Στον δρόμο προς το Σούνιο

'Οσοι έχουν την τύχη να ζούν κοντά στο όμορφο ακρωτήρι του Σουνίου, έχουν και την δυνατότητα να το επισκέπτονται συχνά. 

Παράδειγμα η φίλη μας η Δήμητρα που μας έχει καλομάθει με τις υπέροχες φωτογραφίες της από την περιοχή, 
όπως και στην χθεσινή της ανάρτηση.

Προσωπικά, πηγαίνω κάθε φορά που έχω επισκέψεις από συγγενείς και φίλους του εξωτερικού, αφού όλοι θέλουν 
να επισκεφθούν το ναό του Ποσειδώνα  και να απολαύσουν από εκεί ένα από τα πιό όμορφα ηλιοβασιλέματα. 

Αυτή την φορά όμως, θέλω να σταθώ σ'ένα σημείο της διαδρομής προς το Σούνιο.

Σε μιά στροφή του δρόμου, αντικρίζει κανείς ένα μνημείο στημένο πάνω από την θάλασσα. 

Σίγουρα πολλοί δεν δίνουν σημασία, και προσπερνούν 
χωρίς να αναρωτηθούν τί αντιπροσωπεύει αυτό το μνημείο.  
Πριν από έναν χρόνο, περνώντας από την περιοχή 
αποφασίσαμε να σταματήσουμε για να δούμε περί τίνος πρόκειται.

Μερικά στεφάνια είχαν κατατεθεί λίγες μέρες νωρίτερα και ήταν δεμένα με σχοινί 
για να μην τα πάρει ο αέρας σ'εκείνο το ανεμοδαρμένο σημείο της ακτής. 

   Διαβάσαμε στις μαρμάρινες πλάκες πως το μνημείο στήθηκε 
για τα θύματα του ναυαγίου του ατμόπλοιου "Oria".

Στο βάθρο του μνημείου ήταν ακουμπισμένο ένα κουτάλι και μιά καραβάνα κάποιου από τους στρατιώτες που χάθηκαν εκεί.

Ψάχνοντας αργότερα στο διαδίκτυο μάθαμε περισσότερα για την ασύλληπτου μεγέθους ναυτική τραγωδία που σημειώθηκε κάτω από έκείνο το σημείο της ακτής,  στο νησί του Πατρόκλου ή Γαϊδουρονήσι όπως το αποκαλούν οι ντόπιοι.

'Ηταν 12 Φεβρουαρίου του 1944 όταν ένα Νορβηγικό φορτηγό πλοίο, επιταγμένο από τους Γερμανούς, ναυάγησε εκεί.  
Το φορτίο του "SS Oria" ήταν ανθρώπινο, αφού επρόκειτο για ιταλούς αιχμαλώτους, τους οποίους οι Γερμανοί είχαν στοιβάξει μέσα στα αμπάρια για να τους μεταφέρουν από την Ρόδο στον Πειραιά.

Στην φοβερή καταιγίδα που έγινε αιτία του ναυαγίου μεταξύ της νήσου Πατρόκλου και της ακτής,  χάθηκαν  4.073 άνθρωποι, οι περισσότεροι ιταλοί στρατιώτες, αλλά και κάποιοι γερμανοί και 4 έλληνες.

'Εως το 1987, εθεωρείτο ως το πιό πολύνεκρο ναυάγιο στην ιστορία της ανθρωπότητας, αλλά παρέμενε άγνωστο στον πολύ κόσμο.  Συγκριτικά, το ναυάγιο του Τιτανικού που έγινε κατά το παρθενικό του ταξίδι  το 1912, είχε 1.564 νεκρούς.

 

Τα τελευταία χρόνια, από τότε που ανακαλύφθηκε, έχει γραφτεί η ιστορία του ναυαγίου σε πολλά έντυπα και υπάρχουν και κάποια βιντεάκια από τους δύτες που έφτασαν στο σημείο του ναυαγίου και το έκαναν γνωστό.

Όσοι ενδιαφέρονται, μπορούν να ανατρέξουν, μεταξύ άλλων, εδώ και εδώ. 

Στις 12 Φεβρουαρίου 2014, ακριβώς 70 χρόνια μετά το φοβερό ναυάγιο, έγιναν τα εγκαίνια του μνημείου παρουσία συγγενών που ήρθαν από την Ιταλία, και επιμνημόσυνη δέηση η οποία έκτοτε επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο.

Αφορμή γι αυτή την ανάρτηση ήταν το φετεινό μνημόσυνο που τελέστηκε πριν από έναν μήνα από τον καθολικό αρχιεπίσκοπο Αθηνών, παρουσία των τοπικών αρχών και πρεσβευτών πολλών χωρών.

  Είναι πάντα καλό να μαθαίνουμε και κάτι παραπάνω 

για την ιστορία του τόπου μας.