Κερνάω καφέ.....

 

'Oλα ξεκίνησαν όταν θέλησα να δοκιμάσω μία νέα τεχνική που είδα στις  σελίδες κάποιου ιταλικού περιοδικού. 

Collage ή Decoupage ??? 
Το ζητούμενο ήταν να ντύσεις ένα μπουκάλι, αλλά και άλλου είδους αντικείμενα, με κομματάκια από χαρτί σακκούλας ( του ψωμιού έλεγε στο περιοδικό - του μανάβη θα μπορούσε να είναι σε μάς).  
΄Ελα όμως που εγώ δεν είχα τέτοια σακκούλα....

Είμαι όμως ανυπόμονη, σας το έχω δηλώσει, κι έτσι ανέτρεξα σ' ένα κουτί όπου φυλάω διάφορα τσαντάκια δώρου και άλλα σακκουλάκια, και βρήκα πράγματι μια τσάντα από καφέ χαρτί.  ΄Ηταν βέβαια πιό χοντρό το χαρτί, αλλά...μιά δοκιμή ήθελα να κάνω... και γι αυτόν ακριβώς τον λόγο διάλεξα κι ένα μικρό μπουκάλι...να μην πάει χαμένος ο κόπος μου σε περίπτωση αποτυχίας !!!

'Εκοψα λοιπόν μικρά κομματάκια από το καφέ χαρτί 

 

και άρχισα να τα κολλάω, με το χέρι, με τρόπο ώστε το ένα να 'πατάει' λίγο πάνω στο προηγούμενο.  

Tέλος, πέρασα άλλο ένα χέρι κόλλας από πάνω.

Στην συνέχεια πέρασα ελαφρά το μπουκάλι με bitume, το οποίο 'πότισε' περισσότερο τις ενώσεις, και αφού στέγνωσε, κόλλησα τον σπάγγο, ελάχιστα ανθάκια λεβάντας, του έκανα ένα μικροσκοπικό decoupage, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε, και το πέρασα με βερνίκι.   

 

 Στον φελλό κόλλησα έναν αστεροειδή γλυκάνισο.  

Είναι μιά πολύ γρήγορη χειροτεχνία με απλή τεχνική. 

'Οπως έλεγε και το περιοδικό, στο τέλος το μπουκάλι φαίνεται σαν να είναι ντυμμένο με δέρμα.  
Χμ...δεν είμαι και τόσο σίγουρη....Εσείς έχετε αυτήν την αίσθηση ?????

Επανέλαβα την ίδια τεχνική σ' ένα μικρό πιάτο μήπως και τα καταφέρω καλλίτερα.

και σκόπευα να κάνω άλλο ένα μεγαλύτερο μπουκάλι. Μου τελείωσε όμως το χαρτί και τότε ήταν που θυμήθηκα ότι στο κουτί είχα δεί και μία τσαντούλα από την γνωστή αμερικάνικη αλυσίδα καφέ... κι έτσι μου ήρθε η ιδέα. Αντί για μπουκάλι, γιατί να μην φτιάξω ένα βάζο για τον καφέ????? ' Ετοιμο το είχα, με σκοπό, κάποτε, να του κάνω decoupage.... !!  

Αφού έκοψα το χαρτί, σε λωρίδες αυτήν την φορά, άρχισα να το κολλάω στο βάζο.

 

   Και εδώ, πάνω από τα κομμάτια του σκούρου χαρτιού, χρησιμοποίησα χαρτοπετσέτα και τελείωσα με σπάγγο.

Ε, να μην έφτιαχνα κι ένα βάζο για την ζάχαρη ????  Από τι χαρτί όμως ???? 

'Αλλη 'φαεινή' μου ήρθε τότε....Είχα στο ντουλάπι ένα κουτί με μερίδες ζάχαρης, 

άλλες που τις είχαμε αγοράσει για να έχουμε σε κάποιο πικ-νικ, και άλλες που είχαμε κρατήσει... για ΄σουβενίρ' από κάποια καφετέρια, ή ξενοχοδοχείο !!!!!  ' Αδειασα ένα-ένα τα φακελλάκια, τα έκοψα και άρχισα να τα κολλάω στο ασταρωμένο βάζο. 

Αυτά τα βάζα (από καφέ φίλτρου) έχουν κάτι πώματα μέσα στα οποία μπορείς να αποθηκεύσεις μιά 'ρεζέρβα' από το περιεχόμενο. 

 

Το έχω εφαρμόσει στα μικρότερα στα οποία έχω βάλει μυρωδικά και εκτός του ότι φαίνεται το περιεχόμενο από πάνω, όταν αδειάσει το βάζο σου μένουν ακόμα κάποιες δόσεις στο πώμα.  Σ'αυτήν την περίπτωση όμως προτίμησα να 'ντύσω' και τα πώματα.'Οταν όμως τα έβαλα δίπλα-δίπλα για να τα ασταρώσω, τότε μόνο διαπίστωσα πως δεν ήταν ολόϊδια !!!!

Τί πειράζει ? σκέφθηκα.... Μήπως ο καφές είναι ίδιος με την ζάχαρη ????  Κι έτσι φτιάχτηκε το ζευγαράκι !!!!  

    Και ήρθε κι έδεσε με το κουτί για τα καλαμάκια που είχα φτιάξει παλαιώτερα.

'Από την Πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλλα'  θα μου πείτε.... 
από αλλού ξεκίνησα και αλλού κατέληξα. 
Εμ, αυτά κάνει η έμπνευση..... και δεν θέλεις να την αφήσεις να πάει χαμένη....
Αφού έχουμε καφέ, ζάχαρη και πιατάκι, σκέφθηκα, 
δεν φτιάχνω κι ένα ασσορτί φλυτζανάκι ???

Και μιάς και έχουμε τώρα και τον καφέ και την ζάχαρη, αλλά και λικεράκι και σοκολατάκια,  

 ΚΕΡΝΑΩ ΚΑΦΕ !!!!!  

και γιορτάζω τα 150 μέλη που συμπλήρωσε χθές το μπλογκοσπιτάκι μου, 

μέσα σε 4 μήνες από τότε που άνοιξε την πόρτα του !!!!! 

Στον παλιό δίσκο του μπαμπά ( που κάποια στιγμή σκοπεύω να φρεσκάρω) με το παμπάλαιο δαντελλένιο πετσετάκι της γιαγιάς.

 Αφιερωμένο με αγάπη σε όλα τα μέλη του blog μου. 

Σας ευχαριστώ όλους και όλες για τα καλά σας λόγια, για την παρέα σας, για τις συμβουλές και την φιλία σας.  Γιά τα τόσα που μαθαίνω από εσάς, για τις γνώσεις που μοιράζεστε μαζί μου, για τα υπέροχα δώρα σας και τις αφιερώσεις σας και γιατί με κάνετε να μην έχω ακόμα καταλάβει πώς περνούν οι μέρες (ή μάλλον τα βράδυα) από την αρχή του χρόνου που είμαι πλέον...συνταξιούχος. Δεν προλαβαίνω καλά-καλά να σας επισκεφθώ όλους και να σας αφήσω τα δικά μου σχόλια, ούτε να σας απαντάω στον καθένα ξεχωριστά. Δεν ξέρω πώς το καταφέρνετε εσείς, ίσως δεν έχω ακόμα βρεί τους ρυθμούς ενός πραγματικού Blogger??? Ελπίζω να μην με παρεξηγείτε γι αυτό. Θα τα καταφέρω σιγά-σιγά !!  

Κοπιάστε  λοιπόν να κεραστείτε !!!! Με το χιόνι που πέφτει έξω, και το τζάκι να καίει, η καλή παρέα είναι ό,τι πρέπει!!!!

Σας ευχαριστώ και πάλι και σας εύχομαι καλό μήνα !!!!!!

Σας περιμένω και σας φιλώ !!!! 

Marie-Anne 

My doll's bed - To κρεβατάκι της κούκλας μου

 

 As I was telling you in my previous post, I will try to restore my doll's furniture, which my mother has been keeping for over 40 years !!!!
This is the bed, which I found in pieces and managed to re-assemble and with which I am taking part to the January Creative Competition of A Pink Dreamer


Στην προηγούμενη ανάρτησή μου είχα αναφερθεί στα επιπλάκια  που είχε φτιάξει ο πατέρας μου για την κουκλίτσα.  ‘Οταν, στις αρχές του μήνα,  η μητέρα μου επέστρεψε από το νοσοκομείο, έμεινα μαζί της τις πρώτες ημέρες και είχα την ευκαιρία να ‘ψαχουλέψω’ λίγο στην αποθήκη της. Εκεί, μέσα σ’ένα συρτάρι με διάφορα εργαλεία του μπαμπά, ήταν ένα κουτί το οποίο περιείχε κάτι ξυλαράκια. Δεν θα τους έδινα σημασία εάν δεν πρόσεχα ότι ήταν λουστραρισμένα. Και όταν τα έβγαλα ....δεν πίστευα στα μάτια μου !! Ηταν τα κομμάτια του κρεβατιού της κούκλας !! Μπορεί να είχε διαλυθεί το κρεβατάκι, αλλά η μητέρα μου το είχε φυλάξει για πάνω από 40 χρόνια !!!!!!!!! 

‘Ετσι λοιπόν, το πρώτο πράγμα που έκανα όταν γύρισα στο σπίτι, ήταν να προσπαθήσω να συναρμολογήσω το κρεβάτι.  Και λέω να προσπαθήσω γιατί πράγματι δεν ήταν εύκολο. Κόλλαγα από την μιά, ξεκόλλαγε από την άλλη, 

θέλησα να το καρφώσω με μικρά βελονάκια, αλλά σε τόσο λεπτά ξυλαράκια δεν μπορούσα, φοβόμουν μήπως τα σπάσω.  


Τελικά, με την βοήθεια σφιγκτήρων κατάφερα και το κόλλησα !!!



Σκέφτηκα στην αρχή να του κάνω decoupage σε shabby chic style αλλά τελικά προτίμησα να το διατηρήσω με το λούστρο του όπως το είχε φτιάξει το πατέρας πριν από τόοοοσα χρόνια και έτσι το πέρασα απλά με λίγη πατίνα.

Και φυσικά, χρειαζόταν ένα στρώμα, κι ένα μαξιλάρι,

 

και στρωσίδια 

 

για να μπορέσει να κοιμηθεί η κουκλίτσα...


Μ’αυτήν μου την επισκευή ή αναπαλαίωση – δεν ξέρω πώς να την πώ – θέλησα κι εγώ να λάβω μέρος στον διαγωνισμό της A Pink Dreamer με θέμα το ΞΥΛΟ.

Shall we play dolls ??-Παίζουμε κούκλες ??

Almost 59 years ago, my late aunt Nina - my father’s sister - made the journey on an ocean liner from the USA to Greece to visit the family after many, many years living in Florida. I was the first child of her beloved younger brother  and she wanted to attend my christening in Athens.Πριν από περίπου 59 χρόνια η θεία Νίνα - αδελφή του πατέρα μου  ταξίδεψε μ’ένα υπερωκεάνιο  από την Αμερική στην  Ελλάδα για να  επισκεφθεί την οικογένεια μετά από πολλά, πολλά χρόνια που ζούσε στη Φλόριντα. Ήμουν το πρώτο παιδί  του αγαπημένου της μικρού αδελφού και ήθελε να παρευρεθεί στη βάφτισή μου στην Αθήνα.

Amongst the many other gifts the ‘american help’ brought to the whole family,  was  a lovely small doll for me. She was so cute, with very fine red hair and a nice bride’s dress.   Μεταξύ των πολλών άλλων δώρων,που έφερε η «αμερικάνικη βοήθεια» σ’ όλο το σόϊ, ήταν και μια όμορφη κουκλίτσα για μένα  Ήταν τόσο χαριτωμένη, κοκκινομάλλα,  με ένα ωραίο νυφικό φόρεμα κι ένα πέπλο.

 

My mother preferred to keep her safe on a shelf until I got a little older to touch it.  

This was not a toy for a baby !!! 

Η μητέρα μου προτίμησε να την κρατήσει σε απόσταση ασφαλείας πάνω σε μιά εταζέρα μέχρι να μεγαλώσω λίγο  πριν την πιάσω στα χέρια μου.  

Αυτό δεν ήταν παιχνίδι για μωρό!

Throughout my childhood I played with so many dolls. Mom used to sew dresses for them and Dad made wooden miniature furniture which I later offered to younger cousins.  The ‘american’ doll as we used to call her, was always treated as a collectible and not a playable doll. She also got a bed and  other furniture by dad but the whole set was high on a shelf.  I loved her so much that I was afraid of damaging it.  And I am certain this is how she ‘survived’. I took her with me when I went to study in France, she came with me when I got married and has always been on display in every house we have lived in. I did not even give it to my daughter !!!! She had so many Barbies that she did not care for a collectible vintage doll !   

Στα  παιδικά μου χρόνια έπαιξα με τόσες πολλές κούκλες. Η μαμά τους έραβε φορέματα και ο μπαμπάς τους έφτιαχνε ξύλινα έπιπλα τα οποία αργότερα χάρισα σε μικρότερες ξαδέλφες.. Την «αμερικάνα» κούκλα όμως  όπως την λέγαμε, την αντιμετωπίζαμε πάντα ως συλλεκτική και όχι σαν παιχνίδι   Απέκτησε κι εκείνη  ένα κρεβάτι και άλλα έπιπλα από τον μπαμπά, αλλά το «σετάκι» ήταν πάντα ψηλά στην εταζέρα.  Την αγαπούσα τόσο πολύ  που φοβόμουν μην την καταστρέψω. Και είμαι σίγουρη ότι έτσι «επιβίωσε». Την πήρα μαζί μου όταν πήγα για σπουδές στη Γαλλία, ήρθε μαζί μου όταν παντρεύτηκα και ήταν πάντα στολισμένη σε κάθε σπίτι όπου έχουμε ζήσει; δεν την είχα δώσει ούτε στην κόρη μου!! Εκείνη είχε τόσες πολλές Barbies που  δεν  την συγκινούσε μιά συλλεκτική vintage κούκλα!

Many years ago, I remember washing her hair and her dress and I then made her a new lace headdress,  but for a long time now, I have been meaning to give her a new lifting. Her dress had turned almost yellow, her headdress had lost its colour. Πριν από πολλά χρόνια, θυμάμαι ότι την είχα λούσει, της είχα πλύνει το φόρεμά της και στη συνέχεια, της είχα φτιάξει ένα νέο πέπλο από δαντέλλα, αλλά εδώ και πολύ καιρό, είχα σκοπό να της κάνω ένα νέο λίφτινγκ !. Το φόρεμά της είχε κιτρινίσει, το πέπλο της είχε χάσει το χρώμα του.

I decided to give her a shampoo !!! Αποφάσισα να την λούσω με σαμπουάν!

 

I also used some conditioner ….Χρησιμοποίησα και  conditioner ....

and started to comb her hair….Και άρχισα να χτενίζω τα μαλλιά της ....

to my dismay, some of  it was coming off the head !!! Προς απογοήτευσή μου, πολλές τρίχες άρχισαν να βγαίνουν  από το κεφάλι της!  

 I immediately stopped and managed to keep a fair amount of hair on.  Αμέσως σταμάτησα και κατάφερα να διατηρήσω μια αρκετή ποσότητα μαλλιών. 

 

Then I washed the dress and made the fatal error of using some chlorine bleaching … ‘Επειτα, έπλυνα  το φόρεμα και έκανα το μοιραίο λάθος  να χρησιμοποιήσω χλωρίνη (!) μήπως και ασπρίσει... 

   

the lace fell apart from the dress completely!!! η δαντέλα του διαλύθηκε εντελώς !!! 

 I was so unhappy !!!  Στεναχωρήθηκα πάρα πολύ !!!

 I ironed the dress and put it on the doll...it looked a little bare...But I soon decided I could repair the damage.   Σιδέρωσα το φόρεμα και το φόρεσα στην κούκλα...φαινόταν λίγο γυμνό....Αλλά σύντομα  σκέφθηκα ότι μπορούσα να αποκαταστήσω τη ζημιά. 

I found a very old handkerchief in my mother’s drawer. Βρήκα ένα πολύ παλιό μαντήλι σ΄ένα συρτάρι  της μητέρας μου.

 

I cut the lace out of it and used it to decorate the bride’s dress.  Έκοψα την δαντέλλα του και την χρησιμοποίησα για να διακοσμήσω το φόρεμα της νυφούλας.

 

I then used the small piece that remained to make a new headdress.  Με ένα  μικρό κομμάτι που έμεινε έφτιαξα ένα νέο πέπλο . 

And there is my adorable little doll, all dressed up again and with her clean red hair (even if it is a little sparse), sitting on one of the rocking chairs made by my beloved late father.  Και νά η λατρευτή μου κουκλίτσα, φρεσκοπλυμένη  και φρεσκολουσμένη με τα κόκκινα μαλλάκια της (λίγο πιό αραιά βέβαια ), καθισμένη σε μια από τις κουνιστές πολυθρόνες  που είχε φτιάξει ο πατέρας μου. 

 
Some days ago, I discovered a box in my mother’s attic and guess what….it contains my doll’s bed  and some of her furniture.  I will show them to you as soon as I repair them (contrary to the doll, those have obviously not been cared for accordingly !). Πριν λίγες ημέρες, ανακάλυψα ένα κουτί στην αποθήκη της μητέρας μου... μαντέψατε τι περιείχε??  το κρεβάτι της κούκλας μου και μερικά από τα έπιπλά της. Θα σας τα παρουσιάσω μόλις τα επισκευάσω (αντίθετα με την κούκλα, εκείνα προφανώς δεν είχαν προσεχθεί  αναλόγως !)

I have just made some research on the internet and found out that my lovely little doll is a vintage Nancy Ann Storybook Doll, one of the models in hard plastic and with the sleep eyes that started being produced in the early fifties.Έκανα μόλις κάποια έρευνα στο διαδίκτυο και ανακάλυψα ότι η vintage κουκλίτσα μου είναι μιά Nancy Ann Storybook Doll,  μιά από τα μοντέλλα από σκληρό πλαστικό, με μάτια που ανοιγοκλείνουν που άρχισαν να παράγονται στις αρχές της δεκαετίας του ‘50.

 

Isn't she lovely,clean and fresh in her 'new' dress ????? Ready to celebrate with me my 59th birthday on 18 February!!!

Δεν είναι γλυκιά, κι αστραφτερή με το 'καινούργιο' της φόρεμα ????? ' Ετοιμη να γιορτάσει μαζί μου τα 59τα γενέθλιά μου στις 18 Φεβρουαρίου!!!

Φρέσκα, αποξηραμένα ή με découpage ??

Από το φθινόπωρο, τότε που κλάδεψα τις λεβάντες του κήπου, είχα στολίσει μερικά μπουκετάκια σε βάζα. Είναι από τα λίγα αποξηραμένα λουλούδια που μου αρέσει να έχω στο σπίτι. Κάποια στιγμή μάδησα τα ανθάκια τους και γέμισα μ’αυτά υφασμάτινα σακουλάκια για τα συρτάρια, όπως το κάνω κάθε χρόνο. Σε μιά γωνιά της βιβλιοθήκης όμως είχε μείνει ένα βάζο με λεβάντες.  Το είδα χθές, όταν πήγα να πάρω κάποια διακοσμητικά που είχα βγάλει από το σαλόνι πριν τις γιορτές και ήθελα να τα ξαναβάλω στην θέση τους.  Βλέπετε, με τα τρεχάματα που είχα, καθυστέρησα να ξεστολίσω το σπίτι από τα Χριστουγεννιάτικα. Το έκανα το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε και αμέσως το σπίτι μου φάνηκε άδειο.  

Με την ευκαιρία της αποχώρησής μου από την εργασία μου, κάποιοι συνεργάτες από το εξωτερικό μου έστειλαν μιά όμορφη ανθοδέσμη μέσα σε γυάλινο βάζο. 

΄Ηταν όμως οι μέρες που είχα την μαμά μου στο νοσοκομείο κι έτσι ούτε που πρόλαβα να την χαρώ, κι αυτή, φυσικά, άρχισε να μαραίνεται. 

Κάποια στιγμή, την κρέμασα ανάποδα για να ξεραθεί, 

όχι τόσο για να την κρατήσω, όσο για να μου θυμίζει ότι θα έπρεπε το συντομότερο, μόλις ευκαιρούσα, να ευχαριστήσω τους καλούς μου φίλους.  Πράγμα που έκανα μόλις προχθές.

Και αφού και οι προαναφερθείσες λεβάντες κατέληξαν κι εκείνες μέσα σ'ένα σακουλάκι στην ντουλάπα μου, αφαίρεσα από την αποξηραμένη πλέον ανθοδέσμη τα περιττά εξωτερικά φύλλα και την τοποθέτησα σ’ένα βάζο που δεν σας είχα δείξει μέχρι τώρα.

Σε παλαιότερη ανάρτησή μου, σας είχα παρουσιάσει ένα κινέζικο βάζο που είχα 'μεταμορφώσει' με  découpage σε προβηγκιανό.

Ευκαιρία  να σας παρουσιάσω και το ταίρι του, καθόσον ήταν ένα ζευγάρι βάζων που μου είχαν προσφερθεί πριν από χρόνια, αλλά είχαν μείνει καταχωνιασμένα σ'ένα ντουλάπι......

('Οσες είστε μέλη του Βάλε Φαντασία τα έχετε ξαναδεί και τα δύο).

 

Σ'αυτό εδώ το βάζο λοιπόν έκανα ένα κρακελέ φόντο και το ‘έντυσα’ με ορχιδέες.

 

Στόλισα την αποξηραμένη ανθοδέσμη, αλλά για λίγο καιρό, μέχρι να βγούν στον κήπο οι νάρκισσοι και τα ζουμπούλια που τότε θα έχουν την τιμητική τους στα βάζα του σπιτιού. 

 ____________________________

Να μήν παραλείψω να σας δείξω και το πανέμορφο καλαπόδι που μου έστειλε η φίλη μου η Βίκυ η Ποδηλάτισσα

 

Το τσαντάκι που το περιείχε ήταν στολισμένο μ’ένα από τα τόσο χαριτωμένα στολιδάκια που είχε φτιάξει με τα χεράκια της.

Α, και κάτι τελευταίο.... βρήκα επι τέλους ένα συρτάρι !!!!!!! Επισήμως πλέον, συμμετέχω στην νέα πρό(σ)κληση της Ρένας !!!!!

Καληνύχτα σας και καλό ξημέρωμα !!!!! 

Επιστροφή και δωράκια

Γειά σας !!!!!!

Σήμερα γύρισα στο σπίτι μου μετά από τόσο καιρό.... εύχομαι να μην περάσει κανείς την περιπέτεια που πέρασε η μητέρα μου. Λάθος διάγνωση, διαφωνία ιατρών, λάθος φαρμακευτική αγωγή από τα μέσα Νοεμβρίου χωρίς αποτέλεσμα,  και  στο τέλος, δέκα ημέρες νοσηλείας Πρωτοχρονιάτικα.  Στα 86, πώς αντέχει ένας εξασθενισμένος οργανισμός ??? Κι όμως τα κατάφερε, Δόξα τω Θεώ ! Η θεραπεία συνεχίζεται και στο σπίτι για ένα διάστημα και ελπίζω όλα να πάνε καλά !

Μου λείψατε !!!!   Από το κινητό μου, έμπαινα στα σπιτάκια σας και παρακολουθούσα τις αναρτήσεις σας αλλά μου ήταν αδύνατον να σας γράψω σχόλια.

Μέσα στην στεναχώρια μου, κάποια στιγμή προχθές πετάχτηκα στο ταχυδρομείο να παραλάβω ένα δεματάκι που είχε μείνει εκεί για αρκετές ημέρες.  ΄Ηταν το υπέροχο πουλόσπιτο μαζί με 8 πανέμορφες χαρτοπετσέτες που μου έστειλε η γλυκειά Ανεράιδα από την κλήρωση του Χριστουγεννιάτικου διαγωνισμού της.   

 

 Την ευχαριστώ πάρα, πάρα πολύ !! Μόλις βρώ τον χρόνο να το φτιάξω και θα σας το δείξω.

Και βέβαια είχα την μεγάλη χαρά να δώ ότι κέρδισα το πρώτο από τα τρία πανέμορφα καλαπόδια 

 

 που είχε την καλοσύνη να μας χαρίσει η αγαπημένη μας Ποδηλάτισσα Βίκυ και δεν μπορούσα να την ευχαριστήσω. Τώρα μόλις της έστειλα ένα μήνυμα.  

Δεν θα ξεχάσω την ανταλλαγή δώρων της καλής μας Ρένας. Εκεί, μου έτυχε να ανταλλάξω την μυρωδάτη κεραμική καρδούλα μου με την όμορφη καρφιτσούλα της Βασιλικούλας.   

 

Ελπίζω να επικοινωνήσουμε σύντομα για την ανταλλαγή. 

Και τώρα, σειρά έχει η νέα πρό(σ)κληση της Ρένας...   

Τα Συρτάρια........

 

άντε να δούμε πού θα βρώ ...δεν μπορεί....κάπου θα πετύχω ένα....   

μιά νέα περιπέτεια αρχίζει...!!!!

Πολλά φιλιά σε όλες !!!!

 

Ευχαριστώ !!!!

Γεια σας μπλογκοφιλεναδίτσες μου !!!

Σας γράφω αυτό το σύντομα μήνυμα  γιατί δεν έχω καθόλου χρόνο να απαντήσω στα σχόλιά σας (τα οποία διαβάζω από το κινητό μου).

Θέλω πρώτα να σας ευχηθώ και πάλι μια καλή και δημιουργική χρονιά, γεμάτη ευτυχία, αγάπη και χαρά αλλά πάνω απ’όλα ΥΓΕΙΑ σε σας και στους αγαπημένους σας. Και να σας ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου για τα γλυκά σας λόγια και για τις τόσο θερμές ευχές σας για την ανάρρωση της μανούλας μου.   Αύριο μάλλον, πρώτα ο Θεός, θα  βγει από το νοσοκομείο. Μόλις μπορέσω θα επανέλθω στην γειτονιά μας.

Ευχαριστώ και πάλι και πολλά φιλιά σε όλες σας.  

Marie-Anne