Λίγο πρίν αλλάξει η μέρα

Χρόνια πολλά σε όσες Μαρίες γιόρταζαν σήμερα, στις Δέσποινες, τις Βιργινίες, τις Παρθένες !!!
Να είστε πάντα καλά , να χαίρεστε τους αγαπημένους σας, τις οικογένειές σας και να σας χαίρονται όλοι, πάντα με υγεία, αγάπη και χαρά!

Κι εγώ γιόρταζα! 'Οταν ήμουν μικρή γιόρταζα το Δεκαπεντάγουστο.  Ο μπαμπάς μου όμως έπαιρνε πάντα την άδειά του τον Αύγουστο, και πάντα έναν ολόκληρο μήνα (άλλες εποχές τότε !) και πάντα, μα πάντα, πηγαίναμε στα νησιά. ΄Εναν μήνα στην Κώ, για παράδειγμα, ή δυο εβδομάδες στην Ρόδο και δύο στην Κάλυμνο. Ή μία εβδομάδα στην Πάτμο και τρείς στην Λέρο. Γυρίσαμε σχεδόν όλα τα νησιά...μέναμε σε ενοικιαζόμενα δωμάτια στα σπίτια των ντόπιων, γίναμε φίλοι με πολλούς από αυτούς,  πηγαίναμε για ψάρεμα με τα καϊκια τους, 'οργώναμε' τα νησιά με τα ποδήλατα,  αλλά... την ημέρα της γιορτής μου απλά πηγαίναμε στην εκκλησία, μετά για μπάνιο, για φαγητό και το βράδυ για γλυκό στο ζαχαροπλαστείο και θερινό σινεμά.
Δεν είχα ποτέ κάνει γιορτή στο σπίτι με συγγενείς και φίλους.  Αυτό ήταν το μεγάλο μου παράπονο. Και κάποια στιγμή αποφάσισα κι εγώ να το 'γυρίσω' και να γιορτάζω στα Εισόδια της Θεοτόκου.  'Αντε τώρα να το συνηθίσουν οι συγγενείς και οι φίλοι. Ούτε που το θυμόντουσαν!  Το γιορτάζαμε οικογενειακώς αλλά χωρίς επισκέψεις και τραπεζώματα.  Τί το ήθελα κι εγώ ? Είχα πιά μεγαλώσει, και παρ'όλο που δεν έλειπα πιά από την Αθήνα τον Αύγουστο, δεν μπορούσα να το ξανα-αλλάξω, αλλά και να το έκανα, έλειπαν οι συγγενείς και φίλοι σε διακοπές.  Κι έτσι, πέρασαν τα χρόνια, παντρεύτηκα και την ημέρα της γιορτής μου οι μοναδικοί επισκέπτες ήταν οι γονείς μου, ο αδελφός μου, άντε και η θεία μου που μένει στην ίδια πολυκατοικία και ερχόταν μαζί τους.    Σιγά-σιγά, κάποιοι το εμπέδωσαν  αλλά απλώς μου τηλεφωνούσαν για ευχές, κι εγώ με την δουλειά και αργότερα με τα μωρά, βολεύτηκα και δεν έκανα 'επίσημη' γιορτή. Το σπίτι ήταν μαζεμένο μπάς και έρθει κάποιος, ένα γλυκό πότε έφτιαχνα πότε αγόραζα έτοιμο και είχαμε και τρώγαμε για 2-3 ημέρες.  Κερνούσα βέβαια τους συναδέλφους στο γραφείο, αλλά και πάλι, κάποιοι από άλλα τμήματα, κάθε φορά, τέτοια μέρα, με ρωτούσαν 'σήμερα γιορτάζεις,ή το 15αύγουστο?'.
Τώρα που ζούμε πλέον στην 'εξοχή'  50 χιλ. έξω από την Αθήνα, δεν υπάρχει κάν η περίπτωση να έρθει κάποιος για επίσκεψη. Αστεία πράγματα !!!
'Ετσι λοιπόν και σήμερα, εκτός από τα παιδιά μου, μου τηλεφώνησαν 4-5 παλιοί συνάδελφοι, δύο ξαδέλφες μου και η συνιφάδα μου.   Ο καιρός ήταν βροχερός ολόκληρη την ημέρα, μείναμε κλεισμένοι με τον άντρα μου στο σπίτι, φάγαμε, ήπιαμε τα καφεδάκια μας , είδαμε όοολα τα ωραία νέα στην τηλεόραση για το Eurogroup και για το κακό το χάλι της οικονομίας μας και της Ελλάδας μας γενικά, και το απόγευμα το πέρασα στο 'Atelier' μου,  φτιάχνοντας διάφορα χριστουγεννιάτικα και όχι μόνο.  Για γιορτές είμαστε ???

Ενα απ'αυτά που έφτιαξα είναι και μια γυάλινη κορνίζα που πριν από καιρό μου έδωσε ο γυιός μου.  Κάπου την είχε κερδίσει, σε κάποια κλήρωση, και αντί να την....πετάξει, σκέφθηκε να μου την φέρει για decoupage!   Βλέπετε, όλοι έχουν κολλήσει τον ιό του decoupage !!! Κι αφού έσπασα το κεφάλι μου να σκεφτώ πώς θα μπορούσα να φτιάξω αυτό...

την έβαψα πρώτα χρυσή για να καλύψω τα γυαλιστερά καθρεφτοειδή σχέδια που είχε και συνέχισα με κρακελέ, τελειώνοντας με απαλά ρόζ ανθάκια.

Δεν είναι όμορφη η μεταμόρφωσή της ???? Έβαλα και μία από τις σπάνιες οικογενειακές φωτογραφίες που έχουμε και την στόλισα !

Αύριο θα σας δείξω και τα υπόλοιπα που έφτιαξα.  

Και του χρόνου, να είμαστε καλά όλες οι εορτάζουσες !