'Ενας δίσκος και μία φάτνη

'Ενας ακόμα  παλιός, ανοξείδωτος δίσκος σερβιρίσματος,  με περίμενε κι αυτός στο εργαστήρι μου, εδώ και πολύ καιρό.

    Λόγω εποχής, ντύθηκε κι αυτός στα γιορτινά, με πολύ συνοπτικές διαδικασίες, αφού αρκέστηκα στο να του περάσω δύο χέρια ανοικτού χρώματος κιμωλίας πριν του κάνω ντεκουπάζ με ένα χάρτινο Χριστουγεννιάτικο μοτίβο που το είχα κόψει και φυλάξει πριν από τουλάχιστον 7 χρόνια!  

Από χθές, ο παλιός δίσκος της μαμάς μου βρίσκεται στα χέρια της κόρης μου, 

ανανεωμένος και έτοιμος να φανεί πάλι χρήσιμος!  

Είχαμε βλέπετε την μεγάλη χαρά να μας επισκεφθούν χθες η κόρη μας με την εγγονούλα μας, 

μετά από τρείς εβδομάδες που είχαμε να τις δούμε!  

Φυσικά, η Αθηνούλα έφυγε με μία τσάντα γεμάτη παιχνίδια και χειροτεχνίες της γιαγιάς, και όχι μόνο...(αφού ενθουσιάστηκε, όπως ήταν λογικό, και με τα στολισμένα υφασμάτινα σπιτάκια της Ρένας, της Νικόλ, και το πουλάκι της Μίας μαζί με το δικό μου δεντράκι).

Για την Αθηνά, έφτιαξα και μία φάτνη.  

Είχα από χρόνια μια μικρή που την στολίζαμε τα Χριστούγεννα σ'αυτό το σπίτι,

όταν ακόμα ήταν μόνο το εξοχικό μας, πριν γίνει η μόνιμη κατοικία μας.  

Αυτή λοιπόν η μικρή φάτνη είχε ξεφτίσει και φαίνονταν τα καρφάκια των ξύλων της.  

Στο μεταξύ, πριν από τρία χρόνια, είχα φτιάξει  μιά νέα δική μας φάτνη από ένα κούφιο κούτσουρο, αλλά αυτή είναι πολύ βαρειά για να την έπαιρναν τα παιδιά. 

Πήρα λοιπόν τον σκελετό της παλιάς, 

και τον έντυσα κολλώντας του κομματάκια από ξεβρασμένα από την θάλασσα ξύλα, τα οποία συμπλήρωσα με ξύλα κανέλλας, τόσο στην στέγη 

όσο και περιμετρικά της φάτνης. 

Κατόπιν ψέκασα με κόλλα κάποια σημεία και πασπάλισα πράσινο τεχνητό "γκαζόν" ενώ πρόσθεσα και κομματάκια από φυσικά αποξηραμένα βρύα που είχα μαζέψει στο δασάκι.   

Κόλλησα κι ένα ξύλινο αστέρι στην κορυφή της στέγης στο οποίο πέρασα λίγη χρυσή δακτυλοπατίνα. 

Μέσα στην φάτνη, κόλλησα με θερμόκολλα τις μινιατούρες και τέλος ψέκασα πάλι κόλλα και πασπάλισα το 'έδαφος' με σκόνη κανέλλας. Το ίδιο έκανα και στα ξύλα της στέγης. 

Μοσχοβολάει η φάτνη μας!!!

Να διευκρινίσω πως τις μινιατούρες τις απέκτησα αποσπώντας τες από μία μικρή μισοσπασμένη φάτνη από βακελίτη που είχα βρεί πεταμένη πριν από χρόνια! 

 

(Πόσα πράγματα έχω φυλάξει για μελλοντική χρήση! Θα το έχετε καταλάβει πως όχι μόνο δεν πετάω τίποτε, αλλά μαζεύω και ότι βρώ και κρίνω πως κάποτε θα μου χρησιμεύσει!)

Και έτσι τελείωσε η πρώτη φάτνη της Αθηνούλας μας! 

Ελπίζω οι γονείς της να διατηρήσουν την οικογενειακή παράδοση 

και να στήνουν μία φάτνη κάθε χρόνο 

κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο τους.