Πεταλούδες και λουλούδια

Πριν από λίγο καιρό, φιλοξενήσαμε μια παλιά συμφοιτήτρια του γυιού μου που είχε έρθει από την Βόρεια Ελλάδα στην Αθήνα για να πάρει το Μεταπτυχιακό της.  Πάνω στην κουβέντα, αναφέρθηκα στο decoupage κι όταν της είπα ότι θα ετοίμαζα κάποια πράγματα για το μπαζάρ της Φλόγας, έδειξε αμέσως ενδιαφέρον. 'Εχω κάνει κι εγώ κάποιες προσπάθειες, μου είπε, άν νομίζετε ότι αξίζουν και ταιριάζουν με το θέμα, θα ήθελα να τα προσφέρω κι εγώ' . 

Μόλις επέστρεψε στο σπίτι της, μου έστειλε δύο καδράκια με την παράκληση να τα 'προσαρμόσω' και να τα προωθήσω. Είχε περάσει και στα δύο κρακελέ ενός συστατικού πάνω σε μεταλιζέ μπρονζέ ακρυλικό. 

Στο πρώτο καδράκι, είχε κάνει μιά φιλότιμη προσπάθεια με όμορφα αερόστατα, αλλά ήταν προφανής η απειρία της στο θέμα της ενσωμάτωσης. 

Μιάς και ήταν και 'εκτός θέματος' του μπαζάρ, αλλά μου είχε δώσει το ελεύθερο, απεφάσισα να το αλλάξω εντελώς για να μην πάει χαμένο το κρακελέ. 

Κι έτσι, έκανα μία απλή σύνθεση με τουλίπες (ελπίζω να με συγχωρέσει η Έφη που ξεκόλλησα τα αερόστατα).

Στο δεύτερο, το οποίο ήταν σαφώς πολύ καλύτερο στην ενσωμάτωση, είχε κάνει ντεκουπάζ με ρόδια...

στα οποία εγώ απλά πρόσθεσα τρείς πεταλούδες

Πέρασα και τα δύο καδράκια με λίγη πατίνα και βερνίκι και είναι έτοιμα να ταξιδέψουν στην Ναύπακτο.

Στο διάστημα αυτό, η νεαρή φίλη μας ταξίδεψε κι εκείνη στην μακρινή Αυστραλία...αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον! 

Καλή τύχη να έχεις, κοριτσάκι, καλή πρόοδο στο ντεκουπάζ και ευχαριστούμε πολύ για την προσφορά σου!

Μαζί με τα καδράκια, θα  φύγει κι αυτή η νεανική λουλουδάτη θήκη γυαλιών

αλλά κι ένας παιδικός κουμπαράς με πεταλούδες και λουλούδια

Ανακύκλωση δύο μικρών δοχείων από γιαούρτι, με γυψόγαζα και ντεκουπάζ

Είχε μείνει ατελείωτος και δεν τον είχα στείλει στο μπαζάρ της Πάτρας... και νά που δεν πήγε χαμένος!

Προχθές το κούριερ μου έφερε ένα δέμα από την Θεσσαλονίκη. Είχε έρθει η σειρά μου για το δεύτερο μέρος του Ημερολόγιου Αισιοδοξίας, που ξεκίνησε από την Κατερίνα Βερίγκα.

Ήρθε όμως με καλή παρέα!!!  

Μέσα στο δέμα υπήρχαν άλλα δύο πακετάκια από την καλή μου φίλη Ολυμπία, η οποία μου παρέδωσε την σκυτάλη για το Ημερολόγιο.

Εκτός από τις όμορφες χαρτοπετσέτες που μου έστειλε, 

και παρ'όλο που έχει ακόμα νάρθηκα στο χέρι της που την πονάει, η Ολυμπία έπλεξε για μένα ένα γλυκό, χουχουλιάρικο κασκώλ!

Ολυμπία μου, σ'ευχαριστώ πραγματικά πάρα πολύ για τα υπέροχα δώρα σου! 

Νά'σαι πάντα καλά και γρήγορα περαστικά για το χέρι σου!

Και κάτι που σας είχα υποσχεθεί

σχετικά με το 'μυστηριώδες' φυτό που θέριεψε στον κήπο μου.

 Έψαξα στο internet και το βρήκα!

 Remember the mysterious plant I showed you some time ago? I searched the internet and found it.

(Έχιον μπλε - Δόξα της Μαδέρας)

Echium candicans - Pride of Madeira

Είναι πολυετής θάμνος  που φέρει ασημί φύλλα με έντονα νεύρα. Ανθίζει από άνοιξη μέχρι καλοκαίρι με εντυπωσιακές όρθιες κυλινδρικές ταξιανθίες μωβ - μπλέ χρώματος. Φτάνει σε ύψος το 1,5 μέτρο. Φυτό ιδιαίτερα ανθεκτικό σε παραθαλάσσιες περιοχές.

Το ΄Εχιο μου λοιπόν, άνθισε !!!

και άρχισε να προσελκύει μέλισσες και πεταλούδες στον κήπο! Δεν είναι θεαματικό;

 

Echium candicans (syn. Echium fastuosum J.Jacq.), commonly known as Pride of Madeira, is a species of flowering plant in the family Boraginaceae, native to the island of Madeira. It is a large herbaceous Perennial subshrub, growing to 1.5–2.5 m (4 ft 11 in–8 ft 2 in). In the first year after germination the plant produces a broad rosette of leaves. In the second and subsequent years more or less woody flowering stalks are produced clothed in rough leaves. The flower head is large and covered with blue flowers having red stamens. It is much visited by bees and butterflies for its nectar.
source: Wikipedia
photos: Marie-Anne

 My Glory of Madeira is now in full bloom and it attracts bees and butterflies into my garden. Isn't it spectacular?

...και έχω κι έναν λόγο παραπάνω να χαίρομαι, αφού τράβηξα τις δύο τελευταίες φωτογραφίες με την παλιά μου μικρή μηχανή Olympus, που την είχα για πέταμα! Ο γυιός μου κατάφερε να την ξεμπλοκάρει! Νά'σαι καλά, γυιέ μου!

...and I have another good reason to be pleased...my son managed to fix my old small Olympus Camedia C-350...and I took the two last photos with it! Thank you, son!