Χριστός Ανέστη!
Πέρασαν ήδη είκοσι ημέρες από το Πάσχα και παρ'όλο που είχα τόσα να σας δείξω, ασχολήθηκα με άλλα πράγματα και το αμέλησα. Είχε προηγηθεί η Πρωτομαγιά, και ένα λουλουδάτο διακοσμητικό στόλισε την εξώπορτα του κήπου.
Δύο παλιές ρακέτες περιείχε, εκτός πολλών άλλων υλικών και αντικειμένων, το δέμα που είχα παραλάβει από την αγαπητή Κλαυδία, και μία απ'αυτές έγινε η βάση για το Πρωτομαγιάτικο διακοσμητικό που 'σκάρωσα' μέσα στην Μεγάλη Εβδομάδα. Κρακελέ ενός συστατικού στο φόντο, découpage με λουλουδάτη χαρτοπετσέτα, προσθήκη εύκαμπτων ξυλόγλυπτων, βάψιμο και δύο χέρια βερνίκι στο τέλος και η ανακυκλωμένη ρακέτα ήταν έτοιμη να κρεμαστεί στην θέση της.
Μιά άλλη ανακύκλωση προέκυψε όταν, καθαρίζοντας τον κήπο, ξαναβρήκα μιά πολύ παλιά ομπρέλα που είχε κρατηθεί πριν από χρόνια, μήπως και την χρησιμοποιούσα κάποια στιγμή για στήριγμα στα μοσχομπίζελα που είχα φυτέψει... Είχε το μαύρο της το χάλι...σχισμένη, σκουριασμένη. Την έριξα σ' ένα σακί για τα σκουπίδια, αλλά σχεδόν αμέσως μετά, έπεσε το μάτι μου, σε μία μαντεμένια πεταλούδα που περίμενε κι εκείνη, μισοξεχασμένη, λαχταρώντας λίγη περιποίηση!
Δεν το σκέφτηκα και πολύ...αποφάσισα να τα ταιριάξω!
Και βγάζοντας ξανά την παλιά ομπρέλα από το σακί, μετέφερα και τα δύο μου ευρήματα στον νεροχύτη του κήπου και αφού αφαίρεσα το πανί της, άρχισα το τρίψιμο με σύρμα, σφουγγάρι και σαπούνι μέχρι που καθάρισαν και τα δύο από την σκουριά και τα χώματα.
Ήταν οι μέρες που η Αφρικανική σκόνη είχε κάνει τα πάντα χάλια, γι αυτό μη με παρεξηγήσετε για τα λερωμένα πλακάκια της βεράντας!
Ψέκασα πρώτα με αντισκωριακό αστάρι, και χρησιμοποίησα χρώματα κιμωλίας και μπρονζέ δαχτυλοπατίνα.
Βίδωσα ένα μικροσκοπικό πομολάκι στην θέση της σκουριασμένης μύτης της ομπρέλας.
Στερέωσα την πεταλούδα πάνω στον σκελετό της ομπρέλας και συμπλήρωσα με λίγα ψεύτικα λουλούδια και σπάγκο.
Αρχικά, κρέμασα το νέο μου διακοσμητικό σ'ένα καρφί στον τοίχο,
αλλά λόγω του βάρους της πεταλούδας, προτίμησα τελικά να το δέσω στο πόμολο της πόρτας.
Τρίτο 'έργο' ανακύκλωσης...(αντί να πετάμε τις σαβούρες...θα μου έλεγε κάποιος) ήταν -αφού προηγήθηκε πολύ τρίψιμο με ηλεκτρικό τριβείο- το βάψιμο ενός σκαμνιού με γαλάζιο χρώμα κιμωλίας, dry brushing με λευκό και découpage με λουλουδάτη χαρτοπετσέτα (και αρκετά χέρια βερνίκι, εννοείται, αφού είναι για εξωτερικό χώρο).
Με το φώς το ήλιου, δεν κατάφερα να αποτυπώσω το χρώμα του στην φωτογράφιση.
Εδώ, κάτω από την κουτσουπιά που έριχνε να άνθη της, φαίνεται λίγο καλλίτερα
'Αντε, να σας δείξω και πως ήταν πριν...
Πάντως, μας φάνηκε πολύ χρήσιμο κοντά στην ψησταριά σαν κάθισμα αλλά και σαν βοηθητικό τραπεζάκι!
Και μιάς και αναφέρθηκα την ψησταριά, θυμήθηκα ακόμα ένα έργο που το εμπνεύστηκα και το εκτέλεσα μόνη μου (με λίγη βοήθεια από τον Νίκο λόγω βάρους του μαρμάρου), και αυτό μέσα στον Απρίλιο.
Είχε σπάσει το μάρμαρο εντός τραπεζιού της βεράντας και αντί να το ξεφορτωθούμε, είπα να δημιουργήσω μιά βοηθητική επιφάνεια δίπλα στον μαρμάρινο νεροχύτη του κήπου.
Στερεώσαμε το μάρμαρο πάνω σ'ένα ψηλό σκαμπώ, σε ορθή γωνία με το μάρμαρο του νεροχύτη,
και για να κρύψω την σπασμένη άκρη του, γέμισα με τσιμέντο το κενό, και τοποθέτησα από πάνω ένα μακρόστενο κεραμικό πλακάκι και ένα παλιό φουρούσι.
Αυτό κι αν είναι παλαιό, αφού μου το είχε δώσει η ξαδέλφη μου (μαζί με μερικά ακροκέραμα της στέγης) πριν από 15 χρόνια, όταν κατεδαφίστηκε το σπίτι της γιαγιάς της για να γίνει πολυκατοικία!!! Να φανταστείτε πως δεν θυμάμαι καν εάν ήταν ήδη σπασμένο, ή εάν έσπασε αργότερα!
Εγώ πάντως, το είχα κολλήσει, το είχα βάψει (αλλά δεν μου άρεσε το αποτέλεσμα) και βρήκα τώρα την ευκαιρία να το αλλάξω και να το αξιοποιήσω.
Δείτε από πόσες φάσεις πέρασε πριν καταλήξει πάνω στο μάρμαρο του νεροχύτη.
Και αφού βρισκόμαστε στο barbecue, καμαρώστε μας εμένα και την Αθηνούλα μας, που τσουγκρίζουμε τα αυγά μας!
'Ε, τώρα, να μην σας δείξω και κάτι που της είχα φτιάξει; Της έραψα ένα λαγουδάκι για να το παίρνει αγκαλίτσα όταν πάει για ύπνο. Και έχει και την δική του κουβερτούλα!
Εάν ενδιαφέρεστε, το πατρόν το πήρα από το blog https://missdaisypatterns.com
Μάλιστα έραψα ακόμα ένα λαγουδάκι, γιατί το Πάσχα περιμέναμε και ένα ζευγάρι φίλων των παιδιών με την κορούλα τους, οι οποίοι όμως τελικά δεν μπόρεσαν να έρθουν.
Η Αθηνά βέβαια, συνάντησε την φίλη της, την Αλεξάνδρα, τρείς μέρες αργότερα, και της χάρισε το κίτρινο λαγουδάκι!
Τώρα μάλιστα που άνοιξαν οι αρχαιολογικοί χώροι και τα μουσεία, πρώτη-πρώτη η Αθηνά άρχισε τις επισκέψεις!
Το ενδιαφέρον της είναι έκδηλο! 'Εως και τις πινακίδες "διαβάζει"
και μου λέει στο τηλέφωνο : "πήγα στα αχαία, γιαγιά!!!"
Εάν αντέξατε μέχρι το τέλος αυτής της μακροσκελέστατης ανάρτησης, σας ευχαριστώ πολύ, πολύ!!! 'Επρεπε να τελειώνω με τα έργα του Απρίλη, γιατί μέσα στον Μάϊο, καταπιάστηκα με πολλά άλλα, τα οποία θα αρχίσω να σας παρουσιάζω σύντομα.
Ένα ακόμη που δεν θέλω να ξεχάσω, είναι να ευχαριστήσω την αγαπημένη μου φίλη Ράνια, για τα δωράκια που μου έστειλε τόσο για τα γενέθλιά μου, όσο και για το Πάσχα. Η Αθηνούλα θα ξετρελαθεί με τα επιπλάκια!
Καλή εβδομάδα σε όλες και όλους!
