Και μία, και δύο, και τρείς...και έντεκα!!!

Μιά τσάντα σας είχα παρουσιάσει στην τελευταία μου ανάρτηση...να δείς πότε ήταν; Αααα στις 4 Ιουλίου... δεν το πιστεύω πως πέρασε τόσος καιρός!!! Κοντεύει να παλιώσει η τσάντα...τόσο πολύ με βόλεψε που την έπαιρνα μαζί μου σχεδόν σε κάθε μου μετακίνηση!!!

Τί κάνετε καλές μου φίλες και φίλοι;  Μου λείψατε!   Ελπίζω και εύχομαι να είστε όλες και όλοι καλά, και να περάσατε ένα ωραίο καλοκαίρι.  Το φθινόπωρο έφτασε και θα έχετε πλέον επιστρέψει από τις διακοπές σας, όσοι είχατε την τύχη να πάτε σε κάποιο νησί, ή στην ιδιαίτερη πατρίδα σας. 

Εμείς είχαμε την μεγάλη χαρά να περάσουμε μιά εβδομάδα με την κόρη μας και την εγγονούλα μας εδώ στο σπίτι μας, πριν αρχίσει η καλοκαιρινή άδεια του γαμπρού μας και φύγουν για διακοπές.   

Με την Αθηνούλα, κάναμε του κόσμου τα πράγματα και κάποια στιγμή θα σας πώ περισσότερα.

Φέτος το καλοκαίρι, λόγω του ότι έκανα φυσικοθεραπείες για την μέση μου, δεν θα ήταν φρόνιμο να κολυμπώ στην θάλασσα όσο ήταν ακόμα κρύα, κι έτσι αρχίσαμε τα μπάνια μας μόνο τον Σεπτέμβριο. Ευτυχώς τώρα είναι ακόμα αρκετά ζεστή, η παραλία πολύ ήσυχη, 

οι θαλασσινές λεβάντες ανθισμένες 

και πιστεύω να συνεχίσουμε λίγο και αυτόν τον μήνα, όσο μπορούμε.

Μέσα στον Αύγουστο, επισκέφθηκα το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης "Αγγελική Χατζημιχάλη" και θαύμασα την έκθεση των υπέροχων έργων που δημιούργησαν 177 γυναίκες,  άξιες κεντήστρες από την Συντροφιά του Συλλογικού Κεντήματος με την ευκαιρία των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση.  

Αξίζουν συγχαρητήρια σε όλες όσες συμμετείχαν, υπό την καθοδήγηση της αγαπητής Κλαυδίας. 

Με την ευκαιρία, περπατήσαμε στα σοκάκια της Πλάκας και καθίσαμε να πιούμε και μιά μπυρίτσα !

Για να επανέλθουμε στην τσάντα, μιάς και την ανέφερα, ευκαιρία να σας δείξω άλλη μία που ακολούθησε, αφού η δημιουργική ραπτική με έχει πλέον κατακτήσει. Βαριά κουβέντα το 'κατακτήσει', αλλά πραγματικά είναι κάτι που με ικανοποιεί και με απασχολεί πλέον πολύ περισσότερο από άλλες χειροτεχνίες και δημιουργίες.

Αφορμή μου δόθηκε από κάποια φορέματα που μου έφερε η κόρη μου 'για ανακύκλωση'.  Χωρίς πατρόν και πραγματικά, με την έμπνευση της στιγμής, κατάφερα να συνδυάσω δύο εντελώς διαφορετικά υφάσματα μεταξύ τους.    Πρόσθεσα βεβαίως και τις απαραίτητες εσωτερικές τσέπες, όπως και ένα διακοσμητικό λουλούδι και η νέα μου τσάντα ήταν έτοιμη μέσα σε δύο μέρες.       

Σε περίπτωση που δεν το προσέξατε, έκανα και μία 'τσαχπινιά'...οι δύο πλευρές της τσάντας είναι διαφορετικές, όπως είναι όμως και οι ιμάντες της, αφού τους έραψα επίτηδες έτσι, και όχι κατά λάθος!

 Ακολούθησαν ακόμα τρείς τσάντες!   

Αυτή την φορά ήταν μεγάλες τσάντες, τις οποίες έραψα από παλιά υφάσματα της πεθεράς μου, με σκοπό να κάνουμε την διαλογή των υλικών που προορίζονται για ανακύκλωση, δηλαδή...      

μία για χαρτιά/χαρτόνια, 

μία για πλαστικά, 

μία για μεταλλικά αντικείμενα. 

Κρέμονται σ'ένα καμαράκι δίπλα στην κουζίνα μας και μας έχουν βολέψει αφάνταστα!  

Μία φορά την εβδομάδα, όταν σταθμεύει το ειδικό φορτηγό της ανακύκλωσης στην πλατεία, 

πηγαίνουμε έχοντας έτοιμες τις γεμάτες τσάντες μας, οι οποίες περιμένουν να τις αδειάσουμε στους αντίστοιχους κάδους.  

Πώς σας  φαίνονται;  Ευρύχωρες, χαρούμενες, πλενόμενες και οικολογικές!

Κάτι για 11 έγραψα στον τίτλο!  'Οχι καλέ, δεν έραψα 11 τσάντες!!!

Συμπληρώθηκαν όμως 11 χρόνια από την ημέρα που ξεκίνησα αυτό το blog και θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για τις επισκέψεις και τα σχόλιά σας όλα αυτά τα χρόνια, για τις φιλίες που έχουν δημιουργηθεί μεταξύ μας και για την χαρά που μου δίνετε με τα καλά σας λόγια!

Να σας κεράσω κι εγώ από το απλό, υγιεινό, σοκολατένιο μου γλυκάκι

φτιαγμένο με βρώμη, ζάχαρη καρύδας, κακάο και ελάχιστο λάδι.

Σας διαβεβαιώνω πως είναι πεντανόστιμο!

και να ευχηθώ να μπορούμε να 'τα λέμε' για πολλά ακόμα χρόνια!

Πριν σας αφήσω, και επειδή σαν σήμερα έγινα μαμά για πρώτη φορά, θέλω να ευχηθώ στον αγαπημένο μου γυιό, Κώστα, χρόνια του πολλά, καλά, κι ευτυχισμένα! Να έχει πάντα υγεία και αγάπη!

Καλό κι ευλογημένο μήνα να έχουμε!