-shirts, έκοψα τα μανίκια και χαμήλωσα την λαιμόκοψη...κλπ. κλπ...

Σειρά είχαν τα μαξιλαράκια!

Πρώτα ένα μικρό για την Αθηνούλα, να το έχει στο αυτοκίνητο. Χρησιμοποίησα ένα υφασματάκι που μου είχε στείλει η φίλη μας η Μία σε κάποιο δρώμενό της. 

Οι φαλαινίτσες, μαζί με ένα κομμάτι από jean, έντυσαν και ένα σκαμνάκι για την θάλασσα, του οποίου το πανί χρειαζόταν αντικατάσταση. Και αφού δεν πετάμε ούτε τα μικρά κομματάκια, προέκυψε και ένας ωραιότατος καλοκαιρινός σελιδοδείκτης για το βιβλίο που διάβαζα εκείνες τις μέρες!

Ακολούθησε μία απλή και γρήγορη θήκη μαξιλαριού από ένα φούτερ που έμενε αφόρετο εδώ και χρόνια. 

Παρεμπιπτόντως, και το κάτω μαξιλάρι της πολυθρόνας (και άλλης μίας) το είχα φτιάξει πριν από καιρό, όταν 'κληρονόμησα' τις φερ-φορζέ από την μαμά μου, μέχρι να τους αγοράσω καινούργια, αλλά...ουδέν μονιμότερον του προσωρινού!

Τέλος, έραψα κι ένα μαξιλάρι από κουρελάκια,  πιό πολύ για να μάθω πώς να τα ενώνω και να καπιτονάρω, αν και δυσκολεύομαι να κάνω επαναλαμβανόμενα σχέδια και περιορίζομαι στα απλά και εύκολα. Στην πλάτη του χρησιμοποίησα το μπροστινό μέρος ενός πουκαμίσου μαζί με το τσεπάκι του.

Αντέξατε μέχρι εδώ;   Ελπίζω να μην σας κούρασα πολύ με όλα αυτά,  αλλά είναι πιά καιρός να περάσουμε σε γιορτινές δημιουργίες και κατασκευές.

Τα χρυσάνθεμα στον κήπο είναι στις δόξες τους αυτές τις μέρες, και αφού η κακοκαιρία Εύα πέρασε μάλλον ξώφαλτσα από την περιοχή μας, άντεξαν και συνεχίζουν την ανθοφορία τους.

 'Οπως και διάφορα άλλα της εποχής

Την πανσέληνο του Νοεμβρίου, το φεγγάρι του κάστορα, όπως ονομάζεται, δεν κατάφερα να την φωτογραφίσω πολύ καθαρά 

όσο την βουκαμβίλια του μπαλκονιού, και με αυτήν σας καληνυχτίζω και σας ευχαριστώ για την αντοχή σας!