ΦΡΕΣΚΑΡΙΣΜΑΤΟΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ...

Μετά τις γλάστρες, σειρά είχαν κάποια διακοσμητικά του κήπου , με τα οποία πέρασα 2-3 δημιουργικά απογεύματα εν μέσω απομόνωσης λόγω του κορονοϊού.

'Ενα κεραμικό πουλάκι που το είχαμε αγοράσει πριν από χρόνια,  ήταν στολισμένο πάνω στην ψησταριά του κήπου, αλλά είχε πέσει θύμα κάποιας γάτας που το έριξε στο πέρασμά της. 

Πάντα στενοχωριέσαι όταν σπάσει κάτι που το είχες σαν αναμνηστικό από κάποιο ταξίδι, ακόμα κι αν δεν είναι αξίας. Είχαν κολληθεί τότε τα κομμάτια του,  η ουρά του όμως είχε γίνει θρύψαλλα κι έτσι έμεινε παραπεταμένο σε μιά γωνιά.  

Πρόσφατα στο FB είχα παρακολουθήσει ένα βιντεάκι στο οποίο έδειχναν πως μπορείς να φτιάξεις ένα πουλάκι με αλουμινόχαρτο και πηλό.  Αυτό ήταν! δεν περίμενα ούτε λεπτό, έτρεξα και έφερα αλουμινόχαρτο, σχημάτισα μιά αληθοφανή ουρίτσα την οποία στερέωσα σ'ένα ξύλο που έμπηξα μέσα στην τρύπα και την 'έντυσα' με πηλό.  Στην συνέχεια, έφτιαξα ένα μείγμα από στόκο, κόλλα, και χρώμα και πέρασα ολόκληρο το πουλί καλύπτοντας έτσι τις παλιές κολλήσεις. 

  

Ακολούθησε ένα χέρι λευκού χρώματος 

και πάνω του έγιναν σκιάσεις με λίγο μπεζ και λίγο γκρί, τονίστηκαν τα ματάκια του και το ράμφος του

 και το πουλάκι ξαναπήρε την θέση του σε πιό προφυλαγμένο από τις γάτες σημείο. 

Σε έναν κήπο, δεν φταίνε μόνο οι γάτες για τυχόν ατυχήματα σε γλάστρες και κεραμικά διακοσμητικά.

Αν θυμάμαι καλά, το λάστιχο του ποτίσματος ήταν αυτό που τυλίχτηκε γύρω από τον Νικολάκη μας, τον κηπουρό,  ο οποίος, αν και κολλημένος πάνω σε μιά βαρειά πέτρα, έπεσε και έγινε κομμάτια !   

Ευκαιρία να τον επισκευάσουμε λοιπόν κι αυτόν! Δεν θα σας κουράσω με τις λεπτομέρειες...αλλά εδώ δούλεψε ατλακόλ, πηλός και φρεσκάρισμα των χρωμάτων. 

Και τέλος απέκτησε και παρεούλα τις δύο μικρές βοηθούς του, αντί να της έχω χώρια και να κινδυνεύουν να σπάσουν κι αυτές. 

Τις αδίκησα βέβαια λίγο αφού δεν τους φρεσκάρισα τα χρώματά τους, αλλά το έχω στα υπ'όψιν για κάποια άλλη στιγμή. Ο λόγος ήταν πως με περίμενε για επισκευή άλλο ένα σπασμένο διακοσμητικό! 

Ε, μιάς που μάθαμε τον τρόπο, να το φτιάξουμε κι αυτό...έτσι δεν είναι;

'Ενα ζευγάρι 'φραουλάκια'  είχε πάθει μεγάλη ζημιά! 

Και η αλήθεια είναι πως δεν καταλάβαμε πώς και πότε έγινε το έγκλημα του αποκεφαλισμού της φραουλίτσας, ούτε βρέθηκε ποτέ το κεφαλάκι της. Υποψιαζόμαστε πως θα έγινε από απροσεξία κάποιου εργάτη όταν έγιναν έργα διαμόρφωσης στον κήπο, και το κομμάτι θάφτηκε μέσα στα χώματα ενώ το υπόλοιπο πετάχθηκε κάτω από έναν θάμνο, όπου και το ανακαλύψαμε μετά από καιρό.

Πήρα λοιπόν αλουμινόχαρτο, σχημάτισα μιά μπάλα και πιέζοντάς την με τα χέρια μου, της έδωσα το σχήμα του κεφαλιού με το καπελάκι. 

Στην συνέχεια το έντυσα με πηλό συνεχίζοντας να το σφίγγω έως ότου φτάσει στο ίδιο περίπου μέγεθος με το ταίρι του.  Έβαλα  ένα κλαδάκι μέσα στην τρύπα του λαιμού και έμπηξα από πάνω το κεφαλάκι, το οποίο στερέωσα με κόλλα και με ένα κομμάτι πηλού υπό μορφήν γιακά. 

Από πάνω σχημάτισα τα μαλλάκια, τα φυλλαράκια της φραουλίτσας/καπέλλο και με το πίσω μέρος ενός στυλό έκανα τα βαθουλώματα. Αφού στέγνωσε καλά, το έβαψα και το πέρασα μερικά χέρια βερνίκι.     

 

 Το μόνο που δεν πρόσεξα ήταν να κάνω το προσωπάκι πιό λείο, όπως είναι του νεαρού.

Τελευταία, τουλάχιστον για την ώρα, έβαψα και έναν κόκκορα,

 

 ο οποίος, εκτός του ότι είχε ξεβάψει εντελώς από τον ήλιο, 

είχε γίνει ο καψερός και φωλιά για τις σφήκες που μπαινόβγαιναν από μία τρυπούλα (και πάλι δεν θυμάμαι πώς έγινε αυτή η τρύπα). 

Την έκλεισα κολλώντας ένα κομματάκι όστρακου και αφού τον έτριψα με σφουγγάρι και με σύρμα, στην συνέχεια απλά πήρα τα πινέλλα μου και χρωμάτισα τον κοκορίκο!

Γιατί να τα πετούσα όλα αυτά, αφού μπορούσα να τα επισκευάσω;  

Και τους έδωσα μιά παράταση ζωής και πέρασα την ώρα μου δοκιμάζοντας νέες τεχνικές που δεν γνώριζα ή δεν είχα σκεφθεί νωρίτερα.

Η όλη ιστορία μου θύμησε λίγο το "Νοσοκομείο της κούκλας", εκεί που πάς μιά παλιά σου κούκλα εάν σπάσει κάποιο χέρι της, ή της φύγουν τα μαλλιά ή τα μάτια...σίγουρα θα έχετε ακουστά, διότι όσο κι αν φαίνεται απίστευτο στα χρόνια του πλαστικού και του φθηνού παιχνιδιού, τα νοσοκομεία κούκλας υπάρχουν ακόμα!

Καλή Πεντηκοστή, και καλή Φώτιση από το 'Αγιο Πνεύμα, να έχουμε!